جونگکوک با حرص برگه ی استعفاش رو روی میز مدیرعامل انداخت.
تو دو روز گذشته تلاش خودش رو برای عوض کردن نظرشون کرده بود اما فایده ای نداشت.
دیگه براش اهمیتی نداشت که مدیر چی میگه و چه چرت و پرت هایی تحویلش میده؛ فقط می خواست از اون رستوران بره.
این احساس رو مدت زیادی بود که داشت اما سرکوبش کرده بود. طغیان ناگهانی احساسات سرکوب شده میتونست ترسناک باشه.. جونگکوک تازه درکش میکرد.
مدیر چوی با اخم صداش رو بلند کرد:
"فکر کردی میتونی جایی بهتر از اینجا پیدا کنی؟"
جونگکوک با پوزخند دستاش رو تو جیبش کرد و کمی به سمتش متمایل شد:
"تو چی، فکر کردی اگه من برم چه بلایی سر رستورانت میاد؟"
مدیر چوی با تمسخر خندید:
"هیچ اتفاق خاصی نمیوفته جئون، چون تو هیچی نیستی!"
فک جونگکوک روی هم سابیده شد. عصبی خندید و گفت:
"فقط کافیه یه لایو بذارم چوی، فقط یه لایو!"
به سمت در رفت و قبل از اینکه ازش بیرون بره به سمت مدیر بهت زده برگشت و چشمکی زد:
"و مطمئن باش که اینکارو میکنم!"
.
.
.
جونگ کوک نگاهی به تعداد ویوهای لایو انداخت و وقتی که دید به تعداد مناسبی رسیدن، گفت:
"سلام؛ امیدوارم حالتون خوب باشه "
نیم نگاهی به کامنت ها انداخت و همونطور که انتظار داشت طوری کامنت ها تند تند گذاشته میشدن که جونگکوک برای خوندنشون ناتوان بود.
لبخندی زد و گفت:
"میدونین که من زیاد لایو نمیذارم
امروز برای این اینکار رو کردم چون باید یه سری چیزا رو اینجا میگفتم"
دوباره نگاهی به کامنتا انداخت و سوالی که یکی از کاربر ها پرسید رو به سختی شکار کرد و بعد با صدای بلند خوند:
"چه چیزایی رو باید بهتون بگم؟
خب درباره رستورانیه که توش کار میکنم یا در واقع میکردم..
رستوران برادران کیم به جز تهیونگ!"
خنده تمسخر آمیزی کرد و ادامه داد:
"از اسم رستوران هم مشخصه که مدیریت شعبه های رستوران سابق کیم به دست یسری افراد نالایق و حتی بچه افتاده!
کسایی که صلاحیت مالک بودن چنین رستورانی رو ندارن و حالا با کارهای خودشون، دارن باعث کاهش کیفیت رستوران های کیم میشن.
یه قانونی که تو همه ی رستوران ها وجود داره، اینه که آشپزخونه متعلق به سر آشپزه. این عنی چی؟
یعنی اینکه نه مدیریت و نه هیچکس دیگه اجازه نداره که تو کار های سر آشپز دخالت کنه. قانونش اینه من چیزی رو از خودم در نمیارم میتونین خودتون تحقیق کنین.
سر آشپز به عنوان رئیس آشپزخونه، بخش اصلی هر رستوران، باید اختیار تام روی منو و غذاهایی که درست میکنه داشته باشه.
اما تو رستوران برادران کیم بجز تهیونگ چی میبینیم؟"
STAI LEGGENDO
𝐂𝐚𝐫𝐚𝐦𝐞𝐥 𝐌𝐚𝐜𝐜𝐡𝐢𝐚𝐭𝐨✔
Fanfiction[𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝] "برادران کیم بجز تهیونگ؟!" این صدای زمزمه ی زیر لبیِ تهیونگ بود که خیره به تابلوی رستوران زنجیره ایِ پدرش، که حالا به برادرانش به ارث رسیده بود، نگاه میکرد و با حرص دستهاش رو مشت کرده بود! ثانیه ای بعد پوزخندی زد و به این فکر ک...
