Ons geheim {Enzo Knol en Myron Koops}

~46

Myron POV.

'Hey Kim, ga je mee naar de winkel?' hoor ik een groep meiden zeggen. Kim draait zich om en reageert op de groep. Het is vast haar vriendengroep uit haar klas. Kim kijkt me aan, om toestemming te vragen, dat ze bij mij weg kan. Ik vind het geen fijn idee, maar knik toch naar haar. Ik wil haar niet tegenhouden om leuke dingen te doen. 'Oke dan zie ik je morgen Myron, succes nog.'  zegt ze lief, als ze me een knuffel geeft en daarna weg loopt. 'Doei.' zeg ik nog zacht, maar dat hoort ze al niet meer. Mijn glimlach verdwijnt van mijn gezicht, als ik om me heen kijk. Ik houd mijn tas goed vast en bedenk wat ik ga doen. Ineens voel ik mijn telefoon trillen. Enzo appt me.

Enzo: Hey schat, hoe is het daar? 

Ik: Hey, net de 1e les gehad, maar ik heb je veel te vertellen straks...

Typ ik met een zucht. Ik kijk rechts boven op mijn scherm. 11:45 geeft de tijd aan. Nog 3 kwartier pauze. Ik begin te lopen, niet wetend waar naartoe. Onderweg in de gang kom ik mevrouw Bakker tegen. Ze glimlacht en ik glimlach terug. Wanneer ze mijn gezicht niet meer ziet, laat ik mijn neppe glimlach weer vallen. 'Wat een raar mens.' bedenk ik me, wanneer ik aan mijn rechter kant ineens de wc zie. Ik open de deur en stap naar binnen. Met een diepe zucht bekijk ik mezelf in de kleine spiegel, die boven de wasbak hangt. Ik leun dichterbij om mijn mascara even te bekijken. Alles zit nog goed. Ik hoef niet te plassen, dus besluit weer naar buiten te gaan. Wanneer ik de deurklink vastpak, zie ik een hand naast mij, die leunt op de deur. Ik kijk naar links en zie daar Lucas staan. Meteen kijk ik hem boos aan, want ik moet die jongen niet. 'Wat doe je hier, dit is de meisjes wc.' zeg ik, nog best vriendelijk. Hij plaatst zijn andere hand tegen mijn schouder en duwt me tegen de deur. Mijn achterhoofd knalt tegen de deur aan en ik laat een kreun van pijn horen. Mijn tas valt van mijn schouder op de grond. Lucas kijkt me zwoel aan, maar ik negeer zijn blik. 'Doe niet alsof ik er niet ben.' schreeuwt hij ineens boos. Hij slaat zijn hand tegen mijn wang aan. Ik voel mijn wang branden en rood worden. Tranen komen in mijn ogen, als ik hem aankijk. Steeds komt hij dichterbij. Ik druk mezelf tegen de deur aan, want ik wil niet dat hij zo dichtbij komt. Zijn hand pakt ineens mijn borst vast. Ik begin te gillen en hem weg te duwen. Zijn andere hand houd hij voor mijn mond, zodat het geluid van mijn gil dempt. Hij pakt mijn polsen vast en zet die boven mijn hoofd. Ik kan niet bewegen en sta vast genageld aan de grond. Hij begint met zijn hoofd dichtbij de mijne te komen. Ik voel ineens dat hij me in mijn nek kust. Ik begin meer te huilen en te schreeuwen. Met mijn rechterbeen probeer ik in zijn buik te schoppen. Wanneer ik hem raak, stopt hij en laat hij me los. 'Doe wat ik wil dat je doet!' schreeuwt hij weer hard, als hij me nog een keer slaat. Zijn hand raakt nu mijn andere wang, maar 2 keer zo hard. Ik pak mijn wang vast, om de pijn te verlichten. 'Wacht hier.' zegt hij, wanneer hij de wc uit rent, de gang op. Wanneer ik hem niet meer zie, probeer ik aan de deurklink te trekken, maar de deur heeft hij op slot gedraaid. Ik zak op de grond en voel de tranen over mijn wangen stromen, maar dat brand als een gek. Ik pak mijn telefoon om Enzo op te bellen. De telefoon gaat over, maar hij neemt niet op. Zenuwachtig luister ik naar elke toon.