32.Bölüm

235 27 9
                                    

Merhabalar ve iyi okumalar. Lütfen bölümleri oylamayı ve yorum yapmayı unutmayalım.

----

İzel: Günaydın sevgilim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İzel: Günaydın sevgilim. (09.20)

İzel: Sanırım daha uyanmadın. (09,20)

İzel: Uyandığında ararım. (09.21)

İzel (09,22) çevrimdışı.

İzel: Neden telefona cevap veriyorsun? (11.10)

İzel: Gölge iyi misin? (11.11)

İzel: Gerçekten endişeleniyorum. (11.12)

İzel: Sanırım yine uyuyorsun ya da önemli bir işin var. (11. 13)

İzel: Neyse sonra ararım. (11.13)

İzel (11.13) çevrimdışı.

İzel: Gölge ben korkmaya başlıyorum. (13.07)

İzel: Kaç defa aradım ama dönmedin yanına geliyorum.(13.07)

İzel: Umarım gerçekten iyisindir.(13.07)

İzel (13.08) çevrimdışı

***

Koşar adımlarla bahçe kapısından içeriye girip, vardığım kapının ziline ard ardına birçok kez bastım.

Buraya nasıl geldiğimi dahi hatırlamıyordum. Göğüs kafesim hızla inip kalkıyor, dün üşüttüğüm için burnum akıyordu. Biraz da halsizdim.

Kapıya vurmaya başladım ama yine açan olmadı. Hızlı adımlarla arka bahçeye ilerledim. Mutfağın cam kapısından içeriye baktığımda, dün bahçede bulduğum kediden başka kimse yoktu içeride. O da mama kabının içerisindeki yemeğini iştahla yiyordu.

Mutfak kapısını açmak için zorladım fakat kilitliydi. Gölge evde yoktu, eğer evde olsaydı bu kapı kesinlikle açık olurdu.

Arka bahçeden evin önüne doğru ilerledim. Buralarda yedek anahtar olmalıydı. Paspasın, solmuş çiçekli saksıların altına baksam da yedek anahtar namına ortada bir şey bulamadım.

Gölge işi olduğu için bir yere gitmiş olmalıydı ama neden aramalarıma ve mesajlarıma cevap vermediğini anlamıyordum.

Yan taraftaki eve baktım. Oraya gidip Gölge'yi görüp görmediklerini sorabilirdim.

Bahçe kapısından çıkıp, yan evin bahçe kapısından içeriye girdim. Zile ard ardına birkaç kez basıp beklemeye başladım.

Kapı açıldığından karşıma orta yaşlı bir kadın çıktı. Nezaketten dolayı ona gülümseyip hemen konuşmaya girdim.

"Rahatsız ettiğim için özür dilerim efendim. Size bir şey sormak için rahatsız ettim." dedim kadının gözlerine bakıp konuşarak.

"Yok, hayır rahatsız etmediniz." dedi kadın oldukça samimi cevap vererek. "Buyrun sorabilirsiniz."

KRİZANTEM | TEXTİNG Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin