Elimde Değil

Her Şey Eskisinden de Güzel Olsun

Tam Arda ile konuşurken en çok ihtiyacım olan kişi çıkagelmişti. Kevin... Şuan bana en iyi gelecek kişiydi. Onu gördüğüm gibi koşarak boynuna sarıldım ve "Kevin hoş geldin. Sana aşırı ihtiyacım var şuan" dedim. O da "biliyorum. Aslan'la konuştum" dedi. Hemen ayrılıp "ve sen onun değil benim yanıma mı geldin?" deyince "Aslan senin yanıma gelmemi, zor bir gün geçirdiğini" söyledi. Aşırı şaşırmıştım. Aslan'a demediğimi bırakmamıştım ama o bana tek bir kötü bir şey söylemediği gibi Kevin'ı yollayarak bana destek olmasını istemişti. Aslan ile ilgili fikrim asla sabit kalmıyordu. Bir soğuyordum bir ısınıyordum. Ben Kevin ile konuşurken Arda ayağa kalktı ve yanımıza geldi. Arda ile Kevin'ı tanıştırınca Kevin şaşırdı. Arda Kevin'ın tavrını görünce elini sırtıma koyup "Ben gideyim artık. Kendine iyi bak Onur. Senin için yapabileceğim bir şey olursa söylersin." dedi. "Teşekkürler" dedim ve nedensizce Arda'ya sarıldım. Arda'dan aşırı nefret etsem de buraya kadar gelip beni teselli etmesi ve çok sıcak konuşması beni oldukça etkilemişti. Tam sarıldığımda kulağıma "Bu arada benimle ilgili fikrini değiştirir mi bilmem ama dün beni yatakta o halde gördüğün an bile bana hakaret etmedin ve beni şok eden bir konuşma yaptın. O noktadan sonra sana saygısızlık edemezdim. Sen çıktıktan sonra üstümü giyinip ben de çıktım. Kenan'la da işim olmaz artık. Hırsım yüzünden seni üzdüm ama umarım seni çok kırmamışımdır." diye fısıldadı. Arda gerçekten ilginç biriydi. Bu hareketi ile beni mutlu etmişti. Bana saygısızlık etmek istemediğini hırsına yenik düştüğünü itiraf ediyordu resmen. Ama ben zaten Arda'yı affetmiştim. Ayrılıp yüzüne bakım ve gülümseyerek "Yine gel. Arada takılalım" deyince şok oldu ama o da güldü ve el sallayıp ayrıldı. Kevin bana hayretle bakıp "Nasılsın bir saçmalığın içindesin sen? Arda ile kanka mı oldun?" dedi. Oturtup tüm hissettiklerimi ve yaşadıklarımı ayrıntılıca anlattım. Yaklaşık yarım saat sadece beni dinledikten sonra Kevin "bence aslında her şey yoluna girmiş ve senin için her şey açık. Mutsuz ve güvensiz bir ilişki bitmiş, Arda değil de Kenan hatalı görülmüş. Ama yanlış olan bir şeyler var. Sen suçu hem Kenan'a hem de çevrendekilere kesiyorsun. Annenin, Aslan'ın, Sarp'ın kalbini kırman hoş olmamış. Hızla onların gönlünü almalısın. Annen her zaman senin iyiliğini ister ve seni hızla affeder zaten. Sarp desen maksimum 2 gün sensiz durabilir. Üçüncü gün ya sen ya da o birbirinizin kapısında bitersiniz. Ama af dilemesi gereken sensin. Sarp aşırı haklı olaylarda. Aslan'a gelecek olursak, Aslan benim kaç yıllık arkadaşım. Biraz ukaladır, kibirlidir ama asla homofobik değildir. Desteklemez ama karşısında da durmaz. Bu konuda hakaret etmez ki sana da hakaret etmemiş. Ama Aslan'ın hiç eşcinsel bir arkadaşı veya tanıdığı yok. Sen ilksin. Verdiği tepki o yüzden. Bence Aslan'la konuşmaya çalış. Aslan'la karşılıklı kırmışsınız birbirinizi" dedi. Kevin resmen yaşam koçum gibiydi. Çok sakin huylu ve kaliteli biriydi. Hemen olaylara çözüme odaklanmıştı ve aşırı tarafsızdı. Biraz daha Kevin ile Kenan'ı konuştuk. Bana "Kenan'a da kötü davranma. Boş ver onu. Görmezden gel. Yoksa hep hayatında ve aklında olacak. Eskisi gibi olsun hayatında. Spor salonunun işletmecisi. Ayrıca spor salonunu bırakmaman da doğru karar. Sakın kaçma. Sen acı çekme. O acı çeksin. Seni her gördüğünde kaybettiklerini hatırlasın." dedi. Az sonra annemle Ahmet Abi yürüyüşten geldiler. Hemen koşup anneme sarıldım ve "Özür dilerim anne. Fazla gergindim sana patladım" dedim. Annem şaşırmıştı ama hemen affetti beni. Çok mutlu olmuştum. Beni affedemeyeceği kadar kırmamıştım onu. Annem saçlarımı öptü ve "Onur'um ben eskisi gibi neşeli ve güleç olan oğlumu istiyorum. Artık bitsin bu depresyon." deyince yüzüne bakıp kocaman gülümsedim. Ahmet Abi de elini sırtıma koyup sıvazladı ve bana bakıp gülümsedi. Tekrar anneme dönüp "Ben Sarp'ın da gönlünü almaya gitmeliyim anne." dedim. Annem de "Durduğun kabahat. Koş. Uyuyorsa bile uyandır" dedi. Kevin'a "Kevin her şey için teşekkürler. Beni bekleme sen. Yarın arayacağım seni" deyip heyecanla Sarp'ların kapısına gittim. Ayten teyze kapıyı açtı. Beni görünce "Sarp için geldiysen uyuyor Onur'cum" dedi ama ben dinlemedim ve hızla içeri geçtim. Ayten teyze de şok olmuştu. Sarp'ın odasına girdiğimde cam açıktı ve oda karanlıktı. Sarp mışıl mışıl uyuyordu. Hemen Sarp'ın dolabından bir pijama aldım ve giyinip Sarp'ın yatağına gittim. Yaklaşıp yavaşça örtüyü kaldırdım ve çok sakince yanına uzandım. Sarp'ın uykusu ağırdı ve asla böyle şeylere uyanmazdı. İyice Sarp'a yaklaştım ve kulağına "Sarp bana darıldığın 3-4 saat zindana döndü. Bana küstüğünü hayal bile edemiyorum." diye fısıldadıktan sonra saçlarını öptüm ve başımı yastığına koyup gözlerimi kapadım.