Chapter《160》

8.5K 1.1K 6
                                    

Unicode

အခန်း(၁၆၀) - စိတ်အားထက်သန်တယ်

မုကျင်းယွမ်ရဲ့ လက်က သူ့ကျောလေးကို သံစဉ်ကျကျ ပုတ်ပေးလာသည်။

"ဒါပေါ့, သေချာပေါက် ကိုယ်ဆန္ဒရှိတာပေါ့, ကိုယ်က မင်းကို သူငယ်ချင်းတောင် မဖွဲ့ခိုင်းရလောက်တဲ့အထိ မချုပ်ကိုင်ထားပါဘူး, မင်းက သူ့စာအုပ်တွေကို နှစ်သက်တဲ့အတွက် သူနဲ့ ရင်းနှီးချင်တယ်ဆိုတာ ပုံမှန်ပဲလေ, ကိုယ်က အာဏာရှင်မှ မဟုတ်တာ, မင်းရဲ့ အနာဂတ် ခင်ပွန်းလောင်း တစ်ယောက်အနေနဲ့ မင်းအပေါ် ယုံကြည်ရမှာပေါ့, ဟန်ဟန်, မင်းက လွတ်လပ်တဲ့ ငှက်ကလေးပါကွာ"

ရိဟန်က သူ့မျက်နှာလေးအား ကျင်းယွမ်၏ ဝမ်းဗိုက်မှာ မြှုပ်နှံလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဗလုံးဗထွေးအသံလေးနဲ့ ပြောလာ၏။

"ဟင့်အင်း, ငါမလွတ်လပ်ချင်ဘူး, ငါက မင်းအပိုင်, ငါက ပိဋကတ်သုံးပုံ( အနောက်ဘက်သို့ ခရီးသွားခြင်း)လိုမျိုးဖြစ်ပြီး မင်းက စွန်းဝူခုန်းဆွဲတဲ့ စက်ဝိုင်းပဲ, မင်းကငါ့ကို ထိန်းသိမ်းထားတာ မဟုတ်ဘူး, မင်းဆီက ထွက်မသွားချင်တာက ငါပါ"

ကျင်းယွမ်မှာ ခပ်လွင်လွင်လေး ရယ်မောမိတော့သည်။

"အသေးလေး, မင်းဘယ်တုန်းက စကားလုံးချိုချိုလေးတွေ ပြောတတ်ဖို့ သင်ယူလိုက်တာလဲ? မင်းက ကိုယ့်ကို ချုပ်နှောင်ခြင်း စက်ဝိုင်းအဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်တာပဲ, ကောင်းပြီလေ, မင်းရဲ့ စက်ဝိုင်းလေးဖြစ်ရတာက ကိုယ့်အတွက်တော့ အသက်ရှင်ရတာ ထိုက်တန်သွားတာပေါ့,လာတော့, သွားစားကြမယ်, ဗိုက်ဆာနေပြီမှတ်လား?"

ရိဟန်က ကျင်းယွမ်ကိုယ်ပေါ်သို့ ပိုမိုတွယ်တက်လိုက်ပြီး အောက်ဆင်းချင်စိတ်မရှိပေ။ သူက ကျင်းယွမ်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုအတိုင်း ဖြည်းညှင်းစွာ လိုက်ပါရင်းဖြင့် ပြောလာ၏။

"အဲ့ဒါက တကယ့်ကို စကားချိုချိုပြောတာ မဟုတ်ဘူး, အဲဒါက အမှန်တရား, ငါ့ကိုပြောပြဦး, နန့်ရှန်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ဘာလုပ်သင့်လဲဆိုတာ? မင်းရှိနေရင် ငါ့ဦးနှောက်ကို လုံးဝကို မသုံးချင်တော့ဘူး"

"အကယ်၍ မင်းဦးနှောက်ကို အသုံးချင်ဘူးဆိုရင်လည်း မသုံးနဲ့လေ" ကျင်းယွမ်က ရိဟန်အား အခန်းထဲက ချီသယ်လာရင်း ပြန်ပြောသည်။

(Completed) Reborn as a good childWhere stories live. Discover now