Yosuna Bulanmış Karalar

XXVI

Bölüm şarkısı: Son Dans
(Saudade)

♣️

Konya, 19. Mayıs

Duyduğum seslerle yavaşça gözlerimi araladım boş tavan beni karşılarken belimde hissettiğim kollarla yan tarafıma baktım artık alışmıştım sanırım durmadan yanımda uyumasına. Aclan bir tek uyurken masum gözüküyordu içimdeki meraka engel olamayıp avucumu yavaşça yeni çıkan sakallı yanağına değdirdim „Keşke seni daha değişik tanısaydım belki o zaman bir şansımız olurdu şimdi ben seni nasıl affedeceğim" diye mırıldandım hâlâ deliksiz uyuyordu kollarını üstümden çekip yataktan ses yapmamaya dikkat ederek kalktım aşağıdan sanırım Dumanın havlama sesleri geliyordu onu özlemiştim ne kadar kısa sürede olsa sanırım ona bağlanmıştım. Önce banyoya girip elimi yüzümü yıkadım dün aklıma geldikçe içim daralıyordu telefonum da yoktu abim merak etmiştir oflayarak yüzümü kuruladım ve çıktım üstüme uzun yarım yırtmacı olan bir etek ve üstüne beyaz crop giyinmiştim.

Merdivenlerden aşağı indiğimde Duman havlayarak bana doğru koşmuştu ben de eğilerek sevmeye başladım "Sen ne yapıyorsun bakalım ne zaman geldin yerim seni" dediğim sırada Ayşe teyzenin sesi araya girmişti "Uyandın mi kızım Günaydın" ona baktım yemek masasının başında duruyordu yerden kalkarak "Günaydın Ayşe teyze şey acaba ağrı kesici var mı" başımı tutarak sordum gerçekten çok ağrıyordu. Başını evet anlamında sallayarak "Var kızım var dün olanları duydum çok üzüldüm ama çok şükür iyisin sevindim" dediğinde sıkıntıyla ona doğru ilerledim "Eğer burada onunla birlikte olmasaydım bunlar başıma gelmeyecekti" diye mırıldandım sesimdeki öfke bariz belliydi Ayşe teyze bakışlarını yere indirerek "Öyle deme kızım Aclan oğlum seni korur" demesiyle "Bunları konuşmasak Ayşe teyze zahmet olmazsa bana bir ağrı kesici getire bilir misin" dememle onaylayarak gitmişti ben de sandalye çekerek sofraya oturdum.

Aclan ve yemeğe birlikte başlama diye garip kuralları vardı ama umurumda değildi açıkçası o yüzden tabağıma bir şeyler aldım. Peyniri ağzıma atacağım sırada arkamdan gelen sesle irkilmiştim "Beni beklemen gerekirdi güzelim" diyerek yanıma gelip baş sandalyeye oturdu her zamanki yerine. Elimdeki çatalı bırakarak kollarımı göğsümde kavuşturdum "Seni bekleme gereği duymadım ama" diyerek ne tepki vereceğine baktım kaşlarını çatıp bakmakla yetindi ve "Şimdi başlaya bilirsin" dedi üzerine sıcak havaya uykun siyah tişört ve siyah pantolon giyinmişti her zamanki gibi renkli bir şey giyinse ölürdü zaten ama ilk defa takım elbisesi yoktu üzerinde.

O sırada Ayşe teyze yanımıza gelerek "Günaydın Aclan oğlum buyur Hesna kızım" diyerek hapı uzattı elindeki kâğıda sarılı hapı teşekkür edip alarak ağzıma attım üzerine de Su içtim. Aclan "Günaydın Ayşe teyze" dediğinde "Bir ihtiyacınız var mı oğlum" dedi "Yok Ayşe sultan sağ ol" dediğinde Ayşe teyze gitmişti ona bir şeyler yaptırmak zoruma gidiyordu açıkçası annem yaşında insandı sonuçta ve bize hizmet etmesi garip geliyordu bazen ama Aclan'la aralarında anne oğul gibi bir bağ vardı bu belliydi düşüncelerimden Aclan'ın sesiyle kurtuldum "Sen iyi misin dizin nasıl oldu" çatalı elime alarak ona baktım yandan "Acımıyor dünkü kadar iyi sanırım" dememle "Anladım bugün bir şeyler yapmak ister misin boş günüm" demesiyle düşündüm.

Ekrem hastanedeydi benim yüzümden o bu haldeyken ben eğlenecek değildim zaten halimde yoktu sıkıntıyla "Ekrem'i ziyaret etmek istiyorum" diye mırıldandım ona baktığımda masaya dalmıştı bakışları "Olur gidelim bugün oradan sonra bir şeyler yaparız olur mu" demesiyle "Ne yapacağız" diyerek tam peyniri ağzıma atacağım sırada bir anda Aclan elimden tutarak kendi ağzına atmıştı peyniri şok olmuş şekilde donup kalmıştım bakışları çok yoğundu "Peynirin tadı güzelmiş" dediğinde "Benimdi o ama" dedim garip şekilde sesli gülmüştü ve ben ilk defa bu kadar garip hissediyordum. Gamzeleri daha da belirgindi şimdi elimdeki çatalı alıp peynir batırdı ve bana uzatarak "Aç ağzını bakalım" dediğinde tuhaf mısın der gibi baktım ona "Ben kendim yiye bilirim senin aksine verir misin" dediğimde "İtiraz yok aç ağzını" dedi pes ederek peyniri yedim o da "Afiyet olsun" diyerek yemeğine döndü ben de sıkıntıyla oflayarak geriye yaslandım "Abim beni merak etmiştir Aclan bu daha ne kadar böyle devam edecek yeter bırak yanına gideyim söz geri gelirim" yemeğini bırakarak bana dönmüştü o da sadece düşünceli şekilde bakarken "Bir şey söyle" dedim acıyla bir anda "CEMAL" diye bağırmasına şaşkınca bakıyordum ne alakaydı şu anda "Bekle güzelim sana sürprizim var" dediğinde fazla sakindi bu sakinlik hiç iyi değildi kapıdan giren Cemal "Geldim abi geldim" diyerek yanımızda ellerini önünde birleştirerek durdu.