Yosuna Bulanmış Karalar

XVIII

Selam canlarr uzun süreden sonra sonunda yeni bölüm atiyorum başka bir kurgu üzerinde çalıştığım için buna ara vermiştim ama artık geri döndük diye bilirim.

♣️

16.Mayıs

Belimde hissettiğim baskıyla rahatsız olarak kıpırdanmıştım gözlerimi yorgunluktan açmadan elimle belimi yokladığımdı avucuma değen soğuk ellerin varlığıyla hızla gözlerimi açtım yanımdaki uyuyan bedeni gördüğüm de kocaman olmuş gözlerimle belimi saran ellere kaydı bakışlarım nasıl dün bir şey olmamış gibi gelip yanıma yatıyordu ya bu ellerini üzerimden çektiğimde o da homurdanarak gözlerini aralamaya başlamıştı "Ne oluyor sabah sabah ya" diye söylendiğinde ben yataktan çıkarak ona döndüm gözlerini ovuşturarak yatak başlığına yaslamıştı sırtını "Sana yanımda yatma hakkını kim veriyor Aclan bana sormadan gelip duruyorsun" diyerek sinirle konuştuğumda düz bakışları ben de dolaştı o kadar dikkatli bakıyordu ki rahatsız olmuştum ister istemez üzerime baktığımda siyah saten bir pijama takımı vardı ama eşofmanlıydı "Neye bakıyorsun sen cevap versene" diyerek sinirle elimi ona doğru salladım başını ovarak "Sabah sabah hiç çekilmiyorsun güzelim lütfen bugün moralimizi bozmayalım tamam mi".

"Eğer çekemiyorsan bırak gideyim ne istiyorsun başka" diye sitem ettiğimde sesimi bakışlarını benden çekerek ayağa kalktı yavaşça "Üstünü giyin ve aşağı gel Hesna bir daha da bırak kelimesi çıkmasın ağzından" diyerek bana doğru yaklaştığında geri gitmeden karşısından durdum "çünkü ölüme kadar birlikte olacağız ve ben ne zaman istersem sen o zaman gidersin" sözleri giderek gözlerimin kararmasını sağlamıştı ama cevap vermedim kendimi sıktım bugün başka planlarım vardı bana son defa bir bakış atarak yanımdan geçip ilerlediğinde sinirle arkamı döndüm de o da çıkıp gitmişti.

Üstüme güzel bir kombin yapmış siyah saçımı salık bırakmıştım yüzüme sade bir makyaj yaparak aşağı inmek için merdivenlerden iniyordum ki aklıma gelen Dumanla onun nerede olduğunu sorgulamaya başlamıştım gerçi hava iyi olduğu için büyük ihtimale bahçedeki kulübesinde olmalıydı aşağıdan gelen sesi duyduğum da merdivenin sonunda durdum. Salonda koltuğa oturmuş Balamir'i görmeyi beklemiyordum gerçi onun kuzeniydi sonuçta göz devirdim beni fark eden Balamir'in "Yenge gelsene orada kaldın" demesiyle Aclan da bana döndü içimden sabır dileyerek yanlarına doğru ilerledim "Bana yenge deme" dediğimde Balamir Aclan'a dönmüştü bende döndüğümde bana çok sinirli bakıyordu ayağa kalktığında Balamir "Abi dur" demişti ki gerginlikten inip kalkan göğsüm elimi tutana kadardı "Sevgilim açsın değil mi Balamir hadi sofraya geçelim" dediğinde bu hali garibime gitmişti bize şaşkınlıkla biraz da içi rahatlamış gibi bakan Balamir bana bakarak tebessüm etmişti.

Aclan benimle ilerleyerek sandalyemi çekmişti ona yandan bir bakış atarak oturdum o da yanımda yerini aldığında Balamir de karşıma oturmuştu "Yemeğe başlayın afiyet olsun" diyerek eliyle sofrayı işaret etmişti "Çok açım vallahi bro" diyerek yemeklere dalan Balamir gözüme komik gözüküyordu gülmemek için kendimi zor tutarken kıkırdadım sonra yaptığım şeyin saçmalığını fark ederek yanımdaki Aclan'a baktım şaşırmış bir biçimde bana bakıyordu "Ayıp ama Hesna gülmesene burada açım aç bu vampir adam sayesinde aceleyle geldim buraya az kalsın kaza yapıyordum". Aclan sinirle ona dönerek "Ne vampir adamı lan kes de boş yapmayı Leyalın geldiğini neden söylemiyorsun onu de sen" dediğinde onun kim olduğunu sorgulamaya başlamıştım. Balamir ben suçsuzum gibisinden ellerini kaldırarak "Abi deli kız güya sürpriz yapacakmış senin öğreneceğini bilmiyormuş gibi beni tehdit etti vallahi bir suçum yok".