{COMPLEET}
Het gaat over Enzo Knol, de bekendste vlogger in Nederland. Hij is nog single, maar zal dat snel veranderen? De kijkers op Youtube mogen niet weten dat hij iemand op het oog heeft. Kunnen ze dit geheim bewaren of loopt het uit de hand?
Di...
Ik word wakker van de wekker. Het is gister best laat geworden en we zouden heel vroeg opstaan zodat we in de jacuzzi de zonsopgang konden bekijken. Ik trek mijn bikini aan en ik maak Enzo wakker. Ik zet 5 kopjes koffie voor iedereen wanneer Thijs de woonkamer in komt lopen. 'Aw moet je nou naar ze kijken.' fluistert Thijs, wanneer die Noël en Kim samen ziet liggen. 'Ja ik heb al een foto gemaakt.' lach ik terug. Op dat moment gaat de wekker van Noël af. 'Goedemorgen tortelduifjes.' zegt Thijs. Kim schrikt op, omdat ze beseft dat ze naast Noël ligt. Ze word rood en staat op van de bank. Iedereen gaat 1 voor 1 de badkamer in om zich om te kleden. Noël is klaar en wacht op Kim, daarna pakken ze hun koffie en lopen ze alvast naar de jacuzzi. Wanneer Enzo ook klaar is lopen wij er een paar minuten later ook naartoe met z'n 3en. Als we aankomen bij de jacuzzi, heeft Noël zijn arm om Kim heen. Langzaam buigt hij zijn hoofd naar voren om Kim een kus te geven, totdat Enzo op een takje staat en ze allebei opschrikken. Ze schuiven wat uit elkaar en doen alsof er niks aan de hand is.
Ik ben aan het staren naar Enzo, omdat ik van hem geniet als hij aan het vloggen is. Hij is lekker zichzelf, hij straalt als hij de camera aan heeft en je ziet dat hij er veel plezier in heeft. Het is ondertussen licht buiten en de zonsopgang hebben we gezien vanuit de jacuzzi. Enzo vertelt aan de kijkers dat we eruit gaan, omdat we vandaag nog dingen op de planning hebben staan. Op dat moment sta ik op en wil ik de jacuzzi uitstappen. Ik ga over de rand en sta op de bovenste trede van het trappetje. Wanneer ik naar beneden wil gaan en mijn andere voet neerzet, stap ik verkeerd en val ik van het trappetje af. Ik val op mijn zij en snak naar adem van de schrik. Ik hoor Enzo schrikken en die rent zo snel die kan naar me toe. 'Omg gaat het? Waar heb je pijn.' Ik ben aan het huilen en wijs naar mijn enkel. 'Probeer hem eens te bewegen.' zegt Kim, die er nu ook bij is gekomen. Wanneer ik hem langzaam optil schreeuw ik het uit van de pijn. Er loopt een Italiaanse camping gast langs ons die mij op de grond ziet liggen. 'Sta andando bene? Dovrei chiedere aiuto?' vraagt de man. 'English please?' zegt Enzo snel, omdat hij het niet begrijpt. 'Are you okey? Do i have to get help?' zegt hij nog eens. Enzo knikt snel met zijn hoofd en de man rent weg, opzoek naar hulp. Geen 5 minuten later komt er een man met een EHBO koffertje. Hij kijkt naar mijn enkel en doet mij pijn, terwijl hij er aan probeert te komen. De man communiceert naar Enzo dat ik naar een dokter moet. Ze zetten me overeind en hinkelend met steun van Kim en Enzo, word ik naar ons huisje gebracht. Voorzichtig droog ik me af en kleed ik me aan. Wanneer iedereen dat heeft gedaan rijden we naar het ziekenhuis.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik raak in paniek, op het moment, dat ik hoor dat ik geopereerd moet worden aan een gescheurde enkel band. Ze vragen me of ik dat in Nederland wil, of Italië. Die keuze was snel gemaakt, want in Nederland is alles veel beter geregeld en kunnen mijn ouders naar me toe. We hebben lang nagedacht over wat we gingen doen, omdat onze vakantie nog niet over is. Met z'n allen hebben we besloten om naar Nederland te gaan. Ik voel me heel schuldig, omdat ik op deze manier de vakantie voor iedereen verpest. De hele dag ben ik verdrietig en moe, omdat de pijn in mijn enkel, veel energie vraagt. Het was de hele dag heftig aan het regenen en de activiteit van vanmiddag kon niet doorgaan. Ik heb alleen maar tegen Enzo aangehangen en we hebben gezellig met z'n allen films gekeken. Nadat we spelletjes hebben gespeeld stappen we in de auto en rijden we naar Nederland.
