SOL YANIM (Tamamlandı)

Bölüm-38

Benim daha uykum var ama ne bu böyle. Cem öperek uyandırdı beni. tamam güzel ama ilk önce uykumu almam gerekiyor.
"Uykum var." diyip arkamı döndüm. kaba tabirle götümü dönüp uyukuma devam ettim.
"Okulda var ve Mehmet bey beklemeyi hiç sevmez kahvaltı masasında bizi bekliyor." heh duyamadım Mehmet bey mi ? Kahvaltı masası mı ? bu duyduklarımla aniden yerimden kalkıp Cem'e baktım. pis pis sırıtıyordu.
"Sen ne kadar gıçık bir şeysin ya." diyip omzuna vurdum.o zerre etkilenmezken benim elim acımıştı öküz.
"Acıdı mı ? Bakiyim." diyip elimi ellerinin arasına aldı sonra öptü.
"Geçti sanırım." diyip yüzüme baktı. kim bilir ne haldeyim rezil olduk.hemen konuyu değiştir değiştir
"Sen dün gece nerde yattın ?" dedim artık napalım.
"Yanında yatmayı çok isterdim ama koltukta."kıyamam ama yanımda yatmasına asla izin vermezdim. erkek milletine güven olmaz sonuçta.
"Oh iyi bali hadi okula gidelim diyeceğim ama benim formalarım babamda." diyip dudak büzdüm , başımı öne eğdim ellerinle oynamaya başladım. Cem başımı hafifçe kaldırdı.
"Senin düşünceli , yakışıklı , Zeki , ka- ahh ne vuruyorsun ya!" tabikide kendisini övmesini dinleyecek değildim.
"Övme kendini egosu kendinden büyük olan insancık asıl konuya gel." diyip tersledim.
"Getirdim koltuğun üzerinde." diyip yataktan kalktı sonra odadan çıktı. bende kalkıp duvarın diğer tarafına geçip üzerimi giyindim. çantam , kitaplarım , şarz aletim ve kulaklığım ne kadar güzel bir şey bu. hepsini çantama koyup aşağı indim. Merdivenlerde İdil anneyi görünce yalandan bir gülümseme yerleştirdim yüzüme
"Günaydın." dedim
"Günaydın kızım nasılsın?" çok iyiyim kaynanacım bir bilsen dün gece kızın bana sürtük dedi biyolojik annem babamı aldı . Ama tabi ki bunları sana söylemeyeceğim.
"Iyiyim efendim siz ?"
"Bende iyiyim canım hadi inelim bizi bekliyorlar." diyip geldiği yönden dönüp merdivenlerden indi. tatlı kadın ama sonuç olarak kaynanam. salona geçtiğimizde Neşe ağlıyordu , kimin kuçağında bilin. Cem ne anlar çocuk bakmaktan en son baktığında çocuk ölüyordu ağlamaktan.
"Ben bakabilir miyim ?" dedim Cem'in yanına doğru yaklaşırken
"Sen yemeğini ye ben bakarım." dedi itiraz istemeyen bir sesle. ama canım bir şey yemek istemiyordu ki.
" Sen yedin mi ? " dedim son çare ordan Nehir abla atlad
"Yok oda bir şey yemedi." Cem'e ölümcül bakışlarımı atarken Neşe daha çok ağlamaya başladı. gidip aldım elinden çocuğu katılacak.
"Ama cici Neşe sana hiç yakışıyor mu böyle ağlamak." dediğimde sesi biraz kesilmişti
"Aferim bak böyle uslu olursak herkes bizi sever." dediğimde temelli sustu. Cem'den bir
"Oha!" sesi gelince bütün masa ona döndü.
"Yani şey ya konuşmak lazımmış onu diyorum." nasıl kıvırtıyor şuna bak.
"Dayı nasıl kıvırtıyor demi Neşe." dediğimde sanki anlamış gibi güldü. yerim ben seni.
"Duru kızım geç sende yap kahvaltını." Mehmet amca diyince itiraz etme gibi bir şansım yok.
"Istersen alıyım ben onu sen rahat yap kahvaltını." dedi Nehir abla ama veresim yoktu. Çocukları sevmezdim ama Neşe çok farklıydı.
"Yoo iyi böyle. Demi Neşe." dediğimde yine güldü.
"Bizim çirkef Neşe yengesinde cici Neşe." diyince Cem , Nehir abla bir tane patlattı.
"Benim kızım çirkef değil sen bakmayı bilmiyorsun." dediğinde masada ki herkes güldü Neşe bile. Bende yerime geçmiş portakal suyunu içiyordum.
Neşe birden çatalıma saldırınca korktum hemen elinden aldım
"Açıktın mı sen ?" dediğimde Nehir ablaya baktım soran gözlerle o olumlu anlamda başını sallayınca elime bir patates alıp küçük parçalara böldüm. sonra Neşe'ye verdim. baktım yetmedi bir tane daha , bir tane daha derken
"Sen onun eline ver o kendi yer." dedi Neşe abla. sonra verdim bir tane yavaş yavaş yiyordu bittiğinde ellerini çırpıyordu verdiğimde bana bakıp gülümsüyordu. aramızda bir bağ varmış gibi hissettim bir an.
