Chapter 21

49 2 0
                                        

As planned, maaga kaming umalis ni Manong dito sa bahay, wala pa ngang 8 ay nag byahe na kami paalis. Mabuti nalang at pinayagan ako ni Mama dahil akala neto ay pupunta lang ako sa bahay nila Chanel.









Dad is nowhere to be found as expected, he probably went to another country for a business trip. Meanwhile, Kaizer is still sending me messages asking about my health. I wanted to text him back, but now that his brother sent me a letter. . . I know that this is not the right time to face them both.









"Ma'am, tama po ba ang address na pupuntahan natin?" tanong ni Manong kaya napalingon ako sa labas ng bintana.








Puro mga puno ang pumapalibot sa amin ngayon pero maayos pa ang kalsada, walang mga sasakyan dito maliban sa amin, at halata palang sa lugar ay alam kong pribadong lugar na 'tong dinadaanan namin.










"Opo Manong, tama po" Mas lalong naguluhan si Manong pero hindi na nag tanong pa sa akin. Dahil sa mga matataas na puno ay hindi ko alam kung maliwanag ba sa labas o hindi.









Sa lahat ng pwedeng lugar dito sa pilipinas, eto pa talaga ang napili niya. Just by the address alone, I can already tell that we're going to talk about something serious.









Maya-maya pa ay huminto ang kotse sa harapan ng malaking gate kung saan pinapalibutan ito ng mga halaman. "Nako Ma'am, mukhang wala pong tao dito"








Binuksan ko ang pinto at lumabas kaya naman nataranta si Manong at sinundan ako. Tumayo kaming dalawa sa harap ng gate at tumingin sa paligid kung may tao ba. "This is ridiculous" I was about to get my phone from my pocket but was stopped when we heard that someone stepped onto a branch near us.









Hinila ako agad ni Manong papunta sa likuran niya at tinignan kung sino ang lalaking palabas sa gubat. My eyes widened when I saw him walking out of the forest with his hands in the air, a sign that he's weaponless.








"Manong, it's okay. Kilala ko po siya"








"Ma'am, sigurado po ba kayo? kamukha po niya si Sir Kaizer" bulong neto sa akin.









"Well, he is my half-brother" Killian said when he heard what Manong said to me.









Mas lalong naguluhan si Manong kaya naman nilapitan ko na si Killian na kasalukuyang nakatingin sa likuran ko na para bang nag tataka kung bakit may kasama ako ngayon dito.









"I thought I made it clear that no one else is allowed to come here except for you"








"He's our driver. Walang mag hahatid sa akin dito" paliwanag ko kaya napatango siya pero hindi pa rin inaalis ang tingin kay Manong. Hindi pa 'rin siya mapakali habang may kasama kami dito. "Manong, you can go now. Siya nalang po ang mag-hahatid sa akin pauwi"








"Hindi po pwede Ma'am, kalalabas niyo lang po ng Hospital. Baka may mangyare po sainyo dito---"








"Are you saying that my property is not safe enough for her to stay here?" Killian asked with a demanding tone.








Ngumiti ako kay Manong to assure him that it's okay to leave me here alone. "Uuwi 'rin po ako agad" Ilang minuto ang nakalipas bago yumuko si Manong sa amin at bumalik na sa kotse para mag maneho paalis.








Sunsets and Broken Promises (SPADE Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon