Ons geheim {Enzo Knol en Myron Koops}

~21

Myron POV.

Ik zie het licht in de kamer feller worden door mijn oogleden heen. Het word ineens wel heel erg wit en ik probeer het tegen te houden met mijn arm. Langzaam open ik mijn ogen om te kijken wat dat is. Wanneer ik de kamer rond kijk zie ik ineens een zwarte schim de kamer uit rennen en laat het licht vallen. Nu zie ik dat het een zaklamp is dat werd vastgehouden. Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen, omdat ik besef dat ik zojuist een persoon zag. Tenminste, dat leek zo. Ik schud aan Enzo om hem wakker te krijgen, omdat ik bang ben. 'Enzo, Enzo, wakker worden!' schreeuw ik fluisterend. Ik hoor gemompel en Enzo draait zich om. Ik ben snel aan het ademen en ik voel me verstijft. 'Er was een persoon hier.' zeg ik, terwijl ik naar adem snak. 'Misschien was het Noël wel.' zegt Enzo niets vermoedens. 'Nee Enzo, dat kan niet. Waarom zou Noël bij ons in de nacht komen met een zaklamp?' zeg ik, terwijl mijn hart steeds sneller begint te kloppen. 'Oke, we gaan kijken, dan zal je zien dat het niks was goed?' Ik knik en samen stappen we uit bed. Ik pak de zaklamp op en laat hem aan Enzo zien. Enzo kijkt ernaar en schud verbaasd zijn hoofd. Door de gang lopen we naar de woonkamer. Ik ren naar de bank om te kijken of het goed gaat met Thijs en Noël, maar die liggen lekker te slapen. Enzo komt bij me staan en slaat een arm om mij heen. 'Zie je wel, het was niks.' Op dat moment zie ik in mijn ooghoek weer iets bewegen en snel schijn ik erop met mijn zaklamp. Het staat voor het raam, maar een beetje gehurkt ofzo. Enzo schrikt op, omdat hij het nu ook ziet. 'Onthoud, jullie hebben nog 4 dagen.' zegt de persoon. Enzo wil er naar toe rennen om hem te pakken, maar dan springt hij ineens achteruit het raam uit. We voelen een hele windvlaag en dan zien we niks meer. Enzo rent naar het raam, om hem dicht te doen en te kijken waar de persoon is, maar hij kan hem niet meer zien. 'Wat was dat?' hoor ik Noël ineens slaperig zeggen. Ik ben zo bang, dat ik heel snel begin te ademen. Enzo komt naar me toe rennen en trekt me in een knuffel. 'Ik denk dat dat de man van de brief was.' zegt Enzo bekommerend. Thijs is ook wakker en heeft ook alles meegekregen. 'Kom hier slapen, jullie moeten niet alleen zijn.' zegt hij lief. Ik kruip op de bank samen met Enzo en ik ga tegen hem aanliggen. Ik tril nog steeds van angst, wanneer ik denk aan wat er is gebeurd. De jongens komen om mij heen zitten en knuffelen me. 'Het komt goed Myron.' zegt Noël. 'Ja, we gaan hem pakken.' zegt Thijs. Enzo geeft me een kus en ik word wat rustiger van de geruststelling. Na een tijdje vallen we in slaap, veilig, met z'n allen.