[ February စာ၏အတိတ္သို႔ဆင့္ေခၚျခင္း]
ၾကည္လင္ျပာလဲ့ေသာေကာင္းကင္ေအာက္တြင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က အပူအပင္ကင္းစြာ စက္ဘီးဘားတန္းေလးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းနင္းရင္း သီခ်င္းညည္းေနသည္ ။
လက္တစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းလိုက္ရင္း ေလအဟုန္ကို ထိေထြ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုေကာင္ေလးက ေလးကိုင္ပုံႏႈတ္ခမ္းမ်ားေကြးၫႊန္႔သည္အထိ ျပဳံးလိုက္သည္ ။
" အိမ္အထိလိုက္မွာလားေနလ "
စက္ဘီးေနာက္ခုံတြင္ထိုင္ေနေသာ ခင္ေနလအား ေမးၾကည့္ေတာ့
" ဟင့္အင္း ငါ့အိမ္ေ႐ွ႕မွာပဲခ်ေပး ဒါနဲ႔ေလ ေမႀကီးကေမးေနတယ္ သမီးေလးအႏြယ္ေတာ္႕ကို ဘယ္လိုသေဘာရလဲတဲ့ "
" ဟားဟား နင္နဲ႔ငါကို ေပးစားခ်င္ေနၾကပုံပဲ ငါေတာ့ No ပါေနာ္ "
" သိပါ့ေတာ္ ကြၽန္မလည္း No ပါပဲ "
ႏွစ္ဦးသားရယ္ရင္းေမာရင္း လမ္းထိပ္မုန္႔ဆိုင္မွသည္ အိမ္သို႔ စက္ဘီးေလးျဖင့္ျပန္လာခဲ့ၾကသည္ ။
ညေနစာစားခ်ိန္မိသားစုဆုံသည့္အခါ ေဒၚဇူလိႈင္မိုးကအရင္စကားစလာသည္ ။
" သားေဆးေက်ာင္းကဘြဲ႕ရၿပီးရင္ အိမ္ေထာင္အရင္မျပဳခ်င္ဘူးလား "
" ဘြဲ႕ရၿပီးရင္ ေဆး႐ုံမွာ အေျခအေနတက်ျဖစ္ေအာင္ ေနရအုန္းမွာေပါ့ ။ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ဘူး ။ ေနာက္ၿပီး ဘယ္သူနဲ႔ယူပါ ဘယ္ဝါနဲ႔ယူပါလို႔ မခိုင္းပါနဲ႔ "
ေဒၚဇူလိႈင္မိုးက အ႐ြက္ေၾကာ္တစ္ဇြန္းကို အႏြယ္ေတာ္႕ပန္းကန္ထဲသို႔ ခတ္ထည့္ေပးရင္း ထပ္ေျပာလိုက္သည္ ။
" အေမတို႔က သင့္ေတာ္တဲ့သူနဲ႔ စီစဥ္ေပးခ်င္လို႔ပါ "
" ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေပါင္းသင္းရမယ့္မိန္းမပါ အေမနဲ႔ေပါင္းသင္းရမွာမဟုတ္လို႔ သင့္ေတာ္သလားဆိုတာ သားကလြဲရင္ ဘယ္သူက အသိဆုံးျဖစ္မွာလဲ "
အႏြယ္ေတာ္ရတိျပတ္ဆိုလိုက္၍ ထမင္းစားခန္းမွ ထထြက္လာခဲ့သည္ ။
အိပ္ခန္းထဲသို႔ေရာက္သည့္အခါ စာၾကည့္မ်က္မွန္ကိုတပ္လို႔ရယ္ စာအုပ္ကိုဖြင့္လိုက္သည္ ။
သို႔ေသာ္စိတ္တို႔သည္ကား စားပြဲေပၚမွ ႀကိဳးဖုန္းထံတြင္ျဖစ္သည္ ။
ထို႔ေနာက္
VOCÊ ESTÁ LENDO
မောင့်သဒ္ဒါ(complete)
Romanceတစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရင်မှာ အမည်တပ်ပြီး ချစ်ပါကြောင်း ဝန်ခံခြင်းဟာ ချစ်ခြင်းများလား ။ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ပါးကို တမွမွနမ်းရှိုက်ပြီး သိမ်းပိုက်လိုက်ခြင်းက ချစ်ခြင်းများလား ။ တယုတယ ကြင်နာပြကြတာဟာ ချစ်ခြင်းများလား ။ သဒ္ဒါ့အတွက်တော့ ချစ်ခြင်းဟာ အတွေးအခေါ်တွေ...
