Küçük Bey

-42.Bölüm-

Bu bölümü Miko0700 çikolatama armağan ediyorum.Diğer bölüm en güzel yorum yapana ithaf edilir.

Yorumlarınızı Bu Satıra Alayım.Sizi seviyorum okurcanlarım💞

Multide:EREN GÜNGÖR

------------------

İki gündür özlediğim yatağımda bir kez daha gerindim.Bugün benim için belki de hayatımın değişeceği gündü,yüzleşme günüydü.Abim ile ilk kez abi kardeş olarak karşı karşıya gelecektik.

Üstümdeki yorganı ayağımla yere attıktan sonra gözlerimi ovuştura ovuştura lavaboya yöneldim.Üstümdekileri bir çırpıda çıkarttım ve ardından duş başlığını soğuğa ayarladım.Uykumu açan su vücudumdan akarken saçımı çoktan şampuanlama işine girmiştim.

Durulandıktan sonra bornozu vücuduma sardım.Banyoya getirdiğim kıyafetleri üstüme geçirirken aynadan kendime bakmayı ihmal etmiyordum.Bugün büyük bir gündü ve az bile olsa güzel olmalıydım.

Saçlarımı tarayıp kuruttuktan sonra odaya geri döndüm.Telefonumu yatağın üstünden aldım ve kahvaltı için alt kata indim.

**********

Kuzey,ben ve Faruk Abi sessizce oturmuş abimin gelmesini bekliyorduk.Ortamdaki tek ses hepimizin gergin nefes alışverişiydi.Sessizlikten rahatsız olduğumu belli edercesine yerimde kıpırdandım.Kuzey elini destek verircesine elimin üstüne koyduğunda gülümsedim.

O an çalan kapı ziliyle yerimden fırladım.Tüm hızımla kapıya vardığımdan saçımı düzelttikten ve derin bir nefes aldıktan sonra gülümseyerek kapıyı açtım.Karşımda siyah takım elbisesiyle Kocaman gülümsüyordu.

"Naber fıstık?Faruk Abi nerde onunla konuşmaya geldim de"

"İçerde."

Birlikte salona geçtiğimizde Faruk Abi zaman kaybetmeden konuşmak için abim ile çalışma odasına girdi.Kuzey kolunu hiçbir şey olmamış gibi omuzuma attı ve

"Sakin ol her şey güzel olucak"

Dedi.Koltuğa oturup gergin bekleyişimize başladık.Daha doğrusu başladım.Kuzey ise telefonunda araba oyunu oynuyordu.Tırnaklarımı kemirmeye başladığımda çalışma odasından bir şeylerin kırılma sesi geldi.Anında ayaklanırken Kuzey'de peşimden geliyordu.

Kapıyı açmama kalmadan abim tüm siniriyle dışarı çıktı.Göz göze geldiğimizde gözlerinden çıkan alevler bir adım geri gitmeme sebep oldu.Bunu fark eden Kuzey ise gövdesini bana siper etti.Her zaman gülen adam şu anda o kadar sinirliydi ki korkmuştum.

Derin bir nefes aldı ve kolumu yakaladı.Sert olmamasına karşın sıkıca tutuyordu.Sanki bıraksa kaybedecek gibi...Beni de kibarca peşimden sürüklerken Kuzey ve Faruk Abi hızla peşimizden geliyordu.

Siyah bir Mercedes in önüne geldiğimizde kolumu bıraktı ve gözlerinde ki anlandıramadığım duygularla,

"Şu anda benimle gelmek istiyor musun?"

Diye sordu.Kafamı olumlu anlamda salladığımda arabanın kapısını açtı ve sürücü koltuğuna geçti,ben de yanına.Arabayı tam park alanından çıkartırken Kuzey arabanın önüne atladı ve durmamıza neden oldu.Ellerini arabanın üstüne koydu ve meydan okurcasına bakmaya başladı.Abim camdan kafasını çıkarıp "Ne istiyorsun" diye kabaca sordu.

"Ya ben de gelirim ya da Gece hiçbir yere gelemez"

Kuzey o kadar kararlı konuşmuştu ki bizle gelmesinden başka seçenek yoktu.Abim,Kuzey'in gelmesininin benim açımdan bir zararı olmadığına kanaat getirince kapıların kilitlerini açtı.Kuzey yavaşça arka koltuğa yerleşirken yüzünde memnuniyetini belli eden bir gülümseme vardı.