SOL YANIM (Tamamlandı)

Bölüm-35

İnsanlar öyle varlıklardır ki , neden veya nasıl yaptıklarını anlayamssın. Amaçları zaten odur sende insansın sende birinin canını acıtmak için düşünmüşsündür ama her insan sen değil. mesela annem benim annem Pınar ZÜMRÜT , beni çok severdi ya da ben öyle sanardım. Ama gitti , gitmesi için bir sebep yoktu , çalışmazdı evde oturur emir yağdırırdı , babamın parası vardı , her dediği yapılırdı. Ama o gitmeyi seçti dönüşü olmayan bir yola girdi beni , öz kızını bırakıp gittiği gün öldü.kapımın çalınmasıyla düşüncelerim bir anda kaçtı.

''gir'' dedikten sonra yatakta doğruldum. kim niye geldi ki herkes bilirdi benim pazar günleri 9'a kadar yataktan çıkmazsam öğleden önce çıkmıyacağımı ve şuan 11.53 neyse zaten öğlen olmuş.

''Duru aşağı gel konuşacaklarımız var.'' dedi babam ve cevap beklemeden gitti. önemli bir şey sanırım.neyse kalkayım bende artık.banyoya girip elimi yüzümü yıkadım.odamdan çıkıp merdivenlere ilerledim

''GÜNAY- SEN NE HAKLA GELİRSİN BU EVE ?! HEMEN ÇIK BURDA!'' ne hakla ya nasıl gelir hiç birşey olmamış gibi , hiç gitmemiş gibi nasıl gelirsin Pınar ZÜMRÜT !

''Duru o senin annen !'' annemmiş hangi anne evladını bırakıp gider ki ? biri söylesin bana

''peki söyleyin bana hangi annen çocuğunu bak evlatlık ya da başka bir kadından demiyorum öz çocuğunu bırakıp gider Pınar ZÜMRÜT! açıklama felan beklemiyorum.o zaman nasıl gittiysen bizi düşünmediysen şimdide ozaman yaptığın gibi git!'' nasıl olur böyle birşey inanmıyorum gözlerim yanıyor o günler aklıma geliyordu.

''duru dinle beni geçekten açıklayabilirim.'' kılişe türk filmi sergiliyoruz harika gerçekten harika !

''bak Pınar ZÜMRÜT benim annem Pınar KARACA 6 sene önce 9 Nisan tarihinde öldü. bunu ikinizde anlayın.'' nasıl olurda gelebilir ya nasıl hangi yüzle ?! elim ayağım titriyoru.ben kendimi yeni toparlamışken niye geldi?

''Toprak Duru KARACA bundan sonra annen burda kalacak! '' inanmıyorum sana baba gerçekten inanmıyorum!

''eğer o kadın burda kalırsa beni unut!'' diyip merdivenlerden hızlı adımlarla hatta koşarak çıktım. kendimi bildim bileli ilk defa bu kadar kendimi kaybetmiştim . evet babamlada kavga ediyorduk ama bu kadar değildi. hemen üzerimi değiştirip çantamı aldım.kimseyle ne konuşacak ne de yüzleşecek durumda değildim. Aaaa Allah kahretsin ! evden hızla çıktım harika birde yağmur yağıyor. Niye benim arabam yok ? dur tahmin edeyim en son kaza yapmıştım ve üç gün uyanmamıştım.hızlı adımlarla yürümeye başladım hava rüzgarlı ve yağmurlu en sevdiğim. rüzgar saçlarımla yüzümü kapatırken yağmur göz yaşlarımı saklıyordu.yoldan geçen bir taksiyi durdurup bindim uçurumun kenarına biraz yakın bir yer söyleyip başımı cama yasladım.hayır neden anlamıyorum ben tam mutluyum derken herşey birbirine giriyor ki ? babannemde yok artık nerde kalacağım bu akşam ? babannem yok babannemin evi yok değil ama.babannemide çok özledim ama gidemiyorum. gidersem geri dönemem babannemin ismini orda görürsem bir daha toparlayamam.

''hanım kızım geldik.''diyen adama parayı verip indim.burda yağmur daha şiddetli yağıyordu.yavaş adımlarla yürüdüm yürüdüm ne kadar zaman geçti bilmiyorum uçurumun kenarındaydım.en uca oturup ayaklarımı sallandırdım.

Deniz, ne kadar güzel demi sen onu kirletirsen sana içinindeki güzellikleri göstermiyor. sen ona nasıl davranırsan oda sana öyle davranıyor. bir yerde okumuştum insanlar genelde denize atlayarak intahar edermiş.nedeni ; denizi annelerinin kolları gibi yatağınındaki yumuşak yastığı gibi mavisinin verdiği huzurun rengi gibi bir çok nedenleri vardı. aslında mantıklı kokusu rengi sesi herşeyi 'gel bana'dermiş gibi.