Küçük Bey

-24.Bölüm-

İlk kez güneş gelmiyordu gözüme.Alarmım çalmamış,kimsede kaldırmamıştı.Erken konuşmuşum.Yatağımın sol tarafının çökmesiyle o tarafa doğru kaymam bir oldu.Gelen kişi belki bana kıyamaz düşüncesiyle iki mızmızlandım."Bunu yapmak zorundayım cadıcık"diyen bir sesle soğuk bir suyun kafamdan aşağı dökülmesi bir oldu.Üstümdeki t-shirt üstüme daha çok yapışmıştı.Gözlerimi açtım ve tüm sinirimle pişmiş kelle gibi başımda sırıtan Kuzey'e baktım.İlk başta gözlerime bakıyor olsada daha sonra üstüme baktı ve kahkaha atmaya başladı.İlk başta anlamasamda baktığı yere baktığımda üstüme yapışan t-shirt içimde ki sütyeni belli ediyordu.

"Pembe mi?Ciddi misin?"derken bile gülüyordu.Normal zamanda çok kızardım ama onun gülmesi beni de güldürüyordu.Ama kendimi toparlamam lazımdı.Yorganı hızlıca üstüme çektim."Çık odamdan!"diye azıcık (!) bağırdım.Kuzey benden böyle bir tepki beklemediği için ilk şaşırsada sonra kahkaha atmaya devam ederek odadan çıktı.Ayağa kalktım ve aynanın karşısına geçtim.Islanmış sıçana benziyordum.Biraz daha yukarı -yüzüme- baktığımda geçmeyen bir gülümseme gördüm.Neden gülümsediğimi bilmiyordum ama Kuzey'in beni güldürmesini seviyordum.Dolaba yönelip elime geçen ilk elbiseyi giyindim.Üstüne kot montumu da geçirdim.Saçlarım hala ıslaktı,havluyla saçlarımı kuruladım ve converslerimi ayağıma geçirdim.Kapının aniden açılmasıyla neye uğradığıma şaşırdım.

"Günaydın"dedi ilk kez neşeli bir şekilde Mira.Bugün her gün giyindiği siyahın aksine hayat dolu renkler giyinmişti.Dalgalı saçlarını salık örgü yapmıştı.
"Sanada günaydın."diye mırıldandım ve yeni gelen Yağmur'a bakarak.Dün ki kırgınlığı gitmiş yerine bahar neşesi gelmişti.Üzerinde ki sarı straplez bluz fazla yakışmıştı.
"Peri nerede?"diye kendimi tutamayıp sordum."Cuma ve Perşembe günleri anaokulu zorunlu değil"diyip tüm merakımı giderdi Mira."Hazırsan çıkalım"dedi Yağmur.Olayı anlamamıştım.Beklentiyle Mira'ya bakıyordum ama o aynada kendine bakmakla meşguldü.Yağmur ise telefonuyla ilgileniyordu."Ben sana söylemeyi unuttum.Sabah kızlar olarak kahvaltıya gitme kararı aldık.Bugün okulu ekicez.Zaten akşam Kerem'in partisine gidiceğiz."diye Mira programı sıralarken küçük çocuklara benziyordu.Yağmur'da sonunda telefonundan kafasını kaldırmış bize bakıyordu."Senin telefon numaran ne?"pat diye sordu."Ben de bilmiyorum."dedim ve telefonumu elime alıp Yağmur'u çaldırdım.Onlar benim numaramı kaydederken ben tek bir şey düşünüyordum.'Kuzey partiye gelecek mi?'

Arabadan inerken Mira,Ahmet abinin akşam bizi almaya gelmemesini söylüyordu.Geldiğimiz mekan boğazda küçük tatlı bir kafeydi.Arkadan Melis'in gelip bizle selamlaşmasından sonra kafeye yöneldik.Tam kapıdan içeri girecekken yine o sevgili (!) magazinciler ortaya çıktı ve sabah sabah sinir bozucu sorular sormaya başladılar:
-Mira Hanım yanınızda ki abinizin yeni sevgilisi mi?
-Ciddi düşünüyorlar mı?
-Melis Hanım,Rüzgar Bey ile ilişkiniz nasıl gidiyor?
-Yağmur Hanım amcanızın evleneceği doğru mu...
Diye sorular devam ederken Mira yine içine kapanmıştı."Arkadaşlar bugünlük bu kadar yeter."diye Melis magazincileri başımızdan kovdu ve kafeye girdik.Cam kenarında bir masaya geçtik ve ben Yağmur ile yan yana oturdum.Garson yanımıza geldiğinde Mira "Her zamankinden"dedi ve bize dönerek "Selfie çekinelim mi?"diye bir soru yöneltti.Başımızla onayladıktan sonra Mira telefonunu çıkardı ve kamerayı açtı.Sevgili bana not whatsapp,instagram... açmayı unutma.

Mira fotoğrafı çektikten sonra bize göstermeden instagrama koydu.Telefonu bize çevirdi ve fotoğrafa bakmamıza izin verdi.Fotoğrafta dikkatimi çeken ilk şey mutluluğumdu.Uzun zamndan sonra ilk kez bu kadar mutlu görünüyordum.Telefon elden ele geçerken "Oha!19 saniyede 58 beğeni geldi"diye beklenmedik bir çıkış geldi Yağmur'dan.Mira telefona bakmaya devam ederken bana döndü"Bir çok yorumda senden bahsedilmiş."dedi ve sırıtmaya devam etti.

5 dakika sonra masamız donatılmıştı.Açlıktan gözümüz dönmüş gibi hepimiz yemeklere saldırdık.Ben burada yemek yerken acaba Kuzey ne yapıyordu.Kim bilir Çağla ile ne yapıyordu.Aman banane benim Görkem Çağlayan'ım vardı.Görkem'e karşı hissettiklerim aşk değil,fanlıktı,dost değil arkadaşlıktı.Keşke Çağla'nın yerinede olabilseydim.Ne kadar sahiplenmiş Kuzey.Keşke benide sevse öyle.