KURBAN✔

16 Bölüm

İlginç mi? Bence normal davranış böyle olmalıydı! Selin de böyle davranmama ilk başlarda kızardı ama sonrasın da o da benim gibi davranır oldu. Sokakta giderken bir şeyler yediğimiz de boş poşeti yere atmazdık. Ya çantamıza koyar ya da yakının da ki çöpe atardık.

Üzerim de cekette olsa ekim ayının başların da olduğumuz için esen rüzgar beni üşüttü. Pamir ise hiç üşümüyordu. Ellerimle kollarımı ısınmak için ovaladığım da Pamir ayağa kalktı. Bir şey söylemeden elini uzattığı için şaşkınca ona bakıyordum.

"Hadi, gidelim." Dediğin de uzattığı elini tutup ayağa kalktım.
Arabanın yanına gidene kadar elimi bırakmamıştı. Bana bakmadığını görünce kocaman sırıttım. El ele arabaya geçtik. Bırakmak istemesem de mejbur bırakmıştım. Elimi bıraktım.

Pamir'in telefonu çaldığın da vakit kaybetmeden açtı. Kulaklığı taktığı için sesleri duyamıyordum. İyi sürücü olduğunu kanıtlamıştı.
Kulağımı Pamir'e verdim ne konuştuklarını merak etmiştim. Aslın da neden kaşlarının çatıldığını anlamamıştım!

"Tamam Gülsüm Anne, geliyorum. Sana zahmet ilgilenirsen?" Dediğin de direksiyonu sıkan ellerinden önemli bir sorun oluğunu anladım.
"Teşekkür ederim. " dediğin de kulaklığı çıkarıp kenara koydu.

Merakıma yenilerek; "Bir, sorun mu var?" Dedim.

"Önemli değil." Dedi.
Yolculuğumuzun geri kalanı da böyle sessiz geçti. Canının sıkıldığını anladım. Belki anlatsaydı yardım edebilirdim!
Restoranın yanına geldiğimiz de durdu. Arabanın çalışıyor olmasından çabuk gideceğini anladım

"Görüşürüz." Deyip kapıyı açtım.
Pamir ise sadece önüne bakıyordu. Eminim ki ne dediğimi bile duymamıştır!
Arabadan inip eve doğru yürümeye başladım. Arabanın gazına yüklenmesi ile gittiğini anladım.
Nedensizce yüzüm düşmüştü.
Restorana girdiğim de görmeyi beklemediğim çift ile karşılaştım.

Buse, heyecanla ayağa kalkıp yanıma geldi; "Sude, tatlım nasılsın?"

"İyi... sen?"

"Ah çok iyim. Biz de geçiyorduk öyle uğrayalım dedik. Ama sen yoktun! Selin de Pamir ile çıktığını söyleyince beklemek istedik." Dediğin de gözlerin de ki mutluluk beni şaşırtmadı. "Sevgilisiniz değil mi?"

Kaşlarım çatılmıştı. Sevgili olsakta bu durum seni ilgilendirmez demek istiyordum.

"Bizi ilgilendirmez sevgilim." Deniz, fısıltılı şekil de konuşsa da anlamıştım.

"Neredeydin?" Selin, kolumu dürtüp kulağıma doğru konuştuğun da

"Önemli değil anlatırım." Dedim.

Yarım saatlik sohbet muhabbetten sonra susmayı tercih ettim. Bana soru sormadıkları sürece sustum.

●●●●●

Selin ile geçen güzel pazar gününden sonra akşamı Edirne'ye yolcu ettim. Tabi Kaan'ın , isyanlarına dayanamadımız için de olabilir.

Pazartesi günlerini severim. Okuluma alışmış ve sevmeye başladım. Şuan kantinden bugün okumam gereken kitabı okuyordum.
Çok heyecanlı yerine geldiğim için bırakamıyordum. Elime aldığım kahvemi dudaklarıma götürdüm. Soğumuş olduğunu o zaman fark ettim. Tekrar masaya bıraktım.

"Sude?"

"Ali?" Dediğim de şaşırmıştım. Hiç sohbet etmediğim kişilerden biriydi. Aslın da tarzı buymuş! Şilan öyle söyledi.