[ အမှတ်တရထဲမှ အမှတ်တရများ]
ပျံဝဲနေသော စွန်ကိုမော့ကြည့်ရင်း သဒ္ဒါက သက်ပြင်းမောတွေအသွင်သွင်ချသည် ။
သို့သော် မနီးမဝေးမှ အနွယ်တော်ကိုတော့ မမြင်ချေ ။
" သဒ္ဒါရေ....."
ခေါ်သံတစ်ခု ။ မြတ်နိုးခြင်း ၊ လှိုက်ဖိုခြင်း ၊ တန်ဖိုးထားခြင်းများရောယှက်ပါဝင်နေသော ခေါ်သံတစ်ခု ။
သဒ္ဒါ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လက်ကိုလေထဲတွင်ဝေ့ပြရင်း ပြုံးပြလာသော သူ၏နှစ်ယောက်မရှိသည့်အနွယ်တော် ။
ခပ်သုတ်သုတ်လေးပြေးလာသော အနွယ်တော်က ကောင်းခြင်းနတ်မြင်းများနှင့်တူသည် ။
ထက်မြက်သည် ။ သွက်လက်သည်။ သဒ္ဒါ့အားပျော်စေသည် ။
" ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ "
အပြေးလေးရောက်လာသော အနွယ်တော်က သဒ္ဒါ့ဘေးဝင်ရပ်ရင်း မေးလိုက်သည် ။
" မင်းမမြင်ဘူးလား "
သဒ္ဒါက ရစ်ဘီးမှကြိုးကိုတင်းရင်း ခပ်ဆတ်ဆတ်သာပြန်ဖြေသည် ။
" စွန်လွှတ်နေတာလား "
" အင်း "
ဘယ်လောက် အပေါက်ဆိုးဆိုးပြောချေပါ ။ အနွယ်တော်က အပြုံးအရယ်မပျက် စကားတွေပြောနေဆဲပင် ။
မတိမ်းမယိမ်းခန္တာကိုယ်ရှိ ယောကျ်ားလေးနှစ်ယောက်သည် တောင်စောင်းမြက်ခင်းစိမ်းများပေါ်တွင် ယှဥ်တွဲရပ်ရင်း ကောင်းကင်မှစွန်ကိုမော့ကြည့်နေကြသည် ။
" စွန်လွှတ်ရတာပျော်လား သဒ္ဒါ "
" အင်း စွန်လွှတ်ရတာပျော်တယ် စွန်ကြိုးလေးပြတ်တောက်သွားရင် ငါ့ရဲ့ကံမကောင်းခြင်းတွေလည်း ပါသွားတယ်လို့ယုံတယ် "
သဒ္ဒါက စိတ်ရှည်လက်ရှည်ရှင်းပြလာသည် ။
အေးစက်စက်လေပြေများက ဆံသားများကိုပွတ်သတ်တိုက်ခတ်သွားသည် ။
" စွန်လေးက လေထဲဝဲနေတာပဲ ။ ဟယ်...ဟယ် ပျက်သွားပြီ "
ပြောရင်းဆိုရင်းပင် လေထဲမှ စွန်လေးမှာ ကြိုးတင်းလွန်း၍ ပြတ်တောက်သွားပြီး အဝေးတစ်နေရာသို့ လွင့်သွားသည် ။
စွန်ကြိုးပြတ်သွားသည်ကို ဝမ်းနည်းနေသော အနွယ်တော်နှင့် ပုံမှန်အတိုင်းရစ်ဘီးကို သေချာသိမ်းနေသော သဒ္ဒါ ။
ESTÁS LEYENDO
မောင့်သဒ္ဒါ(complete)
Romanceတစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရင်မှာ အမည်တပ်ပြီး ချစ်ပါကြောင်း ဝန်ခံခြင်းဟာ ချစ်ခြင်းများလား ။ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ပါးကို တမွမွနမ်းရှိုက်ပြီး သိမ်းပိုက်လိုက်ခြင်းက ချစ်ခြင်းများလား ။ တယုတယ ကြင်နာပြကြတာဟာ ချစ်ခြင်းများလား ။ သဒ္ဒါ့အတွက်တော့ ချစ်ခြင်းဟာ အတွေးအခေါ်တွေ...
