CÜRETKAR ~ SONSUZU YAŞAMAK | +18

57. BÖLÜM: ''ŞEREFE SEVGİLİM''

Beni Wattpad üzerinden takip etmeyi unutmayın❤️

Yorumlarınız lütfen sadece harften oluşmasın, ben düşüncelerinizi okumak, sizinle yorumlarda sohbet etmek istiyorum. Lütfen bu hususa dikkat edelimm..

Sınır 75 OY 75 YORUM

İyi okumalaaaar, bölüm sonundaki sorularda görüşelim <3

Kazanan kazanır,

İki kelime, basit bir cümle lakin birçok tekerlemeden daha karmaşık, belki de daha açık.

Raundlar geçti. Kan her yerdeydi. Arenanın tatlı-sert zemininde, Zenbar'ın yüzünde, Valor'un ağzında, kollarında... Kazanan mı kazanıyordu yoksa öldüren mi?

Yanaklarımın içini ağzımın içine alıp aklıma gelen fikirle hızla balkonun merdivenlerinden inip arenanın olduğu alana girdiğimde maçın coşkusu ve bir döngüye giren yumrukların etkisiyle öfkelenmiş, meraklı kalabalığın arasından sıyrılarak tel kapının önüne geldiğimde kapıda bekleyen sunucunun kulağına eğildim.

''Maçı bitirmeye son beş dakika ver, aksi halde bu oyun sabaha kadar uzar.''

Zenbar sabaha kadar Valor'u dinlene dinlene döver ve bunu tüm Terk izler.

Sunucu gerekeni yapmak için mola verildiğine dair bildiri geçmek istedi, arenaya girmek için kapıyı açtığında ona engel olmak için kolundan tuttum.

''Sen geri sayımı yap, ben duyururum.''

Kafasını sallayarak ekranı açmak için yanımdan uzaklaştı. Ağır adımlarla Altıgen arenaya giriş yapmamı sağlayacak merdivenleri çıkarak sunucunun açtığı kapıdan içeri girdim. İçeriye maç anında sivil girdiğine dair olan ikaz sireni öttü, Zenbar ve Valor birbirinden ayrıldığında tavandan aşağıya inen mikrofonla beraber ringi ortaladım.

''Merhaba Terk Edilmişler.''

Işıklar söndü, buraya getirdiğim misafirlerimle göz göze geldim. ''Bu maçın bir döngüye girdiğini ve hepimizi sıktığını görüyorum!'' kalabalıktan beni onaylarcasına coşkulu sesler yükseldi. ''O yüzden-!'' sol tarafımda kalan beyaz duvarın üzerinde ekran açıldı ve raund skorunun altında süre de belirdi.

''Bu dakika içerisinde son kozlar paylaşılacak! Bu dakika içerisinde son devrilişler, yumruklar, tekmeler olacak! Son kez! Son kez!'' elimi yumruk yaparak havaya kaldırdığımda yüzümü iki dövüşçüye çevirdim, gözlerim Zenbar'ın üstündeydi.

Terk Edilmişler beni tekrarladı. ''SON KEZ!'' Yumruklar havaya kalktı, mikrofon yukarı çekildi ve iki dövüşçü süre başlayana kadar verilen yirmi saniyeyi dinlenerek geçirmek için köşesine geçerek oturdu.

Valor'un yanına yürüdüm, Zenbar'ın bakışlarının ağırlığı sırtımı dümdüz edebilecek güçteydi. Yavaşça dizlerimi kırıp çökerken Valor'la kısmen aynı hizaya geldim, dengemi korumak için parmak uçlarımı onun dizlerinin üstüne yasladığımda ağzındaki plağı çıkardı ve ağzına aldığı suyu çalkalayıp ona uzatılan kaba tükürdü.

Suyu kafasına tekrar diktiğinde konuştum. ''Senden önde,'' dedim yavaşça. ''Ya bu maçı alır berabere kapatırsın ya da kaybedersin, itibarın sarsılır.''

Ayağa kalktım, ona doğru eğildim ve kulağına fısıldadım. ''Kazanmak zorundasın Valor.''

Ondan uzaklaştığımda Zenbar boynuna attığı havluyla dirseklerini dizlerinin üstüne yaslamış hafifçe eğilmiş buraya bakıyorken kapıdan çıkmak için onun önünden geçmek zorundaydım. Yavaş adımlarım beni ona yaklaştırdı, önünden geçerken hızla kavradığı bileğimle beni kendisine doğru çekerken ayağa kalktı.