Irresistible Series 1: Kissing The Scars (Completed)

Kabanata 33

Kababata 33

Case

"Hija, inumin mo muna 'to..."

Ma'am Fiona handed me a glass of water.

Umangat ang ulo ko at tinanggap ko iyon sa kabila nang panginginig ng mga kamay ko. "Thank you, po."

She nodded and slowly sat down beside me as she caressed my back and seemed to be consoling me.

"How are you? Vixon already told us what happened," she said.

Muling nanubig ang aking mga mata. Sinubukan kong magsalita ngunit walang lumalabas na kataga. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa nakita.

"It's okay. Don't force yourself to speak..."

Yumuko ako at dahan-dahang uminom ng tubig. Hindi pa rin bumabalik ang lakas ko dahil sa nangyari.

"Wait, I'll just get some first aid. You have wounds on your arms," she noticed.

Tuumango lamang ako kaya umalis na siya. Dahan-dahan kong nilingon ang braso ko na halos tuyo't na ang pulang likido.

Mukhang nakuha ko ang sugat nang umakyat ako sa bintana.

Nanginig pa rin ang kamay ko nang inangat ang baso at dahan-dahang uminom ng tubig. Kasunod no'n ang malakas na boses ang dumagundong sa loob ng malaking bahay.

"Where's Kyline?!"

Kapatayo ako sa gulat. Nabitawan ko ang basong hawak at umalingawngaw ang ingay nito dahil sa pagkabasag ng baso, nataranta akong pinulot iyon ngunit may biglang humablot sa palapulsuhan ko.

Napatayo ako.

Namalayan ko na lamang ang malaki at matigas na brasong pumulupot payakap sa aking katawan.

I gulp when I smell his familiar manly scent but I don't have strength to push him away as much as I want.

"Thanks, God. You're safe..." namamalat niyang bulong na bakas ang pag-aalala.

Humagod ang kaniyang palad sa likod ko at lalo pang humigpit ang yakap. Naninikip ang dibdib ko sa ginagawa niya.

"I told you to wait for me..." she whimpered.

My eyes slowly tear up but before it goes out I immediately push him but my strength is not enough.

Hindi niya ako pinakawalan.

"Let me go, K-Kaleb..."

"No," tanggi niya.

Napapikit ako, napakuyom ang kamao. Humugot ako ng hangin at muling dumilat. Mahapdi ang aking mga mata dahil sa nagbabadyang luha.

"Kyline-"

"Hindi nga ako si Kyline!" inis kong sigaw at puwersahan siyang tinulak palayo ngunit ilang pulgada lamang iyon na para bang umatras lamang siya.

Direkta kong tiningnan ang kaniyang mga mata, namumula, nag-aalala at halo-halobg ang emosyon ang naglalaro.

I sharpened my gaze at him showing how I hated him. Pero sa kabila no'n hindi nagbago ang kaniyang ekspresyon.

"I don't believe you, Line, I know you..." he said as he was about to get my hands but I stepped backward.

Bumakas muli ang sakit sa kaniyang mga mata.

I greeted my teeth and stared at him more. Hindi na ako 'yong babaeng isang dahilan niya lang ay naniniwala na.

Hindi na ako 'yong dating Kyline na mabilis niyang nabibilog ang ulo at nadadala sa matatamis na salita. Hindi na ako 'yon!