Yosuna Bulanmış Karalar

XXIII

Bölüm şarkısı: Son Seslenişim
(Yüzyüzeyken Konuşuruz )

🕯️

Yoldaydık ve eve ilerliyorduk Leyal başka arabada gidiyordu ve şu anda onlar sağ yola saparak ortadan kaybolmuşlardı arabada tek Ekrem ve ben vardık. Hani şu kapıdaki koruma ve yine cehennemim olan eve doğru ilerliyorduk. En son Büge yazmıştı tam Leyal yanımdayken abimle ve Çağıl ile buluşmuşlardı keşke ben de onlarla ola bilseydim zaten içime bir sıkıntı oturup kalmıştı oflayarak biraz camı aralamak istedim ama açılmadı anlamayarak tekrar denedim ama olmuyordu. Ekrem'e baktığımda yola odaklı duruyordu sinirle "Ekrem cam neden açılmıyor kilitli mi" diye sorduğumda aynadan bana bakarak mahcup çıkan sesiyle "Pardon yenge ya kilitli kalmıştır açayım mı" diye sormasıyla başımı evet anlamında sallayarak "Lütfen aç Ekrem çok daraldım" sesimdeki yorgunluk fark edilmeyecek gibi değildi "Hemen açıyorum" dediğinde cam yavaşça açılmıştı. Esen hava yüzüme vururken geçtiğimiz ormanın içindeki etraftaki ağaçları izlemeye koyuldum gözlerimi huzurla kapatmış temiz havayı içime çekiyordum zihnimde çalmaya başlayan son seslenişim şarkısıyla yüzümde tebessüm oluşmuştu.

Tabii bu da uzun sürmemişti

Bir anda Ekrem'in küfür etmesiyle duyduğum sesler bir oldu gözlerimi açıp önde neler olduğuna baktığımda üzerimize kurşunlar yağıyordu Ekrem'in acıyla omzunu tuttuğunu gördüm ve fazla kan akıyordu "Ekrem neler oluyor bunlar kim lanet olsun iyi değilsin" dediğimde titreyen sesimle Ekrem acıyla "Yenge panik yapma daha kötüleri geldi başıma senden tek istediğim Aclan abiyi araman hem de hemen bunu demek istemezdim ama tehlikedeyiz" dediğinde panikle telefonu çıkarttım yanımızda iki siyah Araba vardı ve bizi durdurmaya çalışıyorlardı.

Ekrem bağırarak "Aşağı yat hemen" demesiyle yere doğru hızla eğildim burada ölecek miydik yani bu kadar erken mi olacaktı bu. Kendimi telkin ederek hemen Aclan'ın telefon numarasına tıkladım çalmaya başladığında Ekrem de sıkmaya başlamıştı bir anda cam kırılınca çığlık attım telefon elimden kayıp yere düşmüştü. Ekrem'in küfrettiğini duyuyordum sadece kulağım uğuldamaya başlamıştı sanki bütün sesler kesilmişti.

Telefonu yerden hızla alıp " lanet olsun açmıyor" diye bağırdım şimdi mi bulmuştu açmama zamanını tekrar aradım başkasını aradım ama kimseye ulaşamıyordum "Kimseye ulaşamıyorum Ekrem bir şey olmuş olmalı ne yapacağız bunlar kim lanet olsun" diye bağırdım "Bir şey olmuş Allah kahretsin bu bir tuzak biri her şeyi planlamış siktir önümüzü kesiyorlar Hesna dediklerimi sorgulamadan yap lütfen" dediği anda paniğe kapılmıştım sanki düşünemiyordum ve araba sonunda durmuştu olduğum yerden çıkarak camdan karşıya baktım bir siyah araba durmuştu arkaya baktığımda orada da bir Araba vardı ortada sıkışıp kalmıştık resmen.

Bir şey yapmamız gerekti "Ekrem ne yapacağız" dediğimde "Ben savaşacağım sen burada kalacaksın yenge abime sözüm var sana bir şey olmayacak anladın mi beni" dediği şeyle "Olmaz buradan ikimiz de sağ kurtulacağız" o sırada dışarı çıkan adamları gördüm çok fazlalardı "Ekrem çok fazla bunlar" yüzünü ovarak kapı kolunu tuttu "Aynanda ineceğiz yenge ve ormana doğru koşacağız anladın mi ben seni koruyacağım" dediğinde başımı salladım tamam anlamında. Biranda "1 2 3" dediği sırada ikimiz de dışarı çıktık ben koşmaya başladığımda o da sıkarak koşuyordu dikkatimi çeken şeyin kimsenin bana sıkmaması olmuştu amaçları neydi bu pisliklerin kendimi ağacın arkasına attığımda Ekrem de yanımdaki kalın ağacın arkasına geçti "Yaran iyi değil Ekrem bunlar benim peşimde değil mi bırak istediklerini vereyim" dediğimde anla beni dercesine bakıyordum. Benim yüzümden biri ölemezdi hem de suçsuz yere başını iki yana sallayarak "Saçmalama yenge olmayacak öyle bir şey sen koşacaksın ormana ben kalacağım abimi aramayı dene bir daha çabuk ol daha fazla çarçurum kalmadı" dediğinde dediğini tekrar yaparak aradım o da ateş ediyordu aç işte diye mırıldanıldığımda Ekrem'in bir anda "Koş yenge koş şimdi" diyerek yüzünü buruşturmuştu yarası derindi "Seni bırakmam olmaz Ekrem yapamam sen kalırsan ölürsün" dedim çaresizlikten ağlıyordum. Bağırarak "Şimdi koş yenge eğer gitmezsen seni koruyamam koş" diyerek ileriyi işaret etti üzgünüm dercesine bakarak kafamı yana eğdim "Ölme lütfen lütfen geri geleceğim" diyerek koşmaya başladığımda arkamda bıraktığım bir canın yükü vardı üzerimde.