SOL YANIM (Tamamlandı)

Bölüm-28

"EVETTT"

"peki siz Talha ULUSOY , Öykü YILDIZ ile evlenmeyi kabul ediyor musunuz ? "

"EVET" diyince bir alkış koptu. evet tahmin ettiğiniz gibi Talha abinin düğünündeyiz. Talha abi Öykü yengeyi öpünce kafamı yere indirdim. sonuçta masada kimler var bir bilseniz.

Mehmet amca , İdil anne , babam , Merve , Emir , Ipek teyze , Kerem amca ,Neriman annem , bide ananem yani Cem'in ananesi.Bizimkilerin hepsi önceden tanışıyormuş aslında. neyse slow bir parça çalınca Mehmet amca İdil anneyi, kerem Amca'da ipek teyzeyi dansa kaldırdı. ben onları izlerken kulağımın arkasında bir nefes hissettim

"Bu dansı bana lütfeder misiniz hanım efendi ?" Cem'di bu.

"Tabi" diyip ona döndüm. oda ayağa kalkıp elini uzalttı. ortadaki boşluğa kadar el ele gittik , geldiğimizde iki elini belimde birleştirdi, bende ellerimi Cem'in boynunda birleştip başımı omzuna koydum. benden uzundu , topuklu ayakkabılarla bile boyuna yetişemiyorum. kulağıma eğilip

"Bu elbisenin geri kalanına kumaş yetmemiş mi ?" diyince başımı kaldırıp ona ters bir bakış attım. Ben öyle yapınca başka şeylerle ilgilenmeye başladı. öküz nolcak!tekrar başımı omzuna yasladığımda saçlarımı öptü.

"Napabilirim ama bütün herkes sana bakıyor." ahh kıskançlığı tuttu.

"Ben onlara bakmıyorum ki o yüzden sorun yok." dedim ama nafile.

"Ama sana sadece ben baksam."

"Cem yeter ya !" Diyip başımı kaldırdım , ölümcül bakışlarımı attım. sonra zaten müzik bitti geçip yerime oturdum. Davetliler konuşmalar felan sıkıldım . zaten böyle kalabalık ortamlar bana göre değildi bunalırdım hemen. herkes konuşmaya dalmışken masadan kalkıp çıkışa yöneldim. görevliden montumu alıp bahçeye çıktım. kar yağıyordu. kocaman kocaman taneleriyle. biraz ilerleyip yağan karı izlemeye başladım.çok güzel yağıyordu. yere inene kadar hiç birbirine değmiyor , ama yere indiğinde birleşip bir bütün oluşturuyordu. bu aile olmak gibi , doğup büyüyene kadar birbirini tanımıyorsun bile ama zaman geliyor tanıyıp aile oluyorsun, bir bütün haline geliyorsun. kar taneleri ne kadar güzel açıklıyor bunu. bembeyazlar , yumuşacıklar ama çok soğuklar. havada soğuk ama benim kulağımın arkasında bir sıcaklık var daha çok yaklaşıyor , korkmaya başlamıştım karnımın üzerinde eller belirdi birden.

"Benim." dedi tanıdık bir ses. Cem'di bu.

"Çok güzel yağıyor demi , senin gibi." dedi. sessiz kalıyordum. annemde aynı şeyi demişti bana küçükken karın yağışını izlerdim camdan , annem gelip

'Çok güzel yağıyor , senin gibi ' derdi her seferinde. Beni düşüncelerimden ayıran şey Cem'in beni kendine çevirmesi ve kaşlarının çatılması oldu

"Niye ağlıyorsun?" dedi . ozaman fark ettim ağladığımı. gözlerimin altını sildi .

"Geçen gün Babamlar konuşurken duydum. gelmiş beni almaya gelmiş." diyip sustum, sarıldı bana. sonra devam ettim

"Bırakma beni sakın" dedim . Kokumu içine çekti sanki son defa çekiyormuş gibi içimden bir parça koptu o sırada . saçlarımı öptü

"Bir kere bulmuşum bir daha bırakır mıyım ?" Dedi kopan parçadan daha büyük bir parça ekledi içime. boşuna sevmemişim, boşuna aşık olmamışım. tek eliyle çenemin altından tutup yüzümü yüzüne hizaladı, sonra gamzemden öpüp

"Hani gözükmüyor bu sefer" dedi. güldüm oda güldü. sonra ben öptüm onu

"Ama bak benim ki gözüküyor " dedim.