Ons geheim {Enzo Knol en Myron Koops}

~42

Enzo POV.

Was super gezellig, zie jullie snel weer!' Roep ik Noël en Kim na, nadat ik ze een knuffel heb gegeven. Ik zie ze de trein in stappen en dan stappen wij de auto weer in. 'Wat gaan we doen vandaag.' zegt Myron vrolijk. 'Weet ik niet, er staat niets op de planning.' zeg ik, terwijl ik echt wel een ideetje in mijn hoofd heb. 'Zullen we even koffie en ontbijt gaan halen bij het tentje?' vraag ik. Myron knikt enthousiast. Ik parkeer mijn auto en we lopen naar de koffie zaak. Ik pak een stoel en schuif hem naar achter. 'Gaat u zitten mevrouw.' zeg ik grappend tegen Myron. Ze lacht en neemt plaats op de stoel. Ik ga tegenover haar zitten in de schaduw. 'Goedemorgen.' zegt de ober, die net aan komt lopen. 'Wat kan ik voor jullie betekenen.' 'Doe voor mij maar een heerlijke cappuccino.' begin ik mijn zin. 'En voor de dame?' vraagt hij daarna. 'Een kleine latte macchiato, met cai en amandelmelk.' zeg ik trots, omdat ik het eindelijk onthouden heb. De ober knikt en loopt weer naar binnen. 'Je hebt het onthouden!' zegt Myron. 'Yes!' zeg ik enthousiast. We kijken naar het menu om broodjes uit te zoeken. Na een tijdje komt de ober terug met de koffies en geven we onze broodjes keuze door.

Myron POV.

Enzo neemt de laatste slok van zijn koffie. 'Myron?' hoor ik hem ineens zeggen. Ik knik, met mijn koffiemok nog steeds tegen mijn lippen aan. Hij lijkt een beetje zenuwachtig, dus ik ben erg benieuwd wat hij gaat zeggen. 'Ik heb nagedacht. Ik ben super gelukkig met jou en het spijt me van alle minder leuke dingen die er zijn gebeurd de afgelopen maanden, maar ik wil een nieuwe stap met je nemen.' Verward kijk ik hem aan, omdat ik echt nieuwsgierig ben. 'Ik weet dat je volgende week naar school gaat en het gaat ook nog niet snel gebeuren, want daar is veel tijd voor nodig.' gaat hij verder. 'Maar ik heb wat op het oog.' zegt hij enthousiast. 'Wat is het?' vraag ik blij. 'Lieve Myron.' zegt hij in alle spanning. Ineens voel ik die spanning en hoor ik mijn hart kloppen. Hij pakt mijn hand vast en kijkt me lief aan. Ik ontspan wat. 'Wil jij met mij samenwonen?' vraagt hij voorzichtig. 'Maar ik woon al bijna niet eens meer thuis.' reageer ik lacherig. 'Nee niet in mijn huis, maar samen een huis kopen, ergens anders.' Mijn mond valt open. 'Ik heb een super mooi huis gezien en het is een heel bijzonder plekje.' Ik sta op en geef Enzo een knuffel. Hij knuffelt me terug en ik merk dat hij blij is met deze reactie. Hij vertelt wat voor ideeën hij heeft en wat hij zich heeft voorgesteld. De ober komt eraan met onze broodjes en daarna kletsen we lekker door.