မောင့်သဒ္ဒါ(complete)

မိုးေျပးစာ၏အတိတ္သို႔ဆင့္ေခၚျခင္း

[ မိုးေျပးစာ၏အတိတ္သို႔ဆင့္ေခၚျခင္း]

ေနေရာင္ကင္းေသာ ေကာင္းကင္၌ မိုးတို႔သည္ အုံ႔မိႈင္းဆိုင္းလို႔ေနၿပီး ဆူးခြၽန္လိုမိုးစက္မ်ားက တေပါက္ေပါက္႐ြာက်ေနသည္ ။
ထိုဆူးခြၽန္မ်ားသည္ ကိုယ္ေပၚသို႔ထိေရာက္ခ်ိန္ တြင္နာက်င္ရသည္မဟုတ္ပါဘဲ ရင္တစ္စုံ၏ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက အလိုက္တသိ စူးနစ္နာက်င္မႈမ်ိဳးကို ျဖစ္ေပၚေစေသာ ဆူးခြၽန္ ။

ေျမသိပ္ခဲ့ဖူးရာ ေျမနီလမ္းသည္ ယခုမိုးေၾကာင့္ ဘြက္လုံးလည္ေနၿပီး စက္ဘီးေလးျဖတ္နင္းလိုက္တိုင္း ေျမနီစက္မ်ားက ကိုယ္ကိုျပန္သို႔ ပက္လာသည္ ။
မည္သို႔မည္ပုံလဲတတ္သည္ဟု သတိေပးခံခဲ့ဖူးေသာ ေတာင္ဆင္းလမ္းကို ဘရိတ္မဖ်စ္ဘဲ ထိုးခ်လာခဲ့သည္မွာ ႏိုင္ငံျခား action ကားမ်ားထဲကဇာတ္ေကာင္လိုပင္ ။

ကလုံးကလုႏွင့္လမ္းကို ေတာင္ေပၚမွေက်ာက္ခဲတစ္လုံးလိမ့္ဆင္းလာသကဲ့သို႔ စီးႏွင္လာေသာ ဘားတန္းစက္ဘီးေလးသည္ လမ္းမႀကီးမေရာက္ခင္တြင္ ညာဘက္လမ္းသို႔ ခ်ိဳးေကြ႕ဝင္သြားသည္ ။
မိုးကာပါးေအာက္မွ ဝိုင္းစက္ေသာမ်က္ဝန္းမ်ားသည္ စူး႐ွေနခဲ့ၿပီး စိတ္အားထက္သန္မႈသည္လည္း အျပည့္႐ွိသည္ ။

ဇြန္ပန္းေျပာလိုက္သည့္အတိုင္း ေတာင္က်ေရတို႔က ဒလေဟာရယ္မို႔ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ခရီးကမတြင္ခ်င္ ။

ကံေကာင္းစြာပင္ ျခံခင္းမ်ားနားေရာက္သည့္အခါ မိုးသည္ အလာကေလာက္ အရမ္းအုံ႔မိႈင္းမေနေတာ့ပါဘဲ သည္းေတာ့သည္းေသးသည္ ။
ဂြင္းထိုးဖိနပ္အနက္ေလးေပၚမွ ေျခဖမိုး ျဖဴျဖဴေလးမ်ားေပၚသို႔ မိုးစက္မိုးေပါက္တို႔က ေအးစက္စြာ စီးက်လာၾကသည္ ။

ပင္မလမ္းမထက္ပိုက်င္းေသာ ပိုၾကမ္းေသာ ျခံခင္းလမ္းမ်ားေၾကာင့္ အႏြယ္ေတာ္စက္ဘီးကို ထိန္းနင္းေနရသည္ ။
ပတ္ပတ္လည္တြင္ ျခံခင္းမ်ားသာ႐ွိေနၿပီး ဘယ္ဘယ္အရပ္ဆီမွာမွ လူရိပ္လူေယာင္ပင္မေတြ႕ရေခ် ။

" သဒၵါ!  သဒၵါေရ.... ''

မိုးသည္းထဲ၌ စက္ဘီးကိုေသခ်ာထိန္းေနရင္းမွ သဒၵါၾကားေစရန္ အသံကိုမိုင္ကုန္ေအာ္ေခၚလိုက္ေသာ္လည္း ျခံခင္းထဲမွတိတ္ဆိတ္ေသာတုံ႔ျပန္မႈသာျပန္ရလာခဲ့သည္ ။