De hele nacht hebben we gereden en het is nu 12 uur in de middag, als we thuiskomen. Ik kon half 1 terecht in het ziekenhuis, dus iedereen laadt de tassen uit de auto, terwijl ik mijn ziekenhuis tas inpak. Iedereen wilt mee naar het ziekenhuis, om er voor me te zijn. Wanneer we bijna 2 uur hebben gewacht in de wachtkamer, word ik geroepen en geef ik iedereen een knuffel. 'Het komt wel goed, je kan dit.' zegt Kim lief. 'Veel succes schatje, hou van je.' zegt Enzo. 'We zien je snel weer Myron.' zeggen Thijs en Noël. Dan loop ik met de dokter mee. Ik waardeer het dat iedereen zo lief tegen me is, betere vrienden kan ik me niet wensen. De operatie zou anderhalf uur duren. Ik ga op het operatiebed liggen en trek de 'mooie' jurk aan die ze me hebben gegeven. Ik krijg een naald door mijn ader in mijn pols en daarna word ik in slaap gebracht.
*piep* *piep* *piep*
Ik word wakker en hoor de monitor naast mijn bed. 'Verpleegkundige, ze word wakker!' hoor ik naast me. Langzaam open ik mijn ogen en zie Enzo voor me. 'Heeey schatje, hoe voel je je?' 'Ehm een beetje misselijk.' En op dat moment geef ik over in het kotsbakje dat naast me ligt. Enzo pakt snel mijn haren vast, zodat dat er niet bij in komt. De verpleegkundige komt eraan en stelt me wat vragen.
Enzo POV.
Wanneer Myron praat met de verpleegkundige, haal ik de rest erbij. We komen aanlopen met een cadeau voor Myron die we voor haar hebben gekocht toen ze in de operatie zat. Het is een groot pakket met allemaal lekker eten er in. 'Als je ziek bent, moet je eten waar je zin in hebt.' zeg ik als we het aan haar geven. Myron reageert blij en geeft ons allemaal een knuffel. 'Bedankt maatjes dat is echt lief.' *piep* *piep* *piep**piep* *piep* *piep* De monitor piept veel sneller en de verpleegkundige schrikt. Ze drukt op het rode knopje en er komen nog 3 andere andere verpleegkundige aan. Ik zie Myron langzaam wegvallen en ik raak in paniek. Een zuster loopt naar ons toe en vraagt of we weg willen gaan, omdat ze ruimte nodig hebben. Iedereen loopt rustig de kamer uit, maar ik sta verstijft en kan niet bewegen. Ik voel tranen in mijn ogen opkomen, als ik naar Myron blijf kijken. Ik pak haar hand vast en hoop dat ze niet haar ogen sluit. Thijs komt voor me staan en geeft me een knuffel. 'Come on my man, het komt goed met haar. Laat de verpleegkundigen hun werk doen en ze komt er weer bovenop.' zegt Thijs, terwijl die me rustig meetrekt de kamer uit. Myron kijkt me bang aan als ik het hoekje om loop. Wanneer ik haar niet meer zie en besef hoe hard ze me nodig heeft, ren ik terug de kamer in. Als ik halverwege ben, word ik tegengehouden door de maatjes en de zuster. Ik huil hard en schreeuw om Myron. Ik zie haar liggen in het bed en ze sluit haar ogen. Dan trekken de verpleegkundigen de gordijnen dicht die naast haar bed hangen, zodat niemand mee kan kijken. Ik val op mijn knieën neer en huil hard. Mijn vrienden beginnen me te knuffelen en me gerust te stellen. Nadat ik een beetje op adem ben gekomen, praten we met de zuster om vragen te stellen. Ze is heel lief en legt alles rustig uit. 'Het kan zijn dat Myron een zenuwbeschadiging heeft gehad tijdens de operatie. Dit kan heel gevaarlijk zijn en daar kan je van komen te overlijden. Dit is bij Myron een kleine kans, omdat ze er snel bij waren en het vaak goed opgelost word. We houden jullie op de hoogte, maar ga er maar vanuit dat het helemaal goed komt. Myron is sterk en heel gezond, dus is de kans te klein om te overlijden.' zegt de zuster.
Allemaal vertrekken we naar huis, omdat het heel lang kan duren voordat ze weer bijkomt. We gaan al snel naar bed, want iedereen is moe van de reis naar huis en de indrukken in het ziekenhuis. Morgen gaan we weer naar Myron toe. Ik houd mijn geluid aan, stel ze belt me, zodat ik niet wakker hoef te blijven. Maar ik kan toch niet in slaap komen. Hoe hard ik het ook probeer.
