မေဟာ္ဂနီေရာင္ ပိုးထည္သား၀တ္႐ုံႏွင့္အၿပိဳင္ ဦးေခါင္းထက္ရွိ ပတၱျမားဆံထိုးသည္ရဲရဲနီလ်က္ ။ ထို႔အျပင္ နီေသြးႂကြေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းလႊာတစ္စုံ ။ ထိုအေရာင္အဝါေတြေၾကာင့္ေပလား ၊ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္သည္ မႈန္ေျပေျပေလးနီေစြးေနျပန္၏။ အလွပဆုံးဟူသည့္ အစိတ္အပိုင္းဟူသမွ်သည္ ထိုသူ႔အတြက္လို႔ပင္ဆိုရမလို ။ သို႔ေပမယ့္ ထိုသူရဲ႕ခန႔္မွန႔္ရခက္တဲ့ မ်က္၀န္းေတြကို ၀မ္ရိေပၚသိပ္ေၾကာက္သည္ ။ ယခုပဲၾကည့္ေလ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ၿပဳံးေနေပမယ့္ ညိဳမႈိင္းေနတဲ့မ်က္၀န္းေတြ ။
" က်န႔္အာ... "
သူေခၚလိုက္ေတာ့ ၿပဳံးေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ျပန္တည္သြားၿပီး
" မုန္းတယ္ ၊ ငါ မင္းကို သိပ္မုန္းတယ္ "
ခက္ထန္လြန္းသည့္ သူ႔အသံသည္ပဲ့တင္ထပ္သြား၏ ။ ၀မ္ရိေပၚ သတိမမူမိစဥ္မွာပင္ သူ႔ေရွ႕မွ ေရွာင္းက်န႔္သည္ ေက်ာခိုင္းလွည့္ထြက္သြားသည္ ။ အားသြန္ခြန္စိုက္ေျပးလိုက္ပါေသာ္လည္း တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားေနေသာ ထိုအရိပ္ေလးကို ၀မ္ရိေပၚမမွီ ။ တျဖည္းျဖည္းေဝး၍သြားေသာ သူ႔ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း ၀မ္ရိေပၚရင္တစ္ခုလုံး လစ္ဟာသြားသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ေမွာင္မဲေနေသာ လမ္းၾကားထဲတြင္ ၀မ္ရိေပၚတစ္ေယာက္တည္း ။
" က်န႔္အာ ...မင္းဘယ္မွာလဲ ၊ က်န႔္အာ !!! "
အ႐ူးတစ္ေယာက္လို အေျပးအလႊားလိုက္ရွာေပမယ့္ ခ်စ္ရသူ၏ ပုံရိပ္သည္ ေပ်ာက္ဆုံးေနေလသည္ ။ ၀ကၤပါလမ္းၾကားေတြထဲ ေျပးလႊားရသည္မွာၾကာေတာ့ ၀မ္ရိေပၚအလြန္ေမာဟိုက္လာသည္ ။ သို႔ေသာ္ ရွာေဖြသူကားမေတြ႕ ။
" ေရွာင္းက်န႔္ !!! "
ေခ်ာက္ကမ္းပါးစြန္းမွ ျပဳတ္က်လာသလို ဟာတာတာခံစားခ်က္မ်ိဳးနဲ႔ သူ႔ကမာၻႀကီးတစ္ခုလုံး ခ်ာခ်ာလည္သြားသလိုပင္ ။ မ်က္လုံးေတြကို အားတင္းဖြင့္ၾကည့္မွ မိမိနန္းေဆာင္ထဲမွာပင္ ရွိေနသည္ကို သိရသျဖင့္ ႀကဳံခဲ့သမွ်သည္ အိပ္မက္ဆိုးျဖစ္မွန္း ၀မ္ရိေပၚသိလိုက္ရသည္ ။သို႔ေသာ္ သူရင္ထဲ တစ္စုံတစ္ခုကို စိုးထိတ္ေနမိသည္မွာ ယခုထက္ထိေအာင္ ။
BẠN ĐANG ĐỌC
𝐻𝑜𝑙𝑑𝑖𝑛𝑔 𝐴 𝑅𝑜𝑠𝑒 ( Completed )
Fanfiction𝓟𝓻𝓮𝓼𝓮𝓷𝓽 𝓯𝓸𝓻 𝓙𝓾𝓮 𝓙𝓾𝓮 ပွင့်လွှာနုထွေး၊ဆူးခက်ဖွေး၊နီသွေးမာန်၀င့်စွာ ။ ရနံထုံမွှေး၊ပန်းနီလေး၊ပိုက်ထွေးဖို့ကြံခါ ။ မညှာဖောက်လူး၊အဆိပ်ဆူး၊ခူးသူမောင့်ရင်နစ်သည်သာ ။ ပြင့္လႊာႏုေထြး၊ဆူးခက္ေဖြး၊နီေသြးမာန္၀င့္စြာ ။ ရနံထုံေမႊး၊ပန္းနီေလး၊ပိုက္ေထြး...
