အမွတ္တရထဲမွ အမွတ္တရမ်ား

201 8 0
                                    

[ အမွတ္တရထဲမွ အမွတ္တရမ်ား]

ပ်ံဝဲေနေသာ စြန္ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း သဒၵါက သက္ျပင္းေမာေတြအသြင္သြင္ခ်သည္ ။
သို႔ေသာ္ မနီးမေဝးမွ အႏြယ္ေတာ္ကိုေတာ့ မျမင္ေခ် ။

" သဒၵါေရ....."

ေခၚသံတစ္ခု ။ ျမတ္ႏိုးျခင္း ၊ လိႈက္ဖိုျခင္း ၊ တန္ဖိုးထားျခင္းမ်ားေရာယွက္ပါဝင္ေနေသာ ေခၚသံတစ္ခု ။

သဒၵါ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ကိုေလထဲတြင္ေဝ့ျပရင္း ျပဳံးျပလာေသာ သူ၏ႏွစ္ေယာက္မ႐ွိသည့္အႏြယ္ေတာ္ ။
ခပ္သုတ္သုတ္ေလးေျပးလာေသာ အႏြယ္ေတာ္က ေကာင္းျခင္းနတ္ျမင္းမ်ားႏွင့္တူသည္ ။

ထက္ျမက္သည္ ။ သြက္လက္သည္။ သဒၵါ့အားေပ်ာ္ေစသည္ ။

" ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ "

အေျပးေလးေရာက္လာေသာ အႏြယ္ေတာ္က သဒၵါ့ေဘးဝင္ရပ္ရင္း ေမးလိုက္သည္ ။

" မင္းမျမင္ဘူးလား "

သဒၵါက ရစ္ဘီးမွႀကိဳးကိုတင္းရင္း ခပ္ဆတ္ဆတ္သာျပန္ေျဖသည္ ။

" စြန္လႊတ္ေနတာလား "

" အင္း "

ဘယ္ေလာက္ အေပါက္ဆိုးဆိုးေျပာေခ်ပါ ။ အႏြယ္ေတာ္က အျပဳံးအရယ္မပ်က္ စကားေတြေျပာေနဆဲပင္ ။
မတိမ္းမယိမ္းခႏၲာကိုယ္႐ွိ ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္သည္ ေတာင္ေစာင္းျမက္ခင္းစိမ္းမ်ားေပၚတြင္ ယွဥ္တြဲရပ္ရင္း ေကာင္းကင္မွစြန္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနၾကသည္ ။

" စြန္လႊတ္ရတာေပ်ာ္လား သဒၵါ "

" အင္း စြန္လႊတ္ရတာေပ်ာ္တယ္ စြန္ႀကိဳးေလးျပတ္ေတာက္သြားရင္ ငါ့ရဲ႕ကံမေကာင္းျခင္းေတြလည္း ပါသြားတယ္လို႔ယုံတယ္ "

သဒၵါက စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္႐ွင္းျပလာသည္ ။
ေအးစက္စက္ေလေျပမ်ားက ဆံသားမ်ားကိုပြတ္သတ္တိုက္ခတ္သြားသည္ ။

" စြန္ေလးက ေလထဲဝဲေနတာပဲ ။ ဟယ္...ဟယ္ ပ်က္သြားၿပီ "

ေျပာရင္းဆိုရင္းပင္ ေလထဲမွ စြန္ေလးမွာ ​ႀကိဳးတင္းလြန္း၍ ျပတ္ေတာက္သြားၿပီး အေဝးတစ္ေနရာသို႔ လြင့္သြားသည္ ။
စြန္ႀကိဳးျပတ္သြားသည္ကို ဝမ္းနည္းေနေသာ အႏြယ္ေတာ္ႏွင့္ ပုံမွန္အတိုင္းရစ္ဘီးကို ေသခ်ာသိမ္းေနေသာ သဒၵါ ။

မောင့်သဒ္ဒါ(complete)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora