LİMERENCE (BXB)

{23}

Hissettiğim boşluk hissiyle gözlerimi açtım. Kafamı çevirdiğimde Emir'i yerinde göremediğim için kaşlarımı çatarken yavaşça yerimde doğruldum.

"Emir!"

Seslenmeme karşılık alamayınca yataktan çıkıp içeri geçtim. Emir'in evde olmadığını anlayınca sinirle tekrar odaya dönüp telefonumu aldım.

Aramama cevap vermeyince gittikçe artan sinirim mantıklı düşünmemi engelliyordu. Üzerime bir tişört, altıma da bir şort geçirip evden çıkmak üzereyken kapının açılmasıyla geri adımladım.

Emir, boynundaki havlu ve saçlarındaki ıslaklıktan anladığım kadarıyla yüzmeden geliyordu.

"Neredesin sen?"

Yüzüme bakıp tekrar önüne döndü ve içeri geçip kapıyı kapattı.

"Denize inmiştim." derken odaya doğru gitmesiyle kolundan tutup yüzünü kendime çevirdim.

Geri geri yürürken Emir'i de kendimle beraber yürütüp kalçamı koltuğun başlığına yasladım.

Boynundaki havluyu alıp saçlarını kuruturken "Sorun ne?" diye sordum.

Sessizce beklerken soruma cevap vermiyordu.

"Emir, sorun ne sevgilim?" derken çenesini tutup gözlerime bakmasını sağladım.

"Sorun falan yok. Yüzmeye gittim, gidemez miyim?"

Ses tonu ve söyledikleri ortada bir sorun olduğunu bağırırken derin bir nefes alıp verdim.

"Seni üzecek bir şey mi yaptım? Canını mı sıktım? Kalbini mi kırdım? Ne oldu birdenbire?"

Ellerimi saçından indirip havluyu koltuğun üzerine bıraktım. İki elimle ellerini tutup dizlerimin üzerine koyarken baş parmaklarımla ellerini okşadım.

"Bir şey olmadı. Uyandım, sıkıldım, yüzmek istedim ve gittim. Şimdi de duşa gireceğim bırakırsan."

Ellerimi geri çekip koltuğun başlığına yaslarken "Nasıl istersen." diye mırıldandım.

Kararsızlıkla beklediği birkaç saniye sonrasında arkasını dönüp banyoya girdi. Sıkıntılı bir şekilde koltuğa oturup dün geceyi düşündüm.

Dün gece duştan sonra uyumuştuk. Uyumadan önce bir şey yapmamıştım. Uyurken yine Emir'e sarılmıştım, onu çok sevdiğimi söylemiştim. Eğer rüyasında bir şey yapmadıysam canının sıkıntısının benimle alakalı olmasına imkân yoktu.

Birkaç dakika sonra çalan zil ile yerimden kalkıp kapıyı açtım.

"Günaydın! Kahvaltınızı getirmiştim."

Kapıdaki görevli kızın elindekileri alırken gülümseyerek "Teşekkür ederim." diye cevap verdim.

Kızın da gülümseyerek geri çekilmesiyle kapıyı arkasından kapattım.

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra Emir'i çağırmak için odaya girdim. Çoktan duştan çıkmış olan Emir, gözleri kapalı bir şekilde yatakta uzanıyordu.

Yanındaki boşluğa oturup üzerine eğildim ve alnını öpmeden önce "Kahvaltı hazır, gel bir şeyler ye." dedim.

"Aç değilim." dedikten sonra yatakta bana sırtını dönmesiyle gerilmeye başladığımı fark edip sakinleşmek için derin bir nefes aldım.

"Ne olduğunu söyleyecek misin Emir? Böyle mi devam edeceğiz?"

Cevap vermemesiyle yataktan kalktım. Kapının önünde durup son bir kez Emir'e baktım ve bir şey demeden odadan çıkıp kapıyı arkamdan kapattım.