Chapter《133》

9.6K 1.4K 34
                                    

Unicode

အခန်း(၁၃၃) - ပရောပရည်

သူ့ရင်ထဲမှာတော့ ပိုင်ယန်က ထိုအမျိုးသမီးအား ပြန်ပြောနေလေပြီ။

မင်းမှန်တယ် သူအများကြီး ပိုစားသင့်တယ် ဒါပေမဲ့ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ခန္တာကိုယ်ဆိုတာမျိုး မရှိဘူး ဟုတ်ပြီလား? သူက အခု ထွန်ခြစ်လို ပိန်ပါးနေတဲ့ဟာ ဘယ်လိုလုပ်လှမှာလဲ?

ထို့နောက်ယန်က ကျောင်းဟွာရဲ့ ပန်းကန်နေရာကို လှမ်းမျှော်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုလူက သူ့ပန်းကန်ထဲက အရာအများစုကို ထိတောင် မထိထားဘူးလေ

သူက ကြောင်လား? ကျောင်းဟွာ ဘာပြောမလဲ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့!

"အခုတစ်လော ကျွန်တော့်အစာအိမ်က သိပ်မကောင်းလို့ အများကြီးမစားနိုင်တာပါ, မကြာခင် ကောင်းသွားပါလိမ့်မယ်"

ကျောင်းဟွာက ထိုအမျိုးသမီးအား အပြုံးဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။

ပိုင်ယန်က မျက်မှောင်ကြုတ်လေသည်။

အစာအိမ် သိပ်မကောင်းဘူး? ဒါဆို မနေ့ညက ဘာလို့ဒီလောက် အလွန်အကျူး သောက်ရတာလဲ? သူက သေချင်နေတာလား? ဒီနေ့ ICU ကို သွားမတွေ့ရရင်တောင် ကံကောင်းပဲ!

လှပတဲ့ အမျိုးသမီးက ထိတ်လန့်တကြား အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်ပြီး ကျောင်းဟွာအား စိတ်ပူပန်စွာ မေးလာပြန်သည်။

"အစာအိမ်နာတာက အရမ်းစိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းတယ်, ကျွန်မမှာ ဝမ်းထဲ အဆင်မပြောတာအတွက် ကောင်းတဲ့ လက်ဖက်ရည်ရှိတယ်, ပြီးရင် ယူပေးမယ်နော်"

ပိုင်ယန်က သူ့ပန်းကန်ထဲက ထမင်းအား ခပ်ပြင်းပြင်း ထိုးဆွနေမိသည်။

ဒီမိန်းမက ဒီလောက်ရုပ်ဆိုးတာတောင် ကျောင်းဟွာကို ချဉ်းကပ်ဖို့ ဆက်တိုက်ကြိုးစားနေတယ်, အလုပ်ကိုဆိုရင်တော့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်လုပ်တာမျိုး တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးပါဘူး! အကယ်၍ ကျောင်းဟွာသာ သူ့အစာအိမ်မကောင်းတာအတွက် လက်ဖက်ရည်လိုချင်ရင် သူ့ဘာသာသူ ဝယ်မှာပေါ့! သူမရဲ့ အင်အားစိုက်ထုတ်မှုက လိုကိုမလိုတာ! ကျောင်းဟွာက သူမရဲ့ လက်ဖက်ရည်ကို လက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး!

(Completed) Reborn as a good childWhere stories live. Discover now