Chapter《172》

6.8K 1.1K 35
                                    

Unicode

အခန်း(၁၇၂) - ဘယ်လောက်တောင် 'တိုက်ဆိုင်' လိုက်လဲ

ကျင်းယွမ်လည်း မီးဖိုချောင်ထဲ လျှောက်ဝင်လာကာ ရေဇကာအား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

"ကိုယ်အပြင်မှာ နည်းနည်းလောက် သွားဝယ်လိုက်မယ်"

ယန်ရန်က သူ့လက်မှ ရေများအား ခါရင်းပြောလာ၏။

"ရပါတယ်, ငါဒီနေ့ပဲ နေရာတစ်ဝိုက်ကို သွားထားတယ်, စူပါမားကတ်ဘယ်မှာလဲ ငါသိတယ် ငါပဲသွားလိုက်တော့မယ်, မင်းတို့သွားရင် ရှာနေရဦးမယ်"

"ကောင်းပြီလေ" ကျင်းယွမ်က စဉ်းစားပြီးနောက် လက်ခံလိုက်သည်။

"ရိဟန်နဲ့ငါက ဟင်းရည်နွေးထားလိုက်မယ်, မင်းပြန်လာတာနဲ့ စားလို့ရတာပေါ့"

"အင်း"

ယန်ရန်က ပြန်ဖြေပြီး အေပရွန်အားချွတ်ကာ တံခါးမှ ကုတ်ကို ကောက်ဝတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပိုက်ဆံအိတ်နဲ့သော့ကို ယူကာ အိမ်မှ ထွက်သွားတော့၏။

ယန်ရန်တစ်ယောက် တံခါးပိတ်ပြီး လှည့်ထွက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူ့နောက်မှ တစ်ခုခု နှိပ်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူပြန်လှည့်ကြည့်တော့ နန့်ရှန်ရဲ့ တိုက်ခန်းတံခါး ပွင့်လာပြီး ယိုရန်က လက်ထဲမှာ အမှိုက်အိတ်ကိုင်ကာ ထွက်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ တစ်ဖက်လူက ယန်ရန်ကို မြင်သောအခါ ခဏရပ်သွားလေသည်။

"တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ" ယိုရန်က အပြုံးလေးနဲ့ နှုတ်ဆက်လာသည်.

ယန်ရန်က သူ့ကိုယ်သူ ငုံ့ကြည့်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး စစ်ဆေးမိလေသည်။ သူ့ပုံပန်းသွင်ပြင်နဲ့ ပတ်သတ်လို့ ဘာမှ ပြဿနာမရှိဘူးဆိုတာ သေချာမှသာ စိတ်သက်သာရာရစွာဖြင့် ပြန်ပြုံးပြသည်။

"နန့်ရှန်, အမှိုက်သွားပစ်မလို့လား?" ယန်ရန်က ပြန်ပြော၏။

ယိုရန်က ခေါင်းညိတ်ပြလာလေသည်။

"ဒါဆိုကောင်းတာပေါ့" ယန်ရန်က ဓာတ်လှေကား ခလုတ်အားနှိပ်လိုက်ရင်းဖြင့် ဆက်ပြောသည်။

"အောက်ကို အတူတူဆင်းလို့ရတယ်"

"ခင်ဗျားလည်း အပြင်သွားမလို့လား?" ယိုရန်က ထပ်မေးမိသည်။ "သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညစာ စားမလို့ မဟုတ်ဘူးလား?"

(Completed) Reborn as a good childWhere stories live. Discover now