Küçük Bey

-22.Bölüm-

Multide RÜZGAR&MELİS çifti
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kapıdan çakma sarışın,kokoş bir kadın girdi.Peri'nin yanağını sıkarak "Merhaba ben Ceren"dedi ve bize yöneldi.Herkesle el sıkıştı.Sıra bana geldiğinde ise yüzüme bile bakmadan salona doğru gitti.Arkasından ağzım açık bakarken birinin beni kolumdan sürüklediğini fark ettim.Koluma baktığımda bunun Peri olduğunu anladım.Adımlarımla ona ayak uydurdum.Yemek masasına gelince Faruk abi baş köşeye,ben ve Kuzey bir yanına,diğer yanına da kızlar oturmuştu.Ceren Hanım ise baş köşeye yani Yeşim ablanın yerine oturmuştu.Ben tam Ceren Hanım'ın yanındaydım.Yemekler servis edilmeye başladığında Ceren Hanım sohbet etmeye çalışıyordu(!).Faruk abi dışında kimse yüz vermiyordu:
-Sen Gece olmalısın?
-Evet
-Neden bu evdesin?
-(Hikayeyi anlattım)...Sonrada Faruk abiler beni evlatlık aldı.
-Hahaha!Ne komik sokaktan köpek alır gibi kız almışlar.
Dedi.Herkes şaşkınca ona bakıyordu.Kuzey'in elini sıktığını gördüm.Kesin çok sinirlenmişti.Elim ile elini tuttum ve tam gözlerinin içine baktım.Benim ne demek istediğimi anlamış olmalı ki su içmeye başladı.Kuzey'i tam sakinleştirmiştim"Bence sokaktan it alsaydınız daha sevap işlerdiniz.Hem daha tatlı olurdu.Bu varoşluk olmazdı."diye devam eden Ceren Hanım'a bakmıyordum."Gece bu evde isteniyor.Ama siz istenmiyorsunuz"dedi Mira ve zafer kazanmışçasına gülümsedi."Bizim itimiz yanımızda duruyor"dedi Yağmur ve yanında oturan Ceren Hanım'a baktı.Faruk abi uyarırcasına bakıyordu.Ben ise kendime verdiğim sözü tutmaya çalışıyordum.Ağlamayacağım..."Ben bu eve gelince ilk işim bu kızı götürmek olucak"dedi.Tam o sırada büyük bir kırılma sesi oldu.Yanıma baktığımda Kuzey'in eliyle bardağı parçaladığını fark ettim.Eli kan içinde kalmıştı."Bu evden biri gidicekse o da sensin"dedi ve yukarı kata yöneldi.Ben de onun peşinden gidiyordum.Arkamızdan Ceren Hanım'ın çıktığını kapanan kapı sesi ile anladım.

Kuzey'in ardından ben de odaya girdim.Elinden akan kanları görünce bir daha içim acıdı.Banyoya gidip ilk yardım malzemelerini buldum.Koşarak Kuzey'in yanına döndüm.Yerde küçük çocuklar gibi oturuyordu.Hızla yanına oturdum.Elini avucumun içine alınca gözlerime baktı.Gözlerimi kaçırdım ve pamuğun üstüne oksijenli su dökmeye koyuldum.Eline bastırırken acıyı hissetmesin diye konuşmaya başladım:
-Neden böyle bir şey yaptın?
-Canım istedi
-Ama sinirlendiğini fark ettim.
-Olabilir.
-Neden beni koruyorsun
Tatmin olmamıştım ama pansuman işi bitince elini sarmaya başladım.Sargısı bitince ayaklandım ve kapıya gittim."Gerçekten merak ediyor musun?"dedi arkamdan.İstem dışı yüzümü ona dönmüştüm."Neyi?"diye birde ben sordum."Seni neden koruduğumu.Merak ediyor musun"kafamı olumlu anlamda salladım."Çünkü anneme benziyorsun,onun gibi kokuyorsun ve onun gibi gülüyorsun"dedi ve utanmış olucak ki kafasını başka yöne çevirdi.Ağır adımlarla yine yanına oturdum ve yaralı elini nazikçe avucuma aldım.Yüzü yine bana dönerken göz göze gelmiştik.Ona yaklaştım ve sıkıca sarıldım.Onun da sıkı kolları beni sarınca yaptığımızın yanlış olduğunu anladım ve ondan uzaklaştım."İyi geceler"dedim ve koşarak odadan çıktım.Tam odama giricekken "Gece seninle bir şey konuşabilirmiyiz"diye ses gelince arkamı döndüm ve Faruk abiyi gördüm."Tamam"dedim ve ona odamın kapısını açtım.İçeriye girdi ve koltuğa oturdu."Bugün gelen kadın.Ceren ile ilgili bir şeyler söylemem lazım.Biz onunla evleneceğiz.Ve buna çocukları alıştırmak sana kaldı"dedi ve odamdan çıktı.Kendimi şoktan kurtarmak için sıcak bir duşa attım.

Duştan çıkınca her şeyi idrak edebilmiştim.Ceren Hanım(!) ile Faruk abi evlenicekti.Bu durumda ben muhtemelen evden gidicektim.Bu düşüncelerle pijamalarımı giyindim ve sıcacık yorganın altına girdim.Sadece uyumak istiyordum.Ama uyuyamıyordum.Hayatımda ki herkes sırayla gidiyordu.Küçükken uyumak için saydığım koyunlar bile gitmişti.Büyümek çok kötü bir şeydi.Bu düşüncelerle uyukum çoktan gelmişti.Yavaşça göz kapaklarım kapanmaya başlamıştı.Ve finito...

---------------
Sizce çiftler nasıl ve kimle kim olmalı