BESTFRIENDS In Bed (COMPLETE)

BIB - 51

*A/N*

Hi guys! Sa mga gusto pong magpadedicate ng chapter, comment lang po kayo. Para na din po dun sa nagtanong po sa message kung chosen ko lang ba talaga or pwedeng by request. Nung una po namimili lang po ako but pwede na po magpadedicate :) comment lang

(This chapter is dedicated to RecycledPaper)

*JAD'S POV*

(Jad: Salamat author ng sobrang dami. Ngayon lang ako nagkaron ng POV. Alam ko galit ka sakin dahil sa ginawa ko kay Ally pero salamat pa din kasi di mo ko pinagkaitan ng chance na magkaron ng sariling POV. Hehehe.

Author: Oo na. Wala akong magagawa. Kasali ka sa characters eh. Di naman kasi ako masama kagaya mo. MOOM MANES!

Jad: Hmp. Gusto mo kidnapin din kita?

Author: Hehehehe. Ito na nga eh. Gagandahan ko na nga yung POV mo eh. Peace na tayo. Labyu!)

"Sir Jad Francisco?" I heard the nurse said.

Nandito ako ngayon sa hospital. As soon as tinawag na ko ng nurse, tumayo na kaagad ako and dumiretso sa loob ng clinic ni Dr. Agoncillo. He used to be our family doctor pero umalis sya ng Pinas when I was a kid. Sa US sya nagstay pero nandito na sya ulit. Nagaral lang ulit sya sa US para mas lalong maging advanced.

"Dok." I greeted him.

"Jad Francisco. It was nice seeing you again." he said. Nakipagshake hands ako then umupo na ko kaagad sa harap nya.

"So dok, how was the result?" I asked.

Ayoko na ng kahit na anong paliguy-ligoy pa. Alam ko na kung ano ba talaga ang sakit ko pero gusto ko lang ding manghingi ng second opinion. Baka sakaling nagkamali lang ang mga doktor sa Australia.

"Hmm. I'm sorry Jad. According to the several tests that we took, positive ka talaga for leukemia. Your doctors in Australia were right." he said.

Hindi na ko shocked actually. Medyo tanggap ko na. Karma ko na din siguro to kaya ako nagkaron ng ganitong klase ng sakit. Maybe I really deserve this.

Saglit lang din kaming nagusap ni Dr. Agoncillo. Sinabi nya lang kung ano yung mga possible na treatment na gawin sakin. I'm not scared to die. Really. I'm not. Kung ito talaga yung nakatakdang mangyari sakin, then so be it.

~FLASHBACK~

"Mr. Agoncillo, I'm Dr. Roberts. I'm sorry to tell you this but as we've seen the results of your tests, your blood tests, you are diagnosed with leukemia. That is the reason why you always have several bruises on your body, some rashes and you being pale. But don't lose hope because we can still treat that." the doctor said.

I was kinda shocked. I wasn't expecting na magiging ganito kalala yung magiging sakit ko. I was expecting na baka meron lang akong allergic reaction to something pero no. Mas malala pa pala yung magiging sakit ko.

Should I tell Ally?

Pero no. Ayokong malaman nya. Ayoko ding malaman ni Maya. Ayokong malaman ng kahit na sino sa pamilya ko. Itatago ko to hangga't kaya ko.