24 Bölüm

910 29 0
                                    

Sude'den

Elimde ki kahveyi masaya bıraktım. Bakışlarım Pamir'e kaymıştı. Bir aydır sevgiliyiz ,sınav zamanı olduğu için Pamir ile fazla vakit geçirememiştik.
Sınavdan çıktıktan sonra kantinde buluşup oturuyorduk.Pamir, elinde ki telefonu ile ilgilenmeyi sonun da bırakmıştı. Ekran da bir şeylere bakıyordu.
Mavi gözleri beni bulduğun da gülümsedim. Sonun da beni fark etmişti.

"Kusura bakma." Dedi.

"Önemli değil..."dedim içimden önemli diye çığlıklar atsam da!

"Bugün sınavların bitiyor mu?"

"Evet, senin?"

"Benim de yarın bitiyor." Dedi. Telefonu çalınca ayağa kalkıp bir kaç masa öte de konuşmaya başladı.

Sınav haftasının sevdiğim tarafı ise sınavdan sonra eve gidip dinlenmekti. Sınav haftası olduğu için grup ödevi de ertelenmişti.
Pamir, sıkıntıyla telefonu kapatıp hızlı adımlarla benim yanıma geldi.
"Benim işim çıktı. Akşam sizin kafeye gelir ve biraz vakit geçiririz olur mu?" Dediğin de yüzünde meraklı ifade vardı.

"Olur." Dedim sakin sesimle...

"Görüşürüz." Dedi ve hızlı adımlarla gitti. İçim içimi yiyordu çünkü bu gidip gelmeleri ve telefonla sık sık konuşmaları artmıştı. Aklıma gelen kötü düşüncelere inanmak istemiyorum! Başımı salladım. Gözlerimi kapatıp düşüncelerimin canımı yakmasına izin vermedim.
Telefonu elime alıp çantamın içine attım. Yarım saat sonra son vize sınavım vardı. En iyisi sınıfta çalışmak olduğu için kantinden çıkışa doğru yürümeye başladım.

Karşıdan bana doğru yürüyen ve gözlerimin içine bakan sarışın küt saçlı ve uzun boylu kızı gördüğüm de duraksadım.

"Selam, adın Sude idi deği mi?"

"Evet, neden?"

"Benim adım Ayşe." Dediğin de elini uzattı ve gülümseyerek. "Tanıştığımıza memnun oldum." Dedi.

Sadece elimi uzattım. Bu, sesin bana bir yerlerden tanıdık geldiğine eminim.

"Ben senin adını çok duydum mağlum Pamir Arslan ile çıkıyorsunuz. İlişkiniz şuan en imrenilen ilişki bunu nasıl başardın?"

"Neden soruyorsun?" Karşıma geçmiş ve ilişkimi sorgulayan ve tanımadığım kişiye hiç bir şey anlatmayacağım.

"Ay kusura bakma ben şey alışkanlık...
Neyse arkadaş olur muyuz? Burada herkes aynı kendini çok beğenmiş ve egolu hiç muhabet kuramıyorum ama sen öyle görünmüyorsun arkadaş olabiliriz diye düşündüm. Tabi senin için de sakıncası yoksa!" Dedi.

"Anlayabiliyorum seni. Olur benim için fark etmez Ayşe tanıştığımıza memnun oldum."dediğim de gülümseyip yüzüne baktım.

"Ben de."

"Kusura bakma sınavım var." Dediğim de cümlemi tamamlama izin vermeden.

"Ay asıl sen kusura bakma sınav haftası baya yoğun geçiyor. Sana başarılar görüşürüz."

"Teşekkür ederim sana da başarılar." Dedim ve ayrıldık.

●●●●●●●

Sınavdan çıktığımız da başımda ki ağrı da artmıştı. Sınavlarıma çok çalıştığım için fazlası ile yorulmuştum. Sonuçta bursumu kaybedebilme ihtimalim var!
Lavaboya yöneldim. Kapıyı açtığım da içerisinin dolu olması beni üzmüştü. Sakin adımlarla musluğun yanına gittim. Bana bakıp konuşan kızları duyabiliyordum. Umursamamaya çalışıp musluğu açtım. Yüzüme gelen soğuk su ilé rahatlamıştım.

KURBAN✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin