KURBAN✔

22 Bölüm

Yatağıma uzanıp telefonumda instagram da takılıyordum. Videolar izlemek eğlenceli oluyordu. Telefonum çaldığın da heyecanlanmıştım, çünkü Pamir arıyordu. Hafta sonu olduğu için fazla görüşemiyorduk.
Boğazımı temizleyip "Pamir?" Dedim.

"Ne yapyon? Uyuyor muydun?"

"Ah hayır, bir sorun mu var?" Demekten kendimi alıkoyamamıştım.

"Seni aramam için bir soruna ihtiyacım mı var? İstedim aradım!" Dedi sesi sert çıkmıştı.

Onu kırdığımı düşündüğüm için endişelendim."Yanlış anladın! Ben sadece yani hiç aramadın ya onun için sordum." Dedim. Kendimi iyi ifade edemedim.

"Pek müsait değilim. " dedi. Bir bağırış sesi duydum.

"Pamir, neredesin? O ses ne?"

"Ben seni sonra ararım Sude görüşürüz." Dedi ve görüşürüz dememi beklemeden telefonu kapattı.
Neler olduğunu anlamamıştım. Umarım bir sorunu yokturdur.

●●●●

Okul zamanı geldiği için çok mutluyum. Okulumu seviyorum çünkü, sevdiğim her şey orada!
Banyodan çıktığım da saçlarımı yukarıdan topuz yaptım. Üzerime kazak ve kot pantolon giydim. Havalar iyice soğumaya başlıyordu. Ekimin ortalarına gelmiştik.  Sınavların da yaklaşıyordu.

Aşağı indiğim de Mukaddes teyze ve annemi kahvaltı yaparken yakaladım.  İçimden şansıma lanetler yağdırıyordum.  Gülümseyip "Hoş geldin Mukaddes abla " dedim ve sarılıp öptüm. Kız kardeşini ziyarete gitti için görüşmemiştik.

"Hoş buldum canım benim. Nasılsın? Okul nasıl gidiyor bakayım?" Dedi 

"Güzel" dedim ve gülümseyip annemi de öptüm. "Derse geç kalmayayım anneciğim size afiyet olsun. "

Annem şaşkın şekil de;
"Kızım bir şeyler atıştırsaydın bari?" Dedi.

"Okul da yerim. "

"Peki kızım."

"Görüşürüz." Dedim ve ikisine de el sallayıp durağa doğru yürümeye başladım.
Kaç zamandır Pamir ile görüşemiyorduk. Okul da göremiyordum ve aramalarımı müsait değilim deyip kapatıyordu. O son konuşmamızı da soramamıştım.

Önümde duran siyah camları kapalı araba ile ürkmüştüm. Adımlarımı başka  tarafa yönlendirip, ilgilenmedim. Araba da benim gibi bir kaç santim ilerleyip önümde durdu. Camları siyah olduğu için içinde ki kişiyi göremiyordum.
Bakışlarım etrafa kaydı ama dolmuşa dair hiç bir iz yoktu ve dolmuşu bekleyen tek kişi de bendim. Ayağımı sinirle sallayıp duruyordum.

Arabanın kapılarının açıldığına dair ses duyduğum da bile bakışlarımı o, tarafa yönlendirmedim.

"Selam."

Bu, ses Pamir? Başımı sağ tarafa çevirdim. Pamir,baştan aşağı siyahlar için de bana bakıyordu. Tek renk gözlerinde ki koyu mavi renk idi.
"Pamir?" Dedim.

"Korkuttum seni galiba?" Dedi ve kaşlarını tatlı şekil de yukarı kaldırmıştı. Mimikleri bana tatlı gelmişti.

Üzerinde siyah boğazlı kazak vardı. Altı da siyah kot giymişti ama yine de çok karizmatik görünüyordu. Saçlarını yukarı doğru kaldırmıştı. Bu, görüntü de ona çok yakışmış.
Susmamı yanlış anlayıp yanıma geldi;
"Bir,sorun mu var?" Dedi.