Ons geheim {Enzo Knol en Myron Koops}

~28

Myron POV.

Met z'n allen lopen we het vliegveld af, na de vliegreis vanuit Italië. Ik zie daar iemand staan die naar me toe komt rennen. Het is Kim die ons komt halen van het vliegveld en we hebben haar alles vertelt. Ze geeft me een dikke knuffel en ik knuffel haar terug. 'Gaat het wel goed met je?' vraagt ze bezorgt. 'Ja nu gaat alles weer top.' zeg ik, wanneer ze me nog een keer knuffelt. Dan loopt ze naar Enzo en geeft hem ook een knuffel en Thijs volgt daarna. Wanneer ze hun heeft gehad, loopt ze naar Noël. Hem geeft ze ook een knuffel. 'Hey Kim.' fluistert Noël, terwijl hij haar stevig vast pakt. Ik zie dat Kim zich een beetje ongemakkelijk voelt, omdat ze weet dat Noël nog steeds verliefd is op haar, maar van haar kant was dat wat minder. We stappen in de auto en ik ga voorin zitten, naast Kim. Terwijl we naar huis rijden, praten we over wat er is gebeurd en leggen we alles beter uit aan Kim. 

We zijn thuis en iedereen loopt naar binnen. Kim blijft voor een tijdje bij ons logeren, voor de gezelligheid en afleiding. We lopen met z'n allen naar onze kamers en pakken de bagage uit. De jongens geven de kamer aan Kim, waar zij kan slapen. Noël en Thijs slapen dan op de bank. Samen met Kim ga ik eten maken voor vanavond, terwijl de mannen aan het gamen zijn in de studio. We kletsen even bij en het is heel gezellig. Het is natuurlijk 31 december en dat betekent dat het vandaag oudjaarsdag is. Samen met Kim spring ik in de auto en rijden we snel naar het dorp. We halen oliebollen en lekkere hapjes voor vanavond en versiering voor in de kamer. De jongens weten van niks, want het is een verrassing. Het word vroeg donker en we lopen over de straat in het dorp. Het is heel druk, want iedereen gaat oliebollen halen. Met de tassen vol hapjes en versieringen, staan we in de lange rij van de oliebollenkraam. Langzaam schuift de rij naar voren, terwijl we gepropt tussen alle wachtende mensen staan. Ineens word ik in mijn rug geduwd door de man achter mij. Boos kijk ik naar achter en wanneer ik de man zie, doet hij heel mysterieus en loopt hij snel de rij uit, weg in het steegje. Hij had een zwarte capuchon op en doordat het donker was, zag ik zijn gezicht niet goed. Ineens schiet mij het beeld te binnen van Imba en zijn aanhangers en het zwembad en alle dingen die er gebeurd zijn. Ik begin te rillen en me zenuwachtig te voelen en daarna zak ik op de grond. Kim reageert snel en duikt naar me toe. Ze kijkt bezorgt en voelt aan mijn voorhoofd. 'Gaat het goed?' hoor ik haar zeggen. Dat moment kom ik weer een beetje terug uit mijn gedachten en ik heb geen idee wat er even was gebeurd. Ik kijk verward en sta daarna weer op. 'Ja, ik voel me prima.' zeg ik, terwijl ik onbegrijpelijk kijk. Even later zijn we eindelijk aan de beurt bij de oliebollenkraam en bestel ik een grote zak met oliebollen. We lopen weer terug naar de auto. 'Ik rijd wel, voordat er weer wat gebeurd.' zegt Kim. Ik knik en stap in. We rijden terug en maken de woonkamer mooi met de versiering en zetten we de hapjes en oliebollen op de tafel. Als ik de tassen weg wil gooien, voel ik dat er nog iets in zit. Het is een briefje. 

Goedenavond maatjes. Ik heb mij nooit voorgesteld, maar ik ben Imba, zoals jullie weten. Het was leuk om even met je te praten Myron en ik hoop dat je het gezellig vond. De rest wil ik ook graag persoonlijk even spreken. Ik ben zo fan van jullie! en ook vind ik het knap dat jullie erachter zijn gekomen dat het in Italië was, en net op tijd waren. Applaus. Natuurlijk had ik de auto meteen van jullie kunnen wegnemen, maar dat is natuurlijk niet leuk. Ik heb nu precies wat ik wil en ben voor dit nieuwejaar cadeautje, wel tevreden. Ik wil zeggen dat ik niks meer van jullie nodig heb, tenzij ik weer iets leuks bedenk, dus tot die tijd, zal ik jullie helaas niet veel meer zien. Een fijne jaarwisseling en misschien tot volgend jaar! 

Imba.

Ik kijk woedend naar de brief, nadat ik hem heb gelezen. Ik ren naar Enzo en laat het zien. Meteen vertel ik het verhaal van de man in de stad en dat ik, uit het niets, niet helemaal goed werd. 'Waarschijnlijk heeft hij dit briefje er in gedaan.' zeg ik, met tranen in mijn ogen. Enzo kijkt meteen bezorgt en begint me te knuffelen. 'We hoeven ons nu even geen zorgen te maken over hem, hij is weg en komt lang niet meer terug. Ik zal je altijd beschermen en ik heb heel veel spijt dat ik er niet eerder voor je was, bij het zwembad.' Ik kijk naar hem en geef hem een kus op zijn lippen. 'Laten we lekker genieten van deze avond en dat we allemaal veilig zijn.' vervolgd hij. Ik glimlach, wanneer ik zeg; 'Kom maar mee naar de woonkamer jongens, we hebben iets klaargezet!' zeg ik vrolijk en we lopen richting de woonkamer.

Gelukkig nieuwjaar iedereen! 

Q: Heb je een leuke oud en nieuw en kerst gehad? En heb je naar de 12 uur livestream van Enzo gekeken?