CÜRETKAR ~ SONSUZU YAŞAMAK | +18

9. Bölüm: ''DOKUNUŞ''

Beni wattpad üzerinden takibe almayı unutmayın! ❤

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. 

YALNIZ 11. BÖLÜMÜ İPLE ÇEKİYORUM, SİZDE İPLE ÇEKİN

İyi okumalar... <3

🌙

9. DOKUNUŞ

Yalancı.

Dilime doladığım masumiyet kelimesini yalanlarımla mahvetmiştim. Kağıdın bir yüzüne arka sayfada yazanlar yanlış, diğer yüzüne diğer sayfaya ön sayfada yazanlar yanlış yazarsanız ve sürekli sayfaları ön arka yaparsanız hangisi doğru nereden bilebilirdiniz?

Bu da bir paradokstur, çelişkidir.

Zenbar ise benimle bir oyun kuruyordu ve bir paradoks yaratıyordu.

Madalyonun yalancı yüzü.

İçinde olduğum durum buydu.

Ön sayfamda başka bir yalan, arka sayfamda başka bir yalan yatıyordu.

Doğruyu bilen ise bunları yazandı.

Yazan, bendim.

Elimdeki boş çantayı benim için koydurttuğu yatağın üzerine bıraktığımda yüz üstü kendimi yatağa bıraktım.

Onunlaydım. Ve o kendisine yumruk atmıştı lakin henüz acısını hissetmemişti.

Sabah, benim evimde kahvaltı ettikten sonra eşyalarımı hazırlamamı beklemiş ve ardından da evimden ayrılmıştık. Evimin duvarlarında mermi izleri vardı, banyosu kanlıydı ve odaları dağınıktı. Evim bir yaşanmışlıkla terk edilmişti.

Odanın duvarları beyazdı, zemini kaplayan hiçbir şey yoktu. Betondu ve araba cilasıyla cilalanmış olduğu için pürüzsüzdü. Odanın duvarına dayanmış bir yatak vardı, başlığı ahşaptı. Cam kenarının önünde beyaz bir çalışma masası, dolabımın karışında da küçük çift kapaklı bir kıyafet dolabı vardı.

Yere hasır seriliydi ve hasırın üzerinde kahverengi halı vardı. Odanın zemini beton olmasına rağmen oda küçük olduğu için sıcaktı.

Siyah çoraplarımın olduğu ayaklarımı yere basıp odadan dışarı çıkmadan önce kapının yanına koyduğum bileğimde biten siyah botlarımı giydim. Kapıyı açıp çıktığımda ince koridorun sonunda bulunan, koltuklarını buradan görebildiğim yere doğru yürüdüm. Kahverengi deri kanepe odanın tam ortasındaydı ve bu odadaki tek koltuktu. Tam önünde yerde hasır vardı ve hasırın üzerinde beyaz yapay hayvan postu vardı.

Devasa boş duvar bembeyaz boyanmıştı ve duvara siyah çerçeveli bir cam asılıydı. Bu televizyondu, benim evimdeki eski televizyonun aksine Zenbar'ın televizyonu yeni sayılırdı. Çünkü teknoloji o kadar gelişmişti ki tavana asılan aparatla televizyon izlemek yerine o televizyonun içinde olabiliyordun.

İzleyeceğin her an, hologramlı bir kayıt oluyor ve odanın ortasında beliriyordu.

Çelik kapıdan çıkıp kapıyı arkamdan çekerken merdivenlerden indim.

Ring zemin katta sayılırdı ben ise iki kat daha yukarıdaydım. Dar merdivenler boyunca bir omzumu duvara sürte sürte inerken attığım her adımda merdiven boşluğundan ışıklar yanıyordu. Ring'e direkt ulaşmamı sağlayacak olan merdivene döndüğümde bir çırpıda merdivenleri inerek önüme çıkan kapıyı ittirdiğimde Ring önüme serildi.