🥀🦋✧រវាងយេីង✧🦋🥀

38_អូនរងារ

ភាគ:38"អូនរងា"

កាលពន្យល់នឹងធ្វេីការផ្តល់មេរៀនខ្លះដល់ថេយ៉ុងវាពិតជាបានផល នាយតូចពិតជាកែខ្លួនបានល្អខ្លាំងណាស់តែក៏អាណិតគេដែលត្រូវរស់នៅក្នុងសភាពឈឺចាប់ឯកោតែម្នាក់អែងអស់រយះពេល2ឆ្នាំជាង 2ឆ្នាំយូរខ្លាំងណាស់!! ក្រោយនិយាយសម្រួលអារម្មណ៍យល់ចិត្តគ្នាសប់គ្រប់ហេីយគ្រប់គ្នាក៏នាំគ្នាជួយរៀបចំធ្វេីម្ហូបយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ប្លែកអីតែជុងគុកនៅអង្គុយលេីច្រាំងថ្មរជិតមាត់ទន្លេតែម្នាក់
អែងយ៉ាងកណ្តោចកណ្តែង

"ចាក់អេ៎!!!..លោក អត់ទេ បងមកអង្គុយទីនេះធ្វេីអីតែម្នាក់អែង?!"ថេយ៉ុង ផុសចេញពីកន្លៀតណាផងក៏មិនដឹងស្រាប់តែមកពន្ញាក់អារម្មណ៍ជុងគុកលេងតែនាយក្រាសហាក់ដូចជាគ្មានអារម្មណ៍លេងជាមួយគេទាល់តែសោះ!

"ហេតុអីមិនឆ្លេីយនឹងអូន?!.រឺបងស្អប់អូន?."ថេយ៉ុង ស្រាប់តែពេបមាត់ដាក់នាយ ងក់ងរមួយរំពេជ្រដូចកូនក្មេងយ៉ាងចឹង នាំអោយនាយក្រាសបែក្រោយសម្លឹងមេីលនាយតូចដោយក្រខ្សែភ្នែកទទេស្អាតសឹមនិយាយថា÷

"ហេតុផលអីយេីងត្រូវស្អប់អែង?!.ហឹុម!!"ជុងគុក ក៏ដាច់ចិត្តនិយាយរកក្មេងដោយការជ្រួញចិញ្ចេីមមិនយល់ពីអ្វីដែលនាយតូចនិយាយមិញនេះ ទេីបតែជួបគ្នាក៏សួរថានាយស្អប់គេមែនទេ??.

"ហេតុផលគឺមាន មកពីអូនម្នាក់ទេីបធ្វេីអោយបងក្លាយជាបែបនេះ!! ប៉ុន្តែអូនស្រឡាញ់បង សូមបងកុំប្រងេីយដាក់អូនអី អូនពិបាកទទួលយកវាណាស់!."ថេយ៉ុង ពោលដោយទឹកមុខស្រពោនដូចផ្ការោយ គេពិតជាពិបាកទទួលយកនឹងការមិនខ្វាយខ្វល់របស់រាងក្រាសមកលេីរូបគេខ្លាំងណាស់ !.

"សូមកុំនិយាយដូច្នេះអី!.យេីងក៏មិនបានចាំថាអែងបានធ្វេីអ្វីខ្លះមកលេីយេីងកន្លងមកដែល អញ្ចឹងហេីយសូមបំភ្លេចកុំចងចាំវាទុកក្នុងចិត្តអី!! សំខាន់ឥឡូវគឺគិតពីបច្ចុប្បន្នវិញ!!."ជុងគុក ក៏ផ្តេីមការសន្ទាលួងលោមនាយតូចវិញ ស្តាប់តាមការនិយាយរបស់នាយតូចមេីលទៅវាពិតជាគួរអផយអាណិតខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែនាយក៏មិនដឹងធ្វេីយ៉ាងមិចដែលមានតែនិយាយលួងលោមគេកុំអោយតូចចិត្តបុិននឹងអែង !!.