KURBAN✔

26 Bölüm

Sonun da vizelerimiz bitmişti. Ve işin ilginç tarafı Emir bizi sabah kahvaltıya  davet etti.  Pamir,beni evden aldı ve Emir'in mekanına geldik. Burası her zaman takıldıkları yermiş. Pamir öyle söyledi.
Mekana giriş yaptığımız da bizi ilk Cemil ve Leyla karşıladı. Leyla'nın, yüzün de ki samimi  gülümseme beni afallatsa da belli etmeyip ben de gülümsedim.

Cemil;
"Hoş geldiniz gençler." Dedi. Bana da sarıldıktan sonra masaya oturduk. Kimse gelmemişti. Sadece dördümüz vardık.

"Emir nerede?"

"Hiç sorma kardeşim siz, gidin dedi kendisi ortalıkta yoktur."

"Ben arıyorum ." Pamir,telefonunu alıp ayağa kalktığın da Emir de karşıdan geliyordu.

Emir, kollarını açıp. "Herkes gelmemiş ama?" Dediğin de yanımıza geldi.

Cemil, elini uzattı. "Sen neredesin? Geç kalıyorsunuz dedin geldik kimse yok?" Dediğin de dudaklarını ıslattı.

"İşim çıktı ya kusura bakmayın!"

"Bana bak Emir! Sen yoksa evli bir kadınla mı oldun? Adam da seni yakaladı yüzünü bu,hale getirdi değil mi? Yoksa neden bizden saklayasın ki?" Cemil,sonrasın da sessizleşmesi ile cevabı beklediğini belli etti.

Pamir, suyundan bir yudum alıp, "Öyle bir şey olsa söylersin ama değil?" Dedi gayet rahattı.

Bir kaç zaman önce Emir, çenesi ve gözü baya hırpalanmış şekil de okula gelmişti. Kimse neden böyle olduğunu bilmiyor. Çünkü söylemiyor, bir şeyler sakladığını biliyoruz ama ne olduğu konusun da her hangi bir, fikrimiz yoktur.  İddiaların çoğu evli bir kadınla veya da sevgilisi olan bir kadınla olabileceği ve o, kişinin de erkek arkadaşının Emir'i bu hale getirmesi! Böyle dillendirmelerinin nedeni ise bir kaç böyle vukuatının olması!

Emir, ağzının içinde homurdandı.
"Ne taktınız lan! Dayak yedim işte uzatmayın!" Dedi.

"Ne takacağız? Arkadaşımızsın merak ettik bu!"

"Tamam Cemil uzatmayın! Söylemiyorum anladın mı? Bilmeyin bir şeyi de anasını satayım..."

"Hayır, kadının sevgilisine yakalandığını düşünelim diyorum ama olsa söylerdin. Bu başka bir şey..."

Emir, Cemile doğru başını çevirip gözlerinin içine ciddi bakış attı.
"Cemil söylemiyorum! Çatla hatta patla ama yok  sana!" Dediğin de inatla kaşının birini kaldırdı.

Cemil, bu durum karşısın da Emir'e gözlerini kısıp baktı. Sonrasın da bakışları Pamir'e döndü. "Sen biliyorsundur kesin söyle kardeşim."

Pamir,dolgun dudaklarını düzleştirip başının hayır manasın da salladı. Bu,hali  çok sevimli göründü.

"Aşkım fazla abartmadın mı? Ne yapacaksın ki ? Yemiş işte dayağını!" Leyla,konuşması ile son noktayı koymuştu. Haklı da sonuçta dayağını yemiş ve sessizce yerin de oturuyordu.

"Sevgilim anlamıyorsun bu, şerefsiz bizden bir şeyler saklıyor! Bunun kokusunu alabiliyorum." Dedi. Sonlara doğru sesine kattığı esrarengiz ton beni gülümsetti.

Bakışlarım  Pamir'i bulduğun da bana gülümseyerek bakması şaşırtmıştı. Evet, annesi konusunu o günden sonra hiç konuşmamıştık. Çünkü Pamir'in rahatsız olmasını istemiyorum. Üzerinde yeterince sorumluluk varken beni de sıkıntı yapmasını istemiyorum.
Ben de gülümseyip elini tutum. Pamir, parmaklarını parmağımın  içine geçirmesi çok tatlı olmuştu.