1.Bölüm:Güneşli Bir Gün

26.9K 807 107
                                    

Multi:Papatya kızımız.

Gözüme değen güneş ışığıyla gözlerimi kıstım. Her ne kadar kış mevsimine kucak açan bir ayda olsak da hava mevsime tezat bir şekilde oldukça iç açıcıydı. Gözlerimi kapattım ve denizin huzur verici dalgalarını dinledim. Bugün yine O'nun için buraya geldiğim bir başka gündü ama o yine gelmemişti ama ben olur da gelir umuduyla fırsat buldukça buraya geliyordum.

Onu ilk gördüğüm yere.

O kadar sık geliyordum ki buradaki pamuk şekerci amcayla, baloncu amcayla, falcı teyzelerle, hatta koşuya gelen bazı insanlarla bile tanışmıştım. Onlar da bana alışmıştı zira gelmediğim günler olunca neden gelmedin diye soruyorlardı.

Bu trajikomik durumdan ne anneme ne de ablamlara bahsetmiştim. Bazı günler okul dönüşü eve bir iki saat geç gitmemin sebebinin kör kütük aşık olmamın, mecnun gibi hasretimden geberdiğimi, neredeyse aşkımdan Ferhat gibi dağları delecek çılgınlığa eriştiğimden haberleri yoktu. Zaten olmasındı. Çünkü ablamların ağızlarına meze olmaya hiç niyetim yoktu. Benim bu mecnun hallerimden baloncu Hasan ağabey dışında sadece sanal arkadaşım ve aynı zamanda tek arkadaşım olan Buse haberdardı.

Bir anda beni düşüncelerimden çekip alan bir ses duydum. Biri bana sesleniyordu. Gözlerimi açtığımda Baloncu Hasan ağabeyi gördüm. " Papatya kızım nerelerdesin bir iki gündür göremedim seni."Hasan ağabey aynı zamanda bizim mahallede oturuyordu bunu da tanıştığımız da öğrenmiştim hatta babamı dahi tanıyordu.

Dediği şeyle kısık bir kahkaha kaçtı ağzımdan."Aman Hasan ağabey ben öğrenciyim kaç kere diyeceğim sana her zaman gelmeye vaktim olmuyor."yüzümde muzip bir ifade vardı."Biliyorum kızım, takılıyorum işte sana. O haytanın yollarını gözlüyorsun değil mi hâlâ?" Diye sordu gözlerini kısarak. Ah Hasan ağabey ah bildiğin şeyleri neden soruyorsun ki?

Boğazımı temizledim. "Yalan söylemeyeceğim ağabeyciğim evet o Haytanın yollarını gözlemekteyim hatta böyle kuru kuru beklemeyeyim ben. Sen bana bir pamuk şeker verir misin rica etsem?"

Dediğim şeyle olgun adamlara has tok bir kahkaha attı. " Çok sevimlisin Papatya kızım. O haytayı bir görsem kulaklarını çekeceğim böyle bir kızı peşinde koşturduğu için. Al bakalım bu seferlik benden olsun malum düzenli müşterimsin." Kahkahaları arasından dediği şeyle ben de ona katıldım. İlahi Hasan Ağabey.
O gittikten sonra pamuk şekerimi açmaya yeltendim ama aklıma gelen şeyle duraksadım. Etrafıma baktım kalabalık ortamlarda yemek yiyemezdim. Sanki o an herkes durmuş beni izliyor gibi hissederdim.

Gözlerimi etrafta gezdirdim. Pek kalabalık sayılmazdı herkes kendi hâlindeydi. Bu saatlerde genelde daha dingin oluyordu. Etraftaki insanları incelerken hafiften esen rüzgârla kısa bir an ürperdim. Kulağıma gelen melodi sesiyle telefonumun çaldığını anladım. Ekrana baktığımda şaşırmadım annem arıyordu çok bekletmeden açtım.

"Efendim anneciğim." Dedim sakin bir sesle. "Kızım nerede kaldın ben işten çıktım sen hâlâ yoksun?" Diye sordu endişeli bir tınıyla. Annemi de endişelendirmiştim iyi mi.
"Sahildeyim anneciğim biraz hava almak istedim endişelendirdiğim için özür dilerim. Geliyorum şimdi zaten tam da kalkıyordum." Dedim aceleci bir ses tonuyla. Annem bir nefes sesi verdikten sonra konuştu. " Tamam Papatya'm asıl sen endişelenme benim her zamanki hâllerim bilmiyor musun? Hava kararmadan evde ol tamam mı Çiçeğim? Baban yine döktürmüş senin en sevdiğin yemekten yapmış." Bunu duymamla hemen ayağa kalktım. " Ne babam İçli Köfte mi yaptı?" diye kendimi tutamadan kısık sesle bağırdım. Yanımdan geçenlerin garip bakışlarına maruz kalınca utançtan yüzüm ve kulaklarım yanmaya başladı. Bu sefer sesimi alçaltarak "Işık hızıyla ordayım canım annem sen hiç merak etme. Sen ne olur ne olmaz benim payımı sakla malum evde aç bir ayımız var." Dedim. Annem dediğim şeyle kahkahalarla gülmeye başladı ben de ona katıldım. Kimden bahsettiğimi anlamıştı. Zira atıfta bulunduğum kişi Aşk Yeniden Şazıment karakterinin yan çarı Ayla ablamdan başkası değildi. Kahkahalarının arasından"Dua et hoparlörde değilsin çiçeğim." Dedi. Bunu demesiyle içim ürperdi ablam yanındaydı demek. Onun hakkında dediklerimi duysa saçlarımdan tavana asardı. "Tamam anneciğim ben geliyorum bu arada hayatımı kurtardın ucuz atlattım sağ ol." Dedim ve vedalaştıktan sonra telefonu kapatarak çantama attım.

SARI PAPATYA| AileHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin