Merhabalar ve iyi okumalar. Lütfen bölümleri oylamayı ve yorum yapmayı unutmayalım.
-----
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gölge Çakır
Gözlerim yastığın altına koyduğum telefonumun titreşimiyle açıldı. Koltuğun sırt kısmındaki desenlerle bir süre bakmıştım.
Ne olmuştu bana böyle? Kafamda sadece kesik kesik görüntüler vardı. Kendimi hala halsiz hissediyordum fakat öncesi kadar değildi.
Elimi yastığın altına atıp titreyen telefonumu çıkarıp elime aldım. Parmak izimi okudup, mesajın kimden geldiğine baktım. Mesaj atan kişi Işık'tı.
Işık: Bana böyle davranamazsın Gölge.
Işık: Sen bu değilsin.
Işık: Zaman geçiyor ve senin artık kendine gelmen gerekiyor.
Gölge: Ben nasıl birisiyim Işık?
Işık: Şu an ki gibi birisi olmadığın kesin.
Işık: Gölge farkında mısın değişiyorsun?
Gölge: Ben artık böyle birisiyim Işık. Sen ister kabuk et, ister kabul etme. Bu saatten sonta ben hep böyle olacağım.
Işık: Pişman olacağın cümleler kurma Gölge. Çünkü günün sonunda hep pişman olan sen oluyorsun. Ve şundan da eminim bu sefer daha fazla pişman olacaksın.
Işık: Benden gidebileceğini mi sandın? Sen benden gidemezsin Gölge, anlıyor musun?
Gölge: Şu an ruh hastası gibi davrandığının farkında mısın?
Işık: Yazık ediyorsun kendine. Gerçi seni geçtim, en çokta o kıza yazık ediyorsun. Yapma!
Işık: Sen o kızı sevmiyorsun bile. Kimi kandırıyorsun Gölge?
Gölge: Nereden biliyorsun sevmediğimi? Sen benim içimde misin?
Işık: İçinde olmasam bile seni tanıyorum Gölge ve bu bana yetiyor. Çünkü ben senin içinde değilim, ben senin kalbindeyim.
Gölge: Sen hastasın Işık. Bence hastalıklı düşüncelerini de alıp hayatımdan çıkma zamanın geldi. Emin ol artık kalbimde değilsin.
Işık: Yalan söylüyorsun.
Gölge: Hayır söylemiyorum. Ha şunu da söylemeden geçemeyeceğim, ben o kızı yani İzel'i seviyorum. Bunu duymak belki hazmetmene yardımcı olur.
