Ons geheim {Enzo Knol en Myron Koops}

~5

Enzo POV.

Ik kom aan bij Milan zijn huis, wat een kleine 20 minuten rijden is, en geef hem een dikke knuffel nadat hij de deur voor mij heeft open gedaan. Ik ben aan het vloggen en vertel de mensen over hoe het gaat met het nieuwe zwembad van Milan en laat de rest van het huis zien. Snel app ik Myron even om te laten weten dat ik er ben en dat het niet lang zal duren. 

Enzo: Hey, ik ben bij Milan. Hopelijk vermaak je je wat en je mag alles uit de kasten trekken! Ben snel weer thuis :)

Myron: Hey, is goed veel plezier. Ik zie je straks!

Myron POV.

Ik glimlach naar het berichtje dat Enzo gestuurd heeft. Dan zet ik de tv in zijn slaapkamer aan en ga ik convertabel liggen. Ik leg mijn telefoon aan de kant en wacht op Enzo.

Na een half uur tv te hebben gekeken, houd ik mijn ogen bijna niet meer open. Normaal ben ik niet snel moe dus ik kijk even hoe laat het is. Het is nog maar 9 uur dus het zal nog wel even duren voordat Enzo thuis komt. Ik druk de tv uit en leg mijn telefoon aan de kant. Dan wikkel ik me in zijn deken die ook lekker naar hem ruikt. Ik draai op mijn zij en het duurt niet lang voordat ik in slaap val.

Enzo POV.

Het is al laat en voel me schuldig voor Myron, het heeft langer geduurd dan dat ik dacht. Snel zeg ik doei tegen Milan, en ga naar huis toe. Het is 00:00 precies als ik in de auto stap. Het is rustig op de weg dus ik kan wel wat harder rijden dan normaal. Ik kom aan bij mijn huis en parkeer de auto. Als ik naar boven ga en de deur open doe van mijn huis zie ik dat alle lichten uit zijn. Zachtjes loop ik naar de logeerkamer waar Myron ligt. Ik doe de deur open om te kijken of ze al slaapt, maar dan zie ik niemand in het bed liggen. Ik raak in paniek en doorzoek de woonkamer. 'Is ze nou weggegaan? Of is er iets gebeurd? denk ik paniekerig. Als ik de woonkamer ook heb doorzocht ren ik naar mijn slaap kamer. Ik doe de deur open en ik zie Myron in mijn bed liggen, door het witte maanlicht dat de kamer in schijnt. Eventjes blijf ik bij de deur staan en staar ik even naar het mooie meisje wat in mijn bed ligt. Dan bedenk ik me dat ik beter op de bank kan slapen en dan doe ik zachtjes de deur dicht. Ik trek mijn kleren uit en kruip onder de fleece deken en val al snel in slaap.

*De droom van Myron*

Ik voel dat ik in een auto aan het rijden ben. Ik zie weinig want het is donker buiten. Een paar lichtjes van huizen is het enige wat ik zie. Dan schiet mijn stuur uit mijn handen en voel ik 3 keer een harde klap. Ik hoor overal sirenes om me heen en het laatste wat ik zie zijn felle lichten en een paar mannen naast mijn auto staan. Ik kan moeilijk ademen en voel gevangen in de plek waar ik zit. Ik voel niks maar wanneer een man de deur van de auto opent en vragen aan mij stelt, begint mijn lichaam veel pijn te doen. Langzaam zie ik zwart voor mijn ogen en val ik weg.

Myron POV.

Ineens schrik ik wakker en zit ik rechtop in bed. Ik zweet heel erg en voel me bang. Snel bedenk ik waar ik ben en kijk ik op mijn telefoon. 04:27 staat er bij de tijd. Dan raak ik in paniek, omdat ik Enzo nog niet thuis heb horen komen. Was die droom over Enzo? Is hij verongelukt? Ik begin snel te ademen en ik probeer hem te bellen, terwijl mijn handen erg aan het trillen zijn. De telefoon gaat over en een slaperige stem neemt op. 'Hallo?' hoor ik Enzo zeggen. 'Enzo Enzo waar ben je? gaat het goed?' vraag ik in paniek. 'Ik ben in de woonkamer, wat is er Myron?' Enzo is ondertussen opgestaan van de bank en komt naar de slaapkamer toe. Hij hangt de telefoon op en opent de deur. Wanneer ik hem zie, valt opgelucht mijn telefoon uit mijn handen en begin ik te huilen. Enzo kijkt me bezorgt aan en rent naar me toe. Ik heb mijn handen voor mijn ogen en hij begint me te knuffelen. Zachtjes aait hij over mijn rug en probeert hij me gerust te stellen. 'Ik had een nachtmerrie.' zeg ik verdrietig. Enzo vraagt waar die over ging en ik begin te praten. 

Ondertussen ligt Enzo op zijn rug in zijn bed, en lig ik met mijn hoofd op zijn borst terwijl hij mijn rug kriebelt. Praten heeft erg geholpen en ik voel me opgelucht. Wanneer bijna mijn natte ogen dichtvallen wilt Enzo opstaan om weer naar de bank te gaan. 'Nee!' roep ik net iets te hard waar Enzo van op schrok. 'Wil je alsjeblieft hier blijven liggen?' vraag ik nog steeds een beetje verdrietig. Enzo glimlacht en knikt. Hij legt mij goed neer ik begraaf me in zijn borst. Hij heeft alleen een onderbroek aan waardoor ik zijn blote huid goed voel. Ik ga met mijn hand over zijn buik heen. Ik word rustig van zijn hartslag en we vallen in slaap.