„Jakby jeszcze wczoraj ktoś mnie zapytał, czy cieszę się z pewnych decyzji, to powiedziałabym że tak.
Niestety z decyzji przeniesienia się do jednej ze szkół w Seoulu nie jestem zadowolona. Tutaj zamiast się kończyć moja przeszłość, to przez jedną...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
—Jungkook!, Jungkook choć tu chwilę!—Zaczęłam wołać chłopaka do salonu. —Usiądź i się rozgość. Zjesz coś albo napijesz się czegoś?
—Woda..tak poproszę wody.—Widziałam po niej zestresowanie.
—Już się robi.—Poszłam do kuchni, gdzie do szklanki nalałam wodę, a do drugiej soku pomarańczowego. Obydwa napoje zaniosłam do salonu, gdzie zauważyłam jak dziewczyna nerwowo się rozglądała po pomieszczeniu. —Widzę, że ktoś tu się denerwuje. To ja powinnam się denerwować przedstawiając swojego chłopaka.—Powiedziałam, a ona popatrzyła się na mnie, jakby chciała mnie zabić wzrokiem. Ja na to wybuchłam śmiechem.
—Haha, bardzo śmieszne. Może jestem twoją siostrą i się o ciebie troszczę, nie pomyślałaś o tym?—Powiedziała krzyżując ręce na piersi z udawanym obrażeniem.
— Oj no dobra już. Jungkook chodź tu do jasnej ciasnej!—Zawołałam go jeszcze raz, tylko że tym razem z podwójną siłą głosową.
—Już idę, kobieto ile razy można mnie wołać. Chciałem tylko coś dokończyć i bym zszedł na dół.—Powiedział marudząc schodząc ze schodów. —Co jest takiego ważnego, że to spowodowało u ciebie agresję?—Już znajdował się obok mnie.
—Agresję?—Powstrzymałam się od śmiechu. —Chciałam ci tylko kogoś przedstawić głuptasie. Jungkook to jest Lan, Lan to jest Jungkook.—Popatrzyli na siebie. Dziewczyna zrobiła duże oczy, a Jungkook pytającą minę.
—Kto to..—Nie dała mu dokończyć.
—O Boże..—Zasłoniła dłoniami usta. —Czekaj czekaj, czy to jest JUNGKOOK Z BTS!—Wykrzyczała podekscytowana.
No tak, zapomniałam ją uprzedzić, że mój chłopak jest idolem. Teraz to on spojrzał na mnie pytająco, a ja wybuchałam śmiechem.
—Yyy no jak widzisz to ja. Alicjo, czy wytłumaczysz mi o co w tym wszystkim chodzi?—Drugie zdanie powiedział nieco ciszej, abym słyszała je tylko ja.
—Ach, no tak zapomniałam. Jungkook, Lan to jest moja starsza siostra. Lan, Jungkook tak ten Jungkook z BTS jest moim chłopakiem.—Obydwoje z powrotem spojrzeli się na siebie. Wyglądali, jakby mieli lekkiego laga mózgu.
—C-czy ty tak serio?—Po chwili milczenia odezwała się starsza.
—Dlaczego nie powiedziałaś, że dzisiaj miała nas odwiedzić twoja siostra?
Co oni z tymi pytaniami?
—Oj tam, tak to serio jest mój chłopak, a nie powiedziałam wam o jej przyjściu, bo sama o tym zapomniałam.
—Ha! Czyli jednak przyznajesz, że zapomniałaś, I knew!
—No dobra masz mnie. Ale czy to zmienia obród sprawy, że nie możecie się poznać?
—Masz rację, jestem Jungkook z resztą to już wiesz, chłopak Alicji.—Wyciągnął rękę w stronę dziewczyny.
—Jestem Lan, starsza siostra Alicji. Trochę mogę słabo mówić po koreańsku, bo przez kilka lat mieszkałam w Stanach, przez co mam akcent amerykański.—Podała mu rękę, ale tak jakby bała się, że ją uszkodzi.
