CÜRETKAR ~ SONSUZU YAŞAMAK | +18

24. BÖLÜM:"ONUNLA BİR GECE"

Beni wattpad üzerinden takibe almayı unutmayın! ❤ (sosyal medyalarımı da en aşağıya koyduuum, bana yazdığınız ve benimle dedikodu yaptığınız anlar>>>>>>>>)

Arkadaşlarınıza da silah zoruyla okutmayı unutmayın (el sıkışma emojisi)

YENİ LEVEL AÇILDI, HAYIRLI OLSUN YARIŞMACI ARKADAŞLARA BAŞARILARRRRR

İyi okumalar... <3

🌙

24. ONUNLA BİR GECE

01110110011000010111001101101101011010010110111001100001,

011100110110100101110010_011000110110000101101101_011000110110010101110010 01100011011001010111011001100101_01110101011000110110000101101011_011100110110100101110010_011000110110000101101101_011000110110010101110010 01100011011001010111011001100101_01110101011000110110000101101011_011100110110100101110010_011000110110000101101101_011000110110010101110010 01100011011001010111011001100101_01110101011000110110000101101011_011100110110100101110010_011000110110000101101101_011000110110010101110010 01100011011001010111011001100101_01110101011000110110000101101011_...

Mektup böyle devam ediyordu, tam koca bir sayfa sıfır ve birlerden oluşuyordu. Kağıda bakmaktan ağrıyan gözlerimi yumduğum esnada kapalı gözlerimin ardındaki karanlık sahnede bile sıfır ile birlerin tiyatrosu vardı.

Kusmak üzereydim, şakasız.

Günlerdir doğru beslenemediğimden midir bilmem ellerim artık titriyor, bedenim oldukça halsiz düşüyordu. Kağıdı katlayıp siyah taytımın bel lastiğine sıkıştırarak katımda bulunan mutfağa ilerlemeye başladım.

Sıfır ve birlerin eski bilgisayar dili olduğunu Zenbar söylemişti. Bunu onunla çözebilirdim belki. Özel bölmeden betona indim.

Dakikalar içerisinde kapının önündeydim.

Onun kapısının.

Parmaklarımı avuç içlerime doğru kıvırarak metal, boyası yer yer sökülmüş paslı kapının üzerine elimi birkaç defa arka arkaya çarptığımda kapı otomatik olarak geriye doğru açıldı.

Kapının arkasında kimse yoktu, içerisi sessizdi ve şömine yanıyordu. Kapalı olan ışıklar ve şöminenin aydınlattığı loş ortam bana onun yatağının altına saklandığım anı hatırlatırken kasılan karnım, içerisine hapsettiği birçok hisle ağrıdı.

''Zenbar?'' diye mırıldandım. Bir kedi mırıltısından farksızca çıkan sesim, geniş ve yüksek tavanlı odada bile yankı yapmıştı.

''Bay Elendes banyoda, sizin içeride beklemeniz için kapıyı açtım.'' Valzekan'dan gelen sesle beraber damarlarımın genişlediğini ve kanımın etimi yakarak tenimin altında gezindiğini hissettim.

Banyoda... Pekala Valzekan bu detay için teşekkürler.

''Teşekkür ederim,'' diye onu yanıtlayıp içeri adımladığım esnada kapı bir anda kapandı. Gürültüyle iç içe geçen kapının mekanik haznesinden gelen sesle beraber kendimi bir korku filminin içinde hissetmiştim.

Önümde bulunan geniş kehribar rengi deri koltuğa oturmak için hareketlendiğim esnada açık olan banyonun kapısından duyduğum su sesiyle oturmak istediğim koltuktan vazgeçerek çaprazımda duran tekli, koyu yeşil berjere oturdum.

Neden hala buradaydım bilmiyordum, Zenbar'a söyleyebilecek hiçbir şeyim yoktu, banyoda olduğunu bile bile burada kalmam ise işin oldukça ironik kısmıydı. Kafamın içerisinde boğuşan düşüncelerime mağlup olup ayağa kalkarak kattan ayrılmak için ayağa kalktı.