Yosuna Bulanmış Karalar

VII

Bölüm şarkısı
Gitme
Dolu Kadehi ters tut

🕯️

Eve geleli 1 saat oluyordu ben çoktan üzerime pijamamı giyinmiş salona geçmiştim resmen kara kara bu adamdan nasıl kurtulacağımı düşünüyordum bir elimi saçımdan geçirip çekiştirdim Televizyonda oynayan diziden gelen kısık sesler hiç olmadığı kadar rahatsız ediyordu kumandayı alıp TV'yi tümden kapattım düşünmem lazımdı

Abim ve Çağıl bütün sevdiklerim

Beni onlarla tehdit etmişti sevdiklerime benim yüzümden zarar gelirse delirirdim bakışlarım TV'nin üzerinde duran siyah büyük yuvarlak saate kaydı abimin gelmesine az kalmıştı kendimi toparlamam gerekti o yüzden aklımdaki düşüncelerle kalkıp mutfağa doğru ilerledim çeşmeden bardağa soğuk su doldurup içtim ve bardağı tezgâha bıraktım yemek yapsam iyi olurdu bugün kolay bir şey olarak Peynir soslu makarna yapmaya karar vermiştim.

Dolaptaki makarna zulamdan Spagetti aldım ve diğer işleri halledip tencerenin içerisine sıcak suyu döktüm makarnayı da kırmadan içine atıp sosu hazırlamaya başladım o sırada aklıma bir şey gelmişti hazırladığım sos da pişerken ben mutfakta dört dönüyordum yüzümde çoktan aklıma gelen fikirle tebessüm oluşmuştu nasıl kurtulacağımı bulmuştum sanrım.

O sırada çalan telefonla salona gidip Telefonumu aramaya koyuldum çünkü telefonu eve gelir gelmez bir yere fırlatmıştım ve şu an bulamıyordum "ne kadar akıllısın Hesna" diye mırıldandım kendi kendime telefonun koltuktaki yastığın arkasından çaldığın fark ettiğimde mavi yastığı çekip telefonu elime aldım bulmuştum sonunda arama sonlanmadan telefonu açtım arayan Büge'den başkası değildi. Büge'nin yorgun çıkan sesini duyduğumda bugün acil de çalıştığı gelmişti aklıma.

"Alooo kızım neden bu kadar geç açtın uyandırdım mı yoksa ya pardon"

"Hayır mutfakta yemek yapıyordum abim birazdan gelir asıl sen neden uyumuyorsun eve gitmişsin belli neden aradın bakalım" dediğimde karşıdan ses gelmedi başta

"Aslında şey uyuyordum uyandım yani şöyle ki kâbus gördüm korktum ve seni aradım sen iyi misin kuzum" dediğinde sessiz kaldım Bügeyi bu işe alet etmek istemiyordum

"Merak etme ben iyiyim galiba beni gördün ne gördün ya da anlatma her neyse unut gitsin tamam mı tatlım"

"Öyle mi diyorsun bak kötüysen ve bana anlatmıyorsan alınırım haberin olsun" onu ikna edebilmek için güldüm yoksa içi rahat etmeyecekti

"Neden söylemeyim sana yemek yanacak kapatman lazım"

"Ayy tamam o zaman çabuk koş bak İyi geceler"

"İyi geceler canım" diyerek kapattım ve telefonu da yanımda alarak mutfağa gittim yemek olduğu için altını kapatıp tezgâha yasladım sırtımı. 1 Ay önce Latin hanımın bana yaptığı teklif gelmişti aklıma o zaman kabul etmemiştim ama şu an galiba fikrim değişmişti teklifi düşündüm tekrar Paris'e gidip oradaki ünlü bir hastanede Psikolog olarak çalışmamı istemişti daha çok kendimi geliştire bilmem içinde iyi bir fırsattı bu başta istedim ama sonra buradan ayrılmak istemediğim için teklifi reddetmiştim ama Latin Hanım bana süre vermişti ve bu süre şansıma yarın doluyordu.

Ona net bir cevap vermezsem elimdeki şans gidecekti Aclan Karaman'dan uzaklaşmam gerekiyordu bir psikolog olarak onun Takıntılı hasta olduğuna emindim sinirle nefes verdim. Kapının açılma sesiyle abimin geldiğini anladım ona Paris konusundan bahsetmem lazımdı ben içeri gitmeden iki tabak çıkarttım ve makarna üstüne sosunu döküp çekmeceden iki çatal kaşık aldım abim içeriden seslenmişti "Hesna ben geldim evde misin" ben de solana doğru yürüdüm abim koltuğa oturmuş başını ovalıyordu "Hoş geldin abi yemek hazırladım gelsene" dediğimde bana döndü ve ayağa kalkıp yemek masasına doğru geldi "Ohh miss gibi kokmuş zaten eline sağlık kraliçem" dediğinde gülümsedim "Afiyet olsun" diyerek elimdeki tabakları masaya koydum ben de sandalyeyi çekip oturmuştum.