I START humming nang tumigil ako sa red light on my way to the supermarket. It's been two months since he left and if you're asking what happened that night. Wala naman. He kept on calling me wife and nothing else.
Maybe he was struggling what to say kaya when he ended the call I received a message, enough message to tore my heart into pieces.
Receiving 'I'm sorry' from him after a long missing night hit the spot in my heart. Kaya naman, I let go that night. I don't want to wait for him anymore. That was enough.
I heard some news about them and I just make fun of it to hid the feelings. I laugh to it to stop myself feeling so stupid. Hindi na ako umiyak pa. Hindi na ako naghihintay sa pagbabalik niya. Kung babalik siya then good para naman kung ano pang hindi natatapos sa contract namin ay mahanapan ng paraan to breach it.
Kinuha ko ang lahat ng kakailangan ko sa bahay. Bumili na ako ng marami dahil may mga nakakasama naman pala ako sa bahay. That man really suck in GMRC. Alilain ba naman ako when there is someone who clean the whole house when we are working. Iniisahan talaga ako ng gagong iyon.
Pagkatapos kong magbayad ay binalik ko sako sa wallet ang card saka pinasok sa sling bag. Bago pa ako makaalis ay may kumalabit sa akin. Paglingon ko, isang gwapong lalaki pero hindi sumakto sa panlasa ko. Tumaas ang kilay ko sa kanya. This guy pass the term boy-next-door but I don't like his type. Literal na panty ripper in its finest ang kumag na 'to panigurado kaya a big no.
Ano kaya trip ng isang 'to? Nakangiti pa ng todo. Ano model lang sa toothpaste?
Napasinghap ako. Budol.
"Wala akong pera manong." Agad kong sabi. Halos mapahalakhak ako when he's charming entrance faded with confuse look.
"Ma-manong?" Hindi makapaniwalang wika niya.
"Nangangalabit ka eh. Ala akong pera ajussi." Ngisi ko nang mainis ang mukha niya.
"The fvck." He hissed. "Can I borrow 150?" Napakamot niyang sabi. Tumaaas ang kilay ko. Ano walang pasintabi ha? Akala niya sa akin rich kid?
Ngumuso ako to hid my smile. "Nangangalabit eh. Ala nga akong pera at excuse me lang ha, sino ka? Hindi kita kilala para utangan ko." Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Aba kahit ganito ako marunong rin ako magtaray. Malay ko bang mudos ito ako pa mabiktima.
Tatalikuran ko na sana siya nang hilain niya ang manggas ng polo kong nakatupi hanggang siko.
"I'll pay you triple just let me borrow money." Desperado niyang sabi. Nilingon ang ibang nakapila. Hindi man lang ba siya nahihiya kalalaki niyang tao nangungutang sa harap ng maraming tao.
Bumuntong hininga ako. Pinagmasdan ko ang kabuuwan niya. Mula sa sapatos, damit, buhok at mukha mukhang okay naman. Umismid ako. Mukhang hindi naman sasayangin ng ganitong mukha para lang manggantso. Nagtagal ang mata ko sa mukha niya dahil gwapo nga 'diba? Babae lang din marupok. Minsan. Char!
Agad akong napairap sa kawalan nang ngumisi ito.
"I know perfectly that my face is exceptional but I may say that staring is rude miss beautiful."
"Oo nga. Ikaw lang ang nakilala kong monggoloid na sobrang hangin." Basag ko sa sinabi niya.
"Feisty." He chuckle. Nilingon niya ang mga nakasunod na mukhang iritado na ang mga ito.
"Ano ba iyan miss nagmamadali kami." Sabi ng isang babaeng mukhang nagmamadali nga at dami ng pinamili.
"Sige na miss beautiful nagmamadali daw si ate." Lingon pa niya sa lalaki.