"Kalkalım mı ?" diyince Cem pek içimden gelmesede
"Tamam." dedim. Neşe baktığımda yine ellerini çırpıyordu.
"Ama benim gitmem lazım." diyip annesine uzalttım. Sonra çıkışa yöneldim.
"Dikkat edin!" Diye bağıran İdil teyzeye bakıp gülümsedim. sonra Cem'e yetiştim.
"Beklesen ölür müsün sanki ?" dediğimde çoktan arabaya binmişti. bende oyalanmadan bindim yüzü asıktı. yaklaşıp gamzesini öptüm
"İşi mi varmış ?" dediğimde bana bakıp
"Neşe'si kaçmış canım." dedi imalı imalı ne bu şimdi ?
"Naptım ki ?" dediğimde bir şey demeden arabayı çalıştığı okula sürdü.
Öküz ya bir şey de demiyor. naptım ki ben ona trip atıyor. Aman neyse Neriman annem ne yapıyor ki ? Arayayım bali kalkmıştır o. çantamdan telefonumu çıkartın numarasını buldum.
"Neriman anne." dedim özlem ve hasret barındıran sesimle.
"Durum annem iyimisin sen nerde kaldın kaç gecedir ?" demek ki haberi yok.
"Dün gece geldim babamla tartıştık artık oraya gelmeyeceğim Neriman anne o kadın olduğu sürece ben o eve gelmem." dedim sert ve kesin bir sesle.
"Peki kızım. sana bir şey söylemem lazım."
"Dinliyorum Neriman anne."diyip merakla bekledim.
"Ben bu sabah salonda bazı kağıtlar buldum. babannen... " Neriman annemde bilmiyormuş demek.
"Biliyorum Neriman anne ben buldum onları."dediğimde arkadan bir ses geldi
"Neriman hadi yarım saat oldu bir kahve getireceksin." ahh öldürecek bu kadın beni !
"Duru ben şimdi kapatıyorum seni ararım." dedi.
"Neriman anne dinleme onu ne derse desin sakın dinleme. sen benim bakıcımsın onun çalışanı değil." dediğimde telefon aniden kapandı. Beynimden vurulmuşsa döndüm resmen! Neriman diyor ya o senden kaç yaş büyük haberin var mı Pınar ZÜMRÜT ! Ya bu kadın beni sinirden öldürür ya da ben onu cinnet geçirip öldürürüm !
Arabanın durmasıyla geldiğimiz anladım. kapıyı açıp çıktım yine kar yağıyordu ama İstanbul gibi bir yerde tutması mümkün değil! Cem gelip elimi tuttu ama hala yüzü asıktı.
"Cem." dedim
"Hı?" Dedi öküz sadece
"Noldu sevgilim ?" dediğimde baktı sonra önüne döndü.
"Hiç uykum var sadece ." diyip devam etti yoluna.
"Kantine gidelim mi çay içelim ." dediğimde yolu değiştirip kantine gittik.
"Sen geç otur şuraya ben geliyorum." diyip uzaklaştı . sanırım çayları alıp gelecek. bende masaya geçip oturdum kafamı masaya koyup gözlerime kapattım.
"Buyrun küçük hanım." diyip masaya gelen kişiye baktım. Cem gelmiş elinde çayla açma vardı.
"Doyduğunu sanıyordum." diyip masada duran çaydan bir yudum aldım.
"Yo Neşe Hanım'a bakmaktan bir şey yemedin sana." diyip açmayı eliyle böldün sonra bana uzalttı. napalım mecbur yiyeceğiz eli havada kalmasın. Eline yaklaşıp açmayı elinden aldım.
"Ben yedireceğim." dedi itiraz istemeyen bir sesle.
"Peki." diyip elindeki açmayı yedirmesini bekledim.
Öküz hepsini yedirdi.
"Çok zayıfsın sen azıcık kilo al yanımda kardeşim gibi kalıyorsun." dediği an patlattım omzuna.
"Ahh yalan mı ama teyze kardeş demişti bize ." diyip sırttı. kardeşmiş adın batsın Cem
"Sende teyzeyi doğruladın ama." diyip hızla masadan kalkıp sınıfa doğru yürüdüm. arkamdan güldüğüne adım gibi eminim. Sınıfın kapısının önüne geldiğimde Merve hırslı hırslı telefonla konuşuyordu.
"Merve." dedim korka korka.
"Duru senden bir şey istesem." dedi
"Söyle ." dedim acaba ne istiyecek ? Kesin ayakkabılarımdan birini. bir sürü ayakkabım var müze bile kurabilirim yakında.
"Duru annemlerle kavga ettim sizde kalabilir miyim ?" ciddi olamaz demi .
"Merve bir iyi bir kötü haberim var." dedim yüzümü asıp. süpriz yapacaktım.
"Anladım." dedi yüzünü asıp.
"Sümüklü ben evde kalmıyorum artık. babannemin evlide tek kalıyorum." dediğimde boynuma atladı.
MERVE
BENIM BOYNUMA
ATLADI.
Vallahi kıyamet kopacak.