Ons geheim {Enzo Knol en Myron Koops}

~39

Enzo POV.

'Wat doen we nu.' vraagt Myron direct aan mij. Bedenkelijk staar ik naar een bepaal punt in de kamer. Ik ben bang dat het uit de hand loopt, maar dat moet Myron niet merken, want zelf is ze ook bang. 'We wachten af en kijken hoe het loopt.' zeg ik, als ik mijn schouders ophaal. Langzaam knikt ze en zie ik dat ze zich zorgen maakt. 'Zullen we naar bed?' vraag ik aan iedereen. Ze knikken en langzaam lopen we naar de gang. 'Ik doe alle lichten wel uit.' zegt Myron, als ze achterblijft en alvast een lamp uit zet.' We knikken en lopen door. Als ik in mijn kamer sta, trek ik mijn broek en shirt uit en leg ik het dekbed goed. Ik ga in bed liggen en wacht tot Myron bij me komt. Na een tijdje duurt het wel heel lang en besluit ik terug te lopen naar de woonkamer. Ik hoor een stem en besluit even te luisteren. 'Maar wat moet ik nou doen. Ja dat snap ik, maar het hoort er wel bij. Dit is zijn leven en soms is het lastig, maar ik moet het wel accepteren. Nee dat vind ik niet. Nee.' Hoor ik haar zeggen. Ik ben in de war en loop langzaam de woonkamer in. Ze staat bij het aanrecht te bellen, met de rug naar me toe. 'Ja ik heb het er wel over en dan laat ik het je wel weten. Is goed. Doei, welterusten.' Eindigt ze. Ze leunt haar ellebogen op het aanrecht en veegt haar tranen weg. Dan kijkt ze me aan en schrikt ze. 'Enzo.' zegt ze geschrokken. Ik open mijn armen, als ik naar haar toe loop. Dan sla ik ze om haar heen en begin haar te knuffelen. 'Wat is er schatje.' vraag ik zacht. Ze knuffelt me terug en kijkt me aan. Met mijn duimen veeg ik haar wangen droog en kijk ik diep in haar ogen. 'Ik ben bang, bang dat hetzelfde met mij gebeurd als met je ex.' zegt ze verdrietig. Ik knik begrijpelijk en geef een kus op haar voorhoofd. 'Ik ben altijd bij je, er kan je niks meer gebeuren.' vertel ik beschermend. 'Maar straks moet ik weer terug naar school, want de kerstvakantie is bijna over. Dan ben je er niet.' zegt ze, terwijl haar stem aan het eind breekt. Nieuwe tranen stromen over haar wangen en haar gezicht drukt ze in mijn nek. Ik knuffel haar stevig en aai rustig over haar rug. 'Thuis heb je je ouders en op school hoort het veilig te zijn. Ik blijf je eerste schooldag wel bij je ouders thuis. Als er dan iets is, kan ik altijd snel naar je toe.' zeg ik geruststellend. Ik voel dat ze opgelucht is, nadat ik dat heb gezegd. Ze knikt en glimlacht. Dan geeft ze me een kus. 'Kom je?' zegt ze, als ze richting onze kamer loopt. Ik knik en loop haar achterna. Ze trekt haar sportlegging uit en haar billen vallen naar beneden. Dan trekt ze haar shirt en bh uit. Ze gaat lekker in bed liggen, als ik daarna naast haar kom liggen. Ze gaat op mijn borst liggen en knuffelt mijn lichaam. Ik knuffel haar terug, als ik met mijn hand door haar haren kriebel. 'Het komt goed schat, beloofd.' fluister ik. Ze sluit haar ogen en glimlacht. 'Ik hou heel veel van je.' zegt ze zacht.