SARI PAPATYA| Aile

6.Bölüm: Tanışma Faslı

Medya: okul formaları. Kravatları siyah olarak hayal edin. İstediğiniz şekilde hayal edebilirsiniz.( Hayır ağlamıyorum gözüme bok gibi olan lise formalarım kaçtı. Okul forması harbi güzel olan var mı ya kwmfmgdkkdfkfj)

Okunma sayısının arttığını gördükçe mutluluktan havalara uçuyorumm Hepinize çok tesekkür ederim ve kucak dolusu sevgiler arkadaşlarr♥️

Bu arada bölümde kaos var vallaa
Birilerine sövebilirsiniz haberiniz olsun:)

Bölüme geçmeden önce oy atmayı, o yıldızcığa basmayı unutmayın lütfen. Şimdiden hepinize teşekkür ederim.

Vee lütfen yorum yapın. Bekliyor olacağım...

***

Cama vuran damla sesleriyle yavaşça gözlerimi araladım. Zaten bedenim cam tarafına dönük olduğu için gökyüzünün o soluk tonunu net bir şekilde görebiliyordum ve tabii ki yine hareket edemiyordum. Furkan arkadan kollarını belime sarmıştı ve yüzü ise boyun girintimdeydi. Sanırım bu pozisyonu seviyordu.

"Furkan hadi uyan!" Diye hareket etmeye çalıştım ama tık yoktu. Uyumayı cidden seviyor olmalıydı. Elimi belimdeki ellerine getirdim ve ayırmaya çalıştım ama o ayırmanın aksine daha sıkı sardı. "Off Furkan." Diye sitem ettim ve kaderime boyun eğerek yavaşça gözlerimi yumdum ve tekrardan uykuya teslim oldum.

"Çocuklar geç kaldınız!" Odada sesler duyuyordum ama gözümü açacak hâlim yoktu. "anne baksana nasıl sarılmış ablama. Ahtapot gibi sarmış kızı. Ben şuan nefes aldığından bile emin değilim."

"Abartma Efe, hem çok tatlılar baksana. Abin sanırım Papatya'yı hiç rahat bırakmayacak. Dün de zor ayırdım onu Papatya'dan." Diyerek güldü annem.

"Hiç de tatlı değiller. Yani ablam tatlı tabii de Furkan abim değil. Hem hep o mu uyuyacak ablamla anne? Ben de uyumak istiyorum, ben de sarılmak istiyorum."

"Evet lan sadece ben uyuyacağım, ben sarılacağım." Ses yanımdan gelmişti. Anlaşılan Furkan sonunda uyanmıştı. Bağırdığı için yüzümü buruşturdum.

"Hayır, ben de uyuyacağım. Ablama söyleyeceğim. Bu gece benimle uyuyacak, o beni kırmaz." Dedi Efe ısrarla.

"Çocuklar tamam yeter bu kadar tartışma! Sen de madem uyandın Papatya'yı da uyandır Furkan. Hemen hazırlanıp aşağıya inin."

Sesler kesildiğinde birden yüzümde ufak ufak öpücükler hissettim. Daha sonra da boynumda. Gıdıklanınca istemsizce kıkırdadım ve gözlerimi açtım. Furkan tepeden gülerek bana bakıyordu. Bu nasıl bir uyandırma şekliydi.

"Demek boynundan tikin var?" Dedi hınzırca. Hızla başımı iki yana salladım. "Yok hayır, valla yok." Ama bana inanmadı ve boynuma gömüldü. Gülmeye başladım bir yandan da yapma diyordum. Sonunda beni bıraktı. "Bunu öğrendiğim iyi oldu. Sana karşı koz olarak kullanırım." Güldü ve alnımdan öperek yataktan kalkıp odamdan çıktı.

Gülümseyerek gidişini izledim ve hazırlanmak için yataktan kalktım.

Yemek odasına girdiğimde sadece Efe, Furkan,babam ve annem masadaydı. Ben de masaya ilerleyerek oturdum. "Günaydın herkese."

"Günaydın kızım." O sırada kapıda biri daha belirdi.

"Rüzgar gel oğlum hadi,menemen soğumadan, sen çok seversin."
Demek menemeni çok seviyordu. Onunla ilgili öğrendiğim bu yeni bilgiyi kafama not ettim.