Chapter《213》

5.6K 945 23
                                    

Unicode

အခန်း(၂၁၃) - ကျွေးတဲ့လက်ကို ပြန်ကိုက်

"တစ်ယောက်ယောက် ထွက်ပြေးရဲတာနဲ့ သူ့လည်ပင်းကို ဓားနဲလှီးမယ်!"

ယန်မြောင် အော်ဟစ်လိုက်သည်။ သူမ၏ လက်ကို အောက်သို့ ပွတ်ဆွဲလိုက်ရာ ခုန်းဝန်၏ နူးညံ့ဖြူဖွေးပြီး ကောင်းစွာ ဂရုစိုက်ထားသော လည်ပင်းပေါ်မှာ ပါးလွှာသည့် သွေးလိုင်းများဖြင့် စွန်းထင်းသွားသည်။

ယန်ချုံးက ကြောက်လန့်မှုကြောင့် မေ့လဲလုနီးပါးပင် ဖြစ်သွားရသည်။

"ယန်မြောင်" သူက ဝမ်းခေါင်းသံဖြင့် အော်ဟစ်မိသည်။

"မင်းလုပ်ရဲ့လား!"

"ငါ့မှာ ဘာမှ မရှိတော့ဘူး" ယန်မြောင်က ကြီးမားလှသည့် အပြုံးကြီးဖြင့် ပြန်ဖြေ၏။

"မိသားစုလို့ ခေါ်တဲ့ နင်တို့တွေကြောင့် ပိတ်လှောင်ထားတာလည်း ခံရတယ်။ ငါမလုပ်ရဲတာ ဘာများ ရှိတော့မှာလဲ ချစ်ရတဲ့ အစ်ကိုကြီးရဲ့?"

ယန်ချုံးနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ရရင် လူကြီးမင်းယန်ရဲ့ အသွင်အပြင်က များစွာ တည်ငြိမ်နေသည်။ သူက ဧည့်ခန်းထိုင်ခုံကနေ ဖြည်းညှင်းစွာ ထရပ်လိုက်၏။

"ယန်မြောင်" သူက မေးလာသည်။

"နင်ဘာလုပ်နေတာလဲ ဆိုတာကို သိရဲ့လား?"

"ဒါပေ့ါ သိတာပေါ့" ယန်မြောင်က ပြန်ဖြေသည်။

"ဒီနေ့အတွက် ငါအချိန်အကြာကြီး ပြင်ဆင်ခဲ့ရတာ။ ဒီသွားတိုက်တံကို ချွန်ထက်အောင် လုပ်ဖို့အတွက် ငါ့အရေပြားတွေကိုပါ ဖြဲဆုတ်ခဲ့ရတယ်။ အဖေ, အဖေက ကျွန်မကို အချစ်ဆုံး မဟုတ်ဘူးလား? ကျွန်မ လက်တွေကို ကြည့်စမ်းပါဦး။ အဖေ့ နှလုံးသားက ကျွန်မအတွက် မနာကျင်မိဘူးလား?"

လူကြီးမင်းယန်က ရှေ့သို့ တိုးလာကာ ယန်ချုံးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ယန်မြောင်၏ မြင်ကွင်းမှ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ပိတ်ဆို့ထားလိုက်သည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ကတော့ သူ့နောက်ကျောမှာ ဖုန်းပုံသဏ္ဍာန် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ပြန်ဖြေ၏။

"မြောင်မြောင်၊ မင်းဘက်က ဟဲယွမ်တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ဂရုစိုက်တဲ့ အချိန်မှာတောင်၊ ငါနာမကျန်းဖြစ်လို့ သေခါနီး ဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာ လာလည်ဖို့ အမြဲ ငြင်းဆန်ခဲ့တာတောင်၊ ငါ့ဘက်က မင်းကို တစ်ချိန်လုံး စိတ်ပျက်နေခဲ့ရတာတောင် ငါ့ဘဝတစ်ဝက်လောက် ချစ်ခဲ့တယ်၊။ ဒါပေမဲ့ မင်းအနိုင်ကျင့် ခံရတဲ့ အချိန်မှာ မင်းအတွက် တရားမျှတမှု ရှာပေးဖို့ လုပ်ပေးတုန်းပဲ။ မင်းပျော်ရွှင်စေဖို့ ငါ့ရှယ်ယာတွေကို ပေးချင်နေတုန်းပဲ။ အဲ့ဒါတောင် မင်းကငါ့ကို ဒီလိုပုံစံနဲ့ ပြန်ပေးဆပ်တာလား?"

(Completed) Reborn as a good childWhere stories live. Discover now