KURBAN✔

54 BÖLÜM

 
Yazar'dan devam ediyor🥰

Pamir , çalan telefonun sesini duyduğun da uyandığı yere baktı. Evin de ve koltuğunun üzerin de uyumuş. Aklına akşam olanlar geldiğinde başını  tekrar koltuğun
köşesine koydu. Gece iki gibi oturduğu merdiven köşesin de birisinin omzunu dürtüp uyandırması ile kendine gelmişti.

"Kardeş , bura da ne yapıyorsun? Üstün başın ne hal de eve git. Yoksa evsiz misin? Şura da bizim belediyenin spor salonu açık kışın evsizler ora da kalıyor gidebilirsin. " Üzerin de siyah ceketi çekiştirip yüzüne endişe ile bakan adama başını tamam anlamın da salladı.

"Tamam abi gidiyorum. " Yavaşça ayağa kalkıp üzerin deki sıksa su akacak ceketi çıkardı.  Sonra aklına gelen şey ile endişe ile etrafa baktı. Kucağın da olan kedi ayakların dibin de uyuyordu. gitmemiş olmasına sevindi. Eline aldığınn da hafif bir şeydi zaten. Kucağına alıp nere de bıraktığını hatırlmaya çalıştığı arabasına doğru yürümeye başladı.  Saatine baktığın da gecenin ikisi olduğunu gördü.  Ve aşırı derece de boğazı ağırıyordu.  Yağmur sonrası olan soğuk hava da vardı. hızlı adımlarla üzerin de ki ince kazağına doğru çektiği kediyi sevdi. Etrafa ilginç şekil de bakıyordu. Kendisi gibi yönünü kaybetmiş belli ki...

Arabasının yanına geldiğin de elleri titreyerek anahtarı cebinden çıkardı. Çeketi arkaya attıp kediyi de koltuğun üzerine narin şekil de koydu. Arabayı açılıştırıp ısıtıcıları açtı. bir beş, on dakika kendine gelmeyi bekledi. Çok fazla  kadar üşüdüğünü şimdi fark ediyordu.

Yine çalan telefonu ile aklın da olan düşünceleri def edip, açtı.

"Pamir Bey, nere de kaldınız bugün toplantı vardıı. Okulumuz için destek veren şirketler ile başkanlar olarak görüşmeniz vardı. "

Kemal'in endişeli sesini duyduğun ve Bey dediğine göre babası yanın da! Başın da ki şiddetli ağrı ve kemikleri de ağırıyordu. 
"Kem.al " Boğazını temizlemeye çalıştı ama tutan öksürük , gözünden yaşlar gelene kadar sürdü."Bugün gelebileceğimi zannetmiyorum, "

"Ne diyor o, ah baba başıma açtığın işe bak!"

"Furkan Bey , sesi çook kötü geliyor ama ,"

"Bana onu savunma! Hastahane de yatıyor olmadıktan sonra hasta olması önemli değil!  Söyle böyle bir çalışma düzeni olacak ise istifa etsin ben ona parası neyse veriyorum."

"Tamam efendim. " ayak seslerinden gittiğini anlamıştı. "Nasılsın, çok kötü müsün?Hastaneye gidebiliriz."

Pamir, dudaklarını ısırıp, "Sağol , biraz dinlensem yeter. " Babasının uzaktan Kemal'e , seslendiğini duyduğun da "Sen işlerine bak iyim ben..."  

Elin de olan telefonu bir kenara koyduktan sonra koltuğa tekrar uzandı. kıyafetlerini değiştirmemişti  daha!

Başını tekrar koltuğa koyduğun da gözleri bile ağrıyordu. Aklına kedisi geldiğin de hızlı bir şekil de koltuktan kalktı. Ne olduğunu anlayamıştı ama dönen başı ve bulanan midesi iyi olmadığını gösteriyordu. koltuğa yavaşça oturup , başını ellerinin arasına aldı. "Neredesin küçük kedi?" dediğin de tekli koltukta mırıldanan kedinin sesini duydu. Bir şey olmamasına sevindi. Aklına bir veterinere göstermek geldi ama ilk önce kendisini iyi yapmalı ama ayağa kalkacak hali bile yoktu. dışardan bir şey sipariş etmek istedi ama hiç aç değildi. Biraz dinlenmek iyi gelecekti bu yüzden uyumak istedi.

Ne kadar zaman geçti bilmiyor ama tıkırtı sesine uyanmıştı.

"Hişt abi uyuyor , Hakan"