Genç Büyücü -Ara Verildi-

Part 20 : Gözler

Hi everybody. Neyse selam. 11 günde bir bölüm geliyor lan düzene bak. Her neyse.

Bölümü violinisteda'ya ithaf ediyorum. Yorum için teşekkürler canım :) Ve ithaf istiyorsanız söyleyin yeter. 

Veeeee ASIL SÜPRİZE GELELİM!

BUM BUM BUM.

okuyanlovatic ile beraber siz Little Wizard ve Wizardian'lara bir süpriz hazırladık!! Ancak süpriz için 10K'ya ulaşmalıyız. Süprizin amacı sizi ağlatmak olacak sanırım. Neyse. 

Medyada bu aralar en sevdiğim şarkı olan Seksendört-Hangimiz var. Ve bu arada Eylem'in ağbisinin kim olabileceği konusunda bana bir öneride bulunabilecek olan var mı? Lütfen.
Ve bir daha ne zaman yeni bölüm eklerim bilmiyorum. O yüzden şimdiden diyeyim; TEOG'u ve sınavı olanlara başarılar. Başarabilirsiniz, size güveniyorum!

Hepinizi çok seviyorum <3 Benim için en değerli insanlarsınız <3 Teşekkür ederim hepinize.

"Bu yara nasıl oluştu?" dediğinde arkasına dönüp ecza dolabından ilaç almasını bekledim. Sorgulayıcı, yorgun ve hala parlayan yeşil gözlerinin odağı ilaçla benim aramda gidip geliyordu.

Başımı iki yana sallayarak yanıtladım onu. "Hatırlamıyorum."

"Peki nasıl oluştuğuna dair bir fikrin var mı?" diye sorduğunda yanıtı yine başımı iki yana sallayışım olmuştu.

"Hmm, pekala. En son ne zaman genel bir muayene oldun?"

Elimle çenemi ovalamaya başladım. İyi de; bırak en sonu, benim hatırladığım tek muayene vardı.

"1-2 hafta önce olması lazım."

"Önemli bir sorun çıkmış mıydı?"

Bacağım varlığını belirtircesine sızlayınca elimle yaranın etrafını ovaladım. Açıkçası bu doktorun verdiği ilaçlar bacağıma aşırı derecede iyi gelmişti. Dizimin altından ayak bileğime kadar giden yara artık diz kapağımın yakınındaki ufak bir daire şeklindeydi. Yaranın şekli pençeye benziyordu.

"Aslında hafıza kaybıyla ilgili sorunlar yaşadığım için muane olmuştum. Hatırladığım kadarında da böyle bir yaranın oluşu yoktu."

"Ebeveynlerini aramamı ister misin? Numaralarını biliyor musun?"

Başımı iki yana salladım. "Hatırlamıyorum. Ama onların numaralarına da gerek yok. Arkadaşlarım kafamı dağıtmak için beni buraya tatile getirmişti. Annemler şehirde kaldı."

"Peki arkadaşlarının numarasını biliyor musun? Ya da var mı? Ayrıca başınızda bir ebeveyn olmadan mı tatile çıktınız?"

"Yaşım 17. Ve tatile çıktığım arkadaşlarımın çoğunun yaşıda 18. Yani reşidiz."

"Öyle olsun küçük hanım. Ama bu formu doldurmam lazım. İsmine ve dahasına ihtiyacım olacak." dedi ve bana bir kağıt ve kalem uzattı.

Şimdi ben sağlak mıydım solak mı? Uyandığımdan beri yazı yazmamıştım ki... Anlamak için parmaklarımı diğer elimdeki parmak aralarına yerleştirdim.* Sağ baş parmağım yukarıya denk gelince elbette sonucu almış oldum.

Sağ elimin arasına yerleşen kalemle formda kendim hakkında bildiğim her boşluğu doldurdum. Adam formu geri aldığında kaşları çatılmıştı. "İyi de bu formun yarısından fazlası boş. Hatta dolu olan tek yer ismin."

Omuz silktim. "Hafızamı kaybettim diye demiştim. Kendim hakkında pek birşey hatırlamıyorum."

"Bence hiçbir şey hatırlamıyorsunuz. Senin detaylı bir beyin tomografine ihtiyacım olacak. Ve bu formdaki her boşluk dolana kadar buradasın. Arkadaşlarından birisini araman yararına olur."