CÜRETKAR ~ SONSUZU YAŞAMAK | +18

34. BÖLÜM: "DUDAĞA FISILDANAN DİLEK"

Beni wattpad üzerinden takibe almayı unutmayın! ❤

Arkadaşlarınıza da silah zoruyla okutmayı unutmayın (el sıkışma emojisi)

AŞKİTOŞKOLARIM YAVAŞ YAVAŞ BEYİN YAKAN SAHNELERE GIRIYORUZ, BÖLÜMLERİ DİKKATLE OKUYUN LÜTFEN ❤

80 OY 100 YORUM SINIRINIZ. HAYIRLI OLSUN YAVRULAR.

İyi okumalar... <3
🌙

34. DUDAĞA FISILDANAN DİLEK

Av, avcı. Kaçan yakalanır. Saldıran kazanır.

Kim olduğumu biliyordum. Ailemi, doğup büyüdüğüm toprakları, yeni dünya düzenini ve fiziği...

Kim olduğumu bile bile kim olduğumu bilmiyormuşum aslında, kim olabileceğimi biliyormuşum. Ailem bir yalan yaratmış ve kendileri bu yalanın içinde kaybolmuştu. Beni hiç bulaştırmamışlar ve uzak tutmuş olsalar bile kir kirdi.

Kir sıçradığında lekesi geçse bile bulaştığı yer hafızalarda kalır.

Hafızamda bir kir vardı. Sanki... Sanki her şey tanıdıktı, ben her şeyi daha önce yaşamıştım, daha önce bu odada kalmıştım, Elendes erkekleri defalarca kez benim hayatımdaydı sanki.

Zihnin kiri.

Yüz asrın lekesi.

İşlenmeyen cinayetlerin o sokaktaki gölgesi.

Saat sabahı bulduğunda telefonumun ekranında yeşillik belirdi, Valzekan ondan istediğim arayüzü oluşturmuş ve benim telefonuma yüklemişti.

İn yazan dosya kutusuna girdiğimde İn'i her yandan gözlemleyebileceğim bir kamera sistemi vardı.

''Valzekan şu an ne oluyor?'' dedim çatık kaşlarla ekrana bakarken.

''Zenbar Elendes'in hastaneden kaçırıldığı açığa çıktı efendim, sizin İn'den çıktığınıza dair olan bütün verileri sildim. Sizi içeride sanıyorlar ve arıyorlar.''

Norm bir sürü ekibe bölünmüş ve sokak sokak ellerindeki silahlarıyla evlere izinsiz giriyor, bizi arıyordu.

Babamın yönetiminde olduğu Norm bu muydu? İstediği olmadıktan sonra evleri silahlarla basan askerler miydi? Sözde Norm, Terk'in koruyucusuydu.

''Valzekan, Norm'un sisteminde kayıtlı olan bütün verileri, geçmişten bugüne olan bütün her şeyi istiyorum. İçine bakma çünkü bu aile meselesi.''

Ona güvenemezdim. Valzekan, Zenbar'ın eseriydi ve ben sadece bir misafirdim fakat bazen sadece güvenmek istersin, bir neden aramadan koşulsuzca...

Bilgisayarımın ekranını kapatıp uykusuzluktan sızlayan gözlerimi ovuştururken içimdeki bu öfkeyi kusmak istedim.

Annem. Annemin tüm bu olayla ilgisi neydi de babam kendi ölümünün peşinden sürüklemişti onu?

Annem, babamın kendince kurduğu bu denklemde olmaması gereken işlem parçasıydı.

Odama gidip, balkon kapısını açarak çıplak ayaklarımla betona bastığımda sabah ayazı tenimden ürperti geçmesine neden oldu.

Ellerimi demire bastırıp kafamı aşağıya eğmemle Zenbar'ın aşağıda sigara içiyor olduğunu fark etmiştim. O beni görmeden geri çekilmek istesem de arkası dönük olsa bile varlığımı biliyor gibi kafasını yukarı kaldırarak gözlerime baktı ve dumanı üfledi.