Ons geheim {Enzo Knol en Myron Koops}

~34

Kim POV.

*2 uur geleden.*

We zijn met z'n 3en al een tijdje te dansen in de club. Heel even loop ik naar de bar om even wat drinken te halen. Ik ga op de kruk zitten, wanneer ik Noël aan zie komen lopen. Hij gaat naast me staan en legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik kijk hem aan, om te zien of er iets aan de hand is. Onze gezichten zijn zo dichtbij elkaar en hij kijkt me diep in mijn ogen aan. Ineens zoent hij me op mijn mond en het gaat allemaal heel snel. Dan duw ik hem voorzichtig weg en weet ik niet wat ik moet zeggen. Zijn gezicht ziet er verdrietig uit en hij kijkt verbaasd. 'Waarom wil je niet meer?' zegt hij, want hij merkt dat ik de laatste tijd al afstand van hem heb genomen. Ik voel mijn hart kloppen in mijn keel, want ik wil hem geen pijn doen. Ik weet niet precies wat ik voor hem voel en hoe ik dat moet zeggen. De ene keer heb ik het heel leuk met hem, en verlang ik naar meer. Maar de andere keer voel ik niks voor hem en heb ik geen behoefte aan hem. 'Ik weet niet zo goed wat ik voor je voel.' zeg ik voorzichtig. Er komen tranen in mijn ogen, omdat ik bang ben voor zijn reactie. 'Oh.' mompelt hij, terwijl hij zijn gezicht naar beneden richt. Hij wil weg lopen, als ik hem dan bij zijn arm pak. 'Geef me alsjeblieft een beetje tijd, om te kijken wat ik voor je voel, want ik vind je heel leuk, maar je bent ook 6 jaar jonger.' zeg ik zenuwachtig. Hij glimlacht lichtjes en knikt. 'Ik snap het.' zegt hij, zonder emotie. Dan spring ik van de kruk af en loop ik naar Thijs toe. 'Ik ga naar huis.' zeg ik tegen hem. 'Gaat het goe?' vraagt hij. Ik knik en neem de sleutel van Thijs over. Dan loop ik de club uit, opweg naar huis. 

Ik steek de sleutel in het sleutelgat en loop naar binnen. 'Enzo? Myron?' roep ik door de hal. Wanneer ik bij ze ben geweest en zag dat ze lagen te slapen, loop ik naar mijn slaapkamer en kleed ik me om, om vervolgens in bed te gaan liggen. Ik lig wat op mijn telefoon, wachtend tot ik moe word. Na een tijdje hoor ik de deur open en dicht klappen. Ik trek mijn oortjes uit mijn oren, om goed te luisteren wie het is. Ik hoor gelach en ik denk dat het Thijs en Noël zijn, maar dat ze een beetje dronken zijn. Ik besluit mijn bed uit te stappen, en even te zeggen dat ze wat stiller moeten zijn. Langzaam open ik de deur en ik word verblind door het licht, omdat het op mijn kamer pikdonker was. Ik kijk om het hoekje en ik zie Noël staan. Als ik de deur meer open, zie ik een meid. Ineens beginnen ze te zoenen en ik voel mijn hart zakken in mijn maag. Ik krijg tranen in mijn ogen, maar ik kan niet wegkijken. Ik sta verstijft. Noël trekt zijn shirt uit en opent de deur van de kamer van Enzo en Myron. De meid stapt naar binnen en wanneer Noël haar achterna gaat, kijkt hij mijn richting op. We maken oogcontact en tranen rollen over mijn wangen. Ik zie niks in zijn ogen, geen enkele emotie. Alsof het hem niks uit maakt en hij lijkt een ander persoon. Deze Noël ken ik niet